Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński26
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać402
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Monique Wittig
1
5,5/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Francuska pisarka, teoretyczka feministyczna. Zwolenniczka przekraczania różnicy płciowej. Jej druga powieść, Les Guérillères (1969) odegrała przełomową rolę w kształtowaniu się feminizmu lesbijskiego we Francji.
Urodzona w 1935 w Dannemarie w Alzacji. Jej debiutancka powieść L'Opoponax (1964) została nagrodzona Prix Médicis. Była jedną z założycielek francuskiego Ruchu Wyzwolenia Kobiet. 26 sierpnia 1970 wraz z wieloma innymi kobietami złożyła pod Łukiem Triumfalnym w Paryżu kwiaty na cześć żony nieznanego żołnierza – gest ten uważa się za akt założycielski francuskiego ruchu feministycznego. Na początku lat 70. działała w paryskich grupach radykalnych i lesbijskich feministek. W roku 1976 wyemigrowała do USA, gdzie wykładała na wielu uniwersytetach. Doktorat uzyskała w École des hautes études en sciences sociales. Zmarła w roku 2003 w Tucson w stanie Arizona.
Wittig jest – obok socjolożek Christine Delphy i Colette Guillaumin oraz antropolożki Nicole-Claude Mathieu – przedstawicielką francuskiego feminizmu materialistycznego. Uznawała się za "radykalną lesbijkę", odrzucając zarazem kategorię "kobiety" i demaskując heteroseksualność jako reżim polityczny. Podobnie jak niewolnicy nie są kategorią naturalną, lecz istnieją tylko w systemie pracy niewolniczej dzielącym ludzi na "panów" i "niewolników", tak samo kobiety istnieją jedynie w ramach heteronormatywno-patriarchalnego kontraktu, dzielącego ludzi na "kobiety" i "mężczyzn". Ostateczną podstawą różnicy między płciami nie jest natura, lecz podział pracy, w ramach którego kobiety są eksploatowane przez mężczyzn, wykonując dla nich nieodpłatną pracę domową i reprodukcyjną. Autorka zdania "Lesbijka nie jest kobietą".
Urodzona w 1935 w Dannemarie w Alzacji. Jej debiutancka powieść L'Opoponax (1964) została nagrodzona Prix Médicis. Była jedną z założycielek francuskiego Ruchu Wyzwolenia Kobiet. 26 sierpnia 1970 wraz z wieloma innymi kobietami złożyła pod Łukiem Triumfalnym w Paryżu kwiaty na cześć żony nieznanego żołnierza – gest ten uważa się za akt założycielski francuskiego ruchu feministycznego. Na początku lat 70. działała w paryskich grupach radykalnych i lesbijskich feministek. W roku 1976 wyemigrowała do USA, gdzie wykładała na wielu uniwersytetach. Doktorat uzyskała w École des hautes études en sciences sociales. Zmarła w roku 2003 w Tucson w stanie Arizona.
Wittig jest – obok socjolożek Christine Delphy i Colette Guillaumin oraz antropolożki Nicole-Claude Mathieu – przedstawicielką francuskiego feminizmu materialistycznego. Uznawała się za "radykalną lesbijkę", odrzucając zarazem kategorię "kobiety" i demaskując heteroseksualność jako reżim polityczny. Podobnie jak niewolnicy nie są kategorią naturalną, lecz istnieją tylko w systemie pracy niewolniczej dzielącym ludzi na "panów" i "niewolników", tak samo kobiety istnieją jedynie w ramach heteronormatywno-patriarchalnego kontraktu, dzielącego ludzi na "kobiety" i "mężczyzn". Ostateczną podstawą różnicy między płciami nie jest natura, lecz podział pracy, w ramach którego kobiety są eksploatowane przez mężczyzn, wykonując dla nich nieodpłatną pracę domową i reprodukcyjną. Autorka zdania "Lesbijka nie jest kobietą".
5,5/10średnia ocena książek autora
3 przeczytało książki autora
21 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Francuski feminizm materialistyczny. Wybór tekstów Colette Guillaumin, Christine Delphy, Monique Wittig
Monique Wittig, Christine Delphy
5,5 z 2 ocen
23 czytelników 1 opinia
2007