Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza część poradnika "Sen dziecka" jest bardzo ciekawa i napawa czytającego rodzica optymizmem. Niestety część druga "Nauka spania krok po kroku" zdecydowanie rozmija się z tytułem. Czytelnik zostaje uraczony dość dyskusyjną "metodą". Kluczowe wydaje się tu stwierdzenie: "nie chodzi nam o sposoby na <uśpienie> dziecka uparcie stroniącego od snu, lecz o to, żeby mu pomóc w zdobyciu niezależności w kwestiach związanych z zasypianiem i spaniem". Co z niego wynika? Dziecko w wieku 0-3 miesięcy Według autorki śpi tyle, ile potrzebuje, wtedy, kiedy potrzebuje. I tyle. Zdesperowany rodzic dowie się, że noworodek śpi średnio 16-17 lub 20 godzin na dobę. A jeśli twoje dziecko śpi mniej? "Jeżeli uważamy, że śpi za mało, niewiele możemy w tej kwestii zrobić, co najwyżej dostosować się do rytmu dobowego naszego dziecka". Dziecko w wieku 4-6-9 miesięcy Dla malutkiego niemowlęcia poradnik zaleca bliskość, jednak w czwartym miesiącu kończą się sentymenty. A jeśli rodzic nie zacznie usamodzielniać "młodego człowieka", to w następnym rozdziale dowie się, między wierszami, że to on ugruntował złe nawyki dziecka związane ze snem. Metoda na spanie wygląda mniej więcej tak: po rytuałach wieczornych kładziesz dziecko do łóżka i wychodzisz. A ono "uczy się" samo zasypiać. Nie jest to metoda dla zwolenników rodzicielstwa bliskości: "Po kilku minutach - od 5 do 15, zależnie od tego, jak znosimy płacz maluch [mowa o 6-miesięcznym niemowlęciu] - możemy pójść do jego pokoju, dotknąć ręką plecków, żeby go trochę pocieszyć, dać mu do zrozumienia, że jesteśmy blisko. Zaraz potem należy szybko wyjść." Autorka wychodzi z założenia, że niemowlęta śpią same i zasypiają bez problemów. Dziecko po trzecim miesiącu ma spać całą noc (8-9 godzin bez przerwy). Nie należy do snu lulać, puszczać kołysanek czy głaskać, ani karmić do uśpienia. Dziecko ma spać - samo. Co jeszcze nie podoba mi się w tej książce? Stwierdzenia typu "Kiedy czuje się senne, od razu to po nim widać" (i wszystko jasne...). Podejście autorki do karmienia piersią - traktuje jednakowo karmienie butelką i piersią, a nocne karmienie dzieci po 6. miesiącu uważa za szkodliwe. Ale najbardziej drażni mnie brak odniesień do jakichkolwiek badań - wszystkie stwierdzenia autorki brzmią bardzo autorytatywnie, nie wiadomo jednak na czym się opierają. Być może rodzice starszych dzieci znajdą tu coś dla siebie. Rodzice dzieci poniżej roku tylko wpędzą się w kompleksy.