Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Warto spojrzeć na ostatnie stulecia z białoruskiego punktu widzenia. Książka wydaje mi się jednak nieco tendencyjna, jakby autor chciał zrównoważyć dominujący w książkach wydanych w Polsce polski punkt widzenia. Zagłada Polaków mieszkających na Białorusi nie była zbyt istotna dla autorów, nie zauważyłem nic o Dzierżynszczyźnie. Wyodrębnienie kościoła prawosławnego w II RP z Patriarchatu Moskiewskiego autor nazywa podporządkowaniem władzom administracyjnym, tak jakby w kraju rad kościoły były niezależne od władz. Brakuje mi też porównania losu Białorusinów w II RP, PRL i II RP z tym co się działo na wschodzie, gdzie ich niemal całkiem wynarodowiono. Jako potomek spolonizowanego Niemca nie postrzegam polonizowania jako zagrożenia, w przeciwieństwie do autorów, ocena moja nie jest więc obiektywna. Książka też chyba nie do końca.