Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż można powiedzieć o takim Liber Azerate. Gdyby czytać to z przymrużeniem oka, gdyby wyciągnąć pewne idee, takie jak właśnie postawienie siebie jako kreatora swojego życia ponad ludźmi przyzwyczajonymi do klękania, to nawet miałoby to sens. Ale całe te rytuały i umniejszenie się przed innymi bogami, no przy tym chaosie powinno być chyba inaczej. Ale też nie ma co odbierać Nodtveidtowi co Nodtveitowskie. Fantazję miał no i w to wierzył. Miło z jego strony.