Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę mętna książka; pierwotnie myślałem, że napisał ją jakiś doktorant lub młody doktor. Autor polemizuje z przeciwnikami kary śmierci z pozycji prawicowo-liberalnych; głównym argumentem na rzecz kary głównej jest dla niego, że morderca narusza prawo do samoposiadania swojej ofiary, zadana strata (odebranie życia) jest zaś nieskończoną, tak więc kara również powinna taką być. Morderca, dokonując zbrodni, sam niejako nakłada na siebie karę. Jako istota rozumna powinien akceptować karę śmierci, jako restytucję naruszonej przez siebie sprawiedliwości. Autor swoje wywody wysnuwa tu z koncepcji filozoficznych Kanta. Niejako „przy okazji” głównego wątku, w jednym z rozdziałów Autor kwestionuje istnienie społeczeństwa i dobra społecznego, twierdząc że morderstwo to wyłącznie relacja między jednostkami i myślenie o nim w innych kategoriach prowadzić musi do totalitaryzmu. Powołując się na Rothbarda, poddaje też pod dyskusję pomysł zapisywania w testamencie przez każdego człowieka, co powinno zrobić się z jego ewentualnym mordercą. Można sobie przeczytać, bo kilka argumentów za karą śmierci jest ciekawych, ale generalnie to są to jakieś liberalne nudy.