cytaty z książki "Wyznawcy płomienia"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Człowiekowi można odebrać wszystko, rodzinę, pieniądze, ubrania, a nawet honor, ale nie można mu odebrać marzeń.
Na początku najtrudniej jest pogodzić się z tym, że ktoś, kogo kochaliśmy, nie kochał nas na tyle, żeby zostać. Niekoniecznie z nami, ale w ogóle na tym świecie.
Szacunek oznacza siłę, przyjacielu. Pogarda to znak słabości.
Kiedy się straci ludzi, których się kochało najbardziej na świecie, nie można już nigdy przestać czuć się samotnym.
Dawno przestał szukać sensu życia – zaczął pracować i nie miał już na to czasu. Co się zaś tyczy bycia sobą, odkrył, że to bardzo łatwe, wystarczy tylko przestać udawać kogoś innego [...].
Przebacz pochodnie, które zapaliliśmy.
Przebacz nam gniewy i złości.
Przebacz duszom, które ośmieliły się spłonąć.
W żarze ognia nieśmiertelności.
Nikt nie umiera całkiem, póki nie zostanie zapomniany przez tych, którzy go znali, póki oni wszyscy nie umrą.
(...) cóż ona jest warta, ta zachwala zemsta? Niczego się przez nią nie zyskuje. Bynajmniej nie poprawia człowiekowi samopoczucia. I w końcu sprawia, że staje się on jeszcze gorszy od ludzi, których chciał ukarać.