Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać206
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Giovanni Cocco
2
6,7/10
Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller
ur. w Como 1976. Wydał powieści: Angeli a perdere (Anioły do stracenia),2004 i La Caduta (Upadek) 2013.http://www.giovannicocco.org/
6,7/10średnia ocena książek autora
51 przeczytało książki autora
46 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Cienie na jeziorze Amneris Magella
6,4
"Cienie na jeziorze" to powieść, która urzeka. Znalazło się w niej miejsce na wszystko to, czego poszukuję w literaturze, a nawet więcej. Autorki spisały się na medal, chociaż do książki tej podchodziłam z rezerwą.
Historia rozpoczyna się na pozór banalnie. Policjantka, matka nastoletniej dziewczynki, dzielnie dzieląca swój czas pomiędzy obowiązki domowe a zawodowe, dostaje do rozwiązania sprawę znalezienia zwłok młodego mężczyzny. W trakcie prac budowlanych natknięto się na nie na terenach starej willi, należącej do niegdyś znamienitej, dziś rozwianej po świecie i starzejącej się rodziny. Szybko okazuje się, że sprawa sięga daleko w przeszłość, do czasów II wojny światowej, kiedy to prawdopodobnie mężczyzna zmarł. Stefania zaś poszukiwanie prawdy ma we krwi.
Dlatego historia mężczyzny znalezionego na terenie willi Cappellettich nie daje jej spokoju dopóki nie pozna jej tak dobrze, jakby chodziło o jej własnego brata. Kontynuuje poszukiwania także po oficjalnym zamknięciu sprawy - ma w sobie zbyt wiele uporu, by poprzestać na najprostszym rozwiązaniu.
Poszukiwania prowadzą Stefanie do najstarszych żyjących członków rodziny Cappellettich.Rozmowy, które z nimi prowadzi zdają się prowadzić do rozwiązania. Nie podoba się to przełożonym Stefanii, którzy uważają, że zbyt mocno angażuje się w rozwiązanie zagadki, której nie ma.
Cocco i Magella stworzyli świetny tekst, w którym czasy współczesne mieszają się z przeszłością dając czytelnikowi do zrozumienia, że wszystko, co nas otacza, że wszystkie nasze wspomnienia i to, kim jesteśmy, zależne jest od przeszłości, od tego, co spotkało nas i naszych przodków. Akcja powieści dzieje się w okolicy jeziora Como, na terenie Tremezziny. Miejsca te były świadkami różnych wydarzeń za czasów II wojny światowej. Wydarzenia te odbiły wyraźne piętno na ich uczestnikach i obserwatorach. Starając się zrozumieć bieg wydarzeń, bohaterka książki przestaje co jakiś czas zachowywać się jak policjantka, skłaniając się bardziej ku reporterce, dokumentalistce czy historyczce. Jej zaangażowanie w sprawę udziela się czytelnikowi, który jest już nie tyle ciekawy tego, co spotkało martwego młodzieńca, ale jak ułożyły się losy rodziny.
Wątek, który bardzo mi się w książce spodobał, czego się nie spodziewałam, to powoli rozwijające się pomiędzy Stefanią a jej przyjacielem, Vallim, uczucie, które zostało opisane z niezwykłą gracją. Równocześnie udało się autorom zachować naturalny kształt ich relacji, co jest niezwykle rzadkie w literaturze kryminalnej. Nie spodziewałam się wątku tak subtelnego w powieści kryminalnej.
Ostatecznie chciałam jeszcze zwrócić uwagę na walory pejzaży stanowiących miejsce akcji "Cieni na jeziorze". Wspomniane jezioro nie odgrywa głównej roli, ciężko nawet powiedzieć, aby była to rola drugoplanowa, niemniej jednak jest ono wciąż obecne w życiu bohaterów, obserwuje je, tak narodziny czegoś nowego, jak ciepłe uczucie, jak i śmierci, zarówno człowieka, jak i jego duszy.
Książka zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Warto jest sięgnąć po tę książkę, aby odpocząć od świata brutalnego, brudnego, wulgarnego, jaki serwuje nam popularna literatura kryminalna. "Cienie na jeziorze" to ciekawy pomysł na połączenie historii i współczesności.
Cienie na jeziorze Amneris Magella
6,4
Cudowne, malownicze włoskie jezioro i pejzaże wokół. Spokojna śledcza otrzymuje sprawę dotyczącą odnalezionych ludzkich szczątków z około lat 40-tych XX wieku (jakby brakowało szkieletów z tego okresu). Wiadomo, że był to młody mężczyzna, na którym dokonano egzekucji. Kiedy (mniej więcej w połowie książki) policjantka ustala personalia mężczyzny, ale - co podkreśla - nie okoliczności śmierci, prokurator odbiera jej śledztwo. Bo dużo jest szkieletów z tego okresu.
Książka bardzo klimatyczna.
Historia to też bogaty melanż, bez czarno-białych postaci.
Zapamiętam weekendowe spacery policjantki. Zazdrościłam, kiedy w święta wielkanocne, może w sobotę, wczesnym rankiem, piła kawę z jakimś ciastkiem patrząc na jezioro.
Natomiast, przyznaję się, nie pamìętam, jak ostatecznie wyjaśniła się zagadka, "kto zabił", i co na to prokurator. Zasnęłam z książką w ręku, zwalona z nóg ciężkim dniem.
6,5 gwiazdek.