Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem ogromną fanką zarówno lat 80 jak i Duran Duran. Jakże ucieszyłam się, gdy odkryłam, że John wydał swoją biografię. Ciężko jest mi być obiektywną, bo naprawdę uwielbiam John'a. Ogromnym atutem książki, jest przede wszystkim styl w jakim została ona napisana. Ma się wrażenie czytać dziennik swojego kumpla, bądź słuchać jego opowieści. Śmiałam się i płakałam jednocześnie. Dlaczego dałam 9 a nie 10? Dlatego, że zabrakło mi w tej książce kilku, moim zdaniem, ważnych informacji. Może John lekko się wstydził o tym pisać, może nie chciał stawiać nikogo w niezręcznej sytacji. Ogromnie ważne dla mnie jest to, że Duran Duran bardzo wzorowali się na brytyjskim zespole Japan. Podobieństwo ich dwóch pierwszych albumów do muzyki Japan, jest ewidentne i niepodważalne. Moim zdaniem jest to lekko krzywdzące dla Japan, że John nie wspomniał o tym ani słowem, ale mniejsza z tym. Brakowało mi również opowieści z okresu Big Thing, Liberty, Medazzaland czy Astronaut. Jakby w ogóle ich nie było.... Ogólnie jestem książką zachwycona. Zwłaszcza jej pierwszą częścią, gdy Duran Duran byli u szczytu swojej kariery, oraz gdy zaczynali w Rum Runner w Birmingham.... CUDO!