Najnowsze artykuły
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aleksandr Adamowicz
Znany jako: Aleś Adamowicz
5
7,1/10
Urodzony: 03.09.1927Zmarły: 26.01.1994
Białoruski pisarz oraz historyk literatury. W swej twórczości nawiązywał do tematów z czasów II wojny światowej. Był współautorem scenariusza do filmu fabularnego "Idź i patrz" (1985) w reżyserii Elema Klimowa, dla którego inspiracją była m.in. jego "Chatyńska opowieść" ukazująca zagładę Chatynia.http://
7,1/10średnia ocena książek autora
53 przeczytało książki autora
102 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
W oblężonym Leningradzie. Dramatyczne wspomnienia
Aleksandr Adamowicz, Danił Granin
6,9 z 35 ocen
114 czytelników 3 opinie
2011
Хатынская повесть; Каратели; Последняя пастораль. Повести
Aleksandr Adamowicz
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1989
Oprawcy: Radość noża czyli Żywoty Hiperborejczyków
Aleksandr Adamowicz
6,0 z 1 ocen
3 czytelników 1 opinia
1988
Najnowsze opinie o książkach autora
Oprawcy: Radość noża czyli Żywoty Hiperborejczyków Aleksandr Adamowicz
6,0
Przeczytana z przymusu, na uniwersytet. Mimo to książkę się czyta szybko i przyjemnie. Osobiście nie do końca jestem fanem stylu Adamowicza, są momenty, gdy ciężko jest się połapać w rozległych strumieniach świadomości tak bohaterów, jak i samego autora - brak widocznych przejść między faktyczną akcją utworu, a wejściem "w umysł" tej czy innej postaci. Mimo to książka stanowi bardzo barwny i smutny obraz represji stosowanych przez owiany złą sławą oddział Oskara Dirlewangera na długo przed tym, gdy urządzał on masakry podczas Powstania Warszawskiego. Książka w dobry sposób opisuje tragedię białoruskiej wioski, która stała się jedną z największych ofiar nazistowskiej ideologii. Polecam ludziom zainteresowanym tematem i tym, którzy lubią rozważania nad ludzką psychiką i gdzie są granice okrucieństwa.
W oblężonym Leningradzie. Dramatyczne wspomnienia Aleksandr Adamowicz
6,9
Niesamowita i bardzo mocna pozycja, która potrafi w sposób krótki, ale wystarczający zakreślić obraz dramatu społeczeństwa radzieckiego. Nie jest to może dzieło literackie, ale porusza wyobraźnię człowieka. Nie ukrywam również, że na rynku są lepsze pozycje dotyczące tego tematu, ale mimo wszystko warto przeczytać. Opis walki o życie i głód, który nam współczesnym ludziom jest nie do wyobrażenia. Krzyk i pewna obsesja na temat głodu oraz mrozu, aż „wyrywają się " z tej książki.
Książka opowiada o historii mieszkańców Leningradu (obecnie Petersburg). Od 8 września 1941 podczas II wojny światowej wojska niemieckie oblegają radzieckie miasto Leningrad, aż 27.11.1942. Bohaterowie z rożnych perspektyw opisują pogarszająca się z każda minutą dramatyczną walkę człowieka z głodem, mrozem oraz bezradnością.
Wspomnienia dotyczą trzech głównych bohaterów, czyli Gieorgija Aleksiejewicza Kniaziew- historyk, dyrektor Archiwum Akademii Nauk, Jura Riabinkin, który w momencie wybuchu wojny miał piętnaście lat oraz Lidia Gieorgijewna Ochapkina, która walczy o przeżycie wraz z dwójką małych dzieci. Ci ludzie się nie znają, są w rożnym wieku, każdy z nich reprezentuje inny sposób patrzenia na wojnę, świat i chce przeżyć dla różnych wartości, ale łączy ich jedno, a mianowicie walka o kolejną minutę życia w obleganym Leningradzie.
Polecam książkę, dla tych, którzy jeszcze nigdy nie zapoznawali się z tym jak człowiek musi przeżyć piekło na ziemi. Kolejne piekło w czasie II wojny światowej, które rozgrywa się na ziemi. To wspomnienia o piekle w Leningradzie.
Książka opowiada o historii mieszkańców Leningradu (obecnie Petersburg). Od 8 września 1941 podczas II wojny światowej wojska niemieckie oblegają radzieckie miasto Leningrad, aż 27.11.1942. Bohaterowie z rożnych perspektyw opisują pogarszająca się z każda minutą dramatyczną walkę człowieka z głodem, mrozem oraz bezradnością.
Wspomnienia dotyczą trzech głównych bohaterów, czyli Gieorgija Aleksiejewicza Kniaziew- historyk, dyrektor Archiwum Akademii Nauk, Jura Riabinkin, który w momencie wybuchu wojny miał piętnaście lat oraz Lidia Gieorgijewna Ochapkina, która walczy o przeżycie wraz z dwójką małych dzieci. Ci ludzie się nie znają, są w rożnym wieku, każdy z nich reprezentuje inny sposób patrzenia na wojnę, świat i chce przeżyć dla różnych wartości, ale łączy ich jedno, a mianowicie walka o kolejną minutę życia w obleganym Leningradzie.
Polecam książkę, dla tych, którzy jeszcze nigdy nie zapoznawali się z tym jak człowiek musi przeżyć piekło na ziemi. Kolejne piekło w czasie II wojny światowej, które rozgrywa się na ziemi. To wspomnienia o piekle w Leningradzie.