Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie odbierajcie mi złudzeń pisarza Onelio Jorge Cardoso to krótka książeczka, po którą sięgnałem z ciekawości. Nie wiedziałem czego spodziewać się po niej, bo zachęcająca notka i przybliżenie twórczości kubańskiego pisarza podczas czytania przy wyborze zabrzmiały na tyle interesująco, że zacząłem czytać. Zawiera w sobie kilka krótkich opowiadań. Spis treści : Nie odbierajcie mi złudzeń Nazwy Niektóre pienia koguta Indyk Czas dla obu Lubię morze Hilario z biegiem czasu Otwierać i zamykać oczy Ser dla nikogo Autor w opowiadaniach w tym zbiorze zawarł swoje obserwacje życia wiejskiego, które były mu bliższe. Porusza w nich różne tematy i nie stroni od historii z dziećmi w roli głównej, mających swoje pomysły i przygody. W pierwszej opowieści ukazuje tęsknotę za poważanym człowiekiem wybierającym własną drogę. W drugim sięga po motywy przywodzące kryminalne, na którym najważniejsze jest przedstawienie opowieści dziecka i jego przygód. W trzecim sięga po znany motyw jakim jest hipnoza, poznajemy konsekwencje jej stosowania i można powiedzieć karę jaka dosięga bohatera. W następnej znów mamy opowieść związaną z dzieckiem, które opisuje barwnie swoje losy zakończone niezwykłym zakończeniem. W piątej historii przedstawia nam bohatera strzegącego danej pozycji przed wrogiem i spowodowanymi z tego powodu kłopotami. W szóstej zabiera nas w króciutką relacje z wyprawy pirogą. W ósmej zabiera nas na wyprawę w wyobraźnie jednego osadzonego tam więźnia. Ostatnie to krótka historyjka związana z sesją psychiatryczną. Wszystkie tutaj zawarte opowiadania przeczytałem z przyjemnością. W klimat wiejski i czasami sielski wkradają się wydarzenia, mające wiele wspólnego z fantazjowaniem i zarazem mocno osadzonych w rzeczywistości. Akcja umieszczona została na Kubie, gdzie ludziom pozostaje wiara i marzenia odrywające ich od codzienności. W zwykłe życie wkrada się nierealność, jakby z pogranicza jawy i snu, niezwykle plastycznie opisany i nie można im odmówić świetnego klimatu. Nawet z pozoru normalne zdarzenie nabiera cech niesamowitych i poetyckich. Dzięki właśnie stylowi pisarza, który potrafił celnie i z niezwykłą wrażliwością oddać obraz wiejskiego środowiska. Dostajemy nie tylko w tym przypadku opowieści związane z dorosłymi, ale na swój warsztat bierze dzieci i przygody jakie ich spotykają. Wiedzione ciekawością, nieraz zabawą lub mające pecha stają się narratorami tych krótkich opowieści z nimi związanych. Bardzo podobają mi się takie historie, bo można wrócić do swojego dzieciństwa. Sięgając po różne tematy przedstawione zostają przez autora w sposób intrygujący, czasami prosty lub bardziej złożony. Posiadające własny klimat i napisane zostały zderzając poetyckie obrazy z surową rzeczywistością. Nad książką Nie odbierajcie mi złudzeń nie ma się co długo rozpisywać. Krótkie opowiadania, nieraz kilku stronicowe, które wciągają w stworzony świat i niespiesznie poprowadzona akcja sprawia, że zatapiamy się podczas czytania w wykreowane historie niezwykle szybko. Nawet zakończenia poszczególnych opowiadań przypadły mi do gustu, a nawet nieraz lekko zaskoczyły końcową puentom. Dlatego każde z nich na swój sposób jest tak interesujące. Sięgnąłem po nią z ciekawości, bo nieraz uwielbiam właśnie zapoznać się nie tylko z nowym pisarzem z literatury iberoamerykańskiej, lecz także odkryć coś w jego twórczości. W tym przypadku udało się i dostałem krótkie, ale treściwe historie. Zawarte w zbiorze opowiadania wciągnęły mnie bardzo i pozwoliły miło spędzić z nimi czas. Przyjemnie czyta się, ale trzeba nieraz być skupionym na śledzeniu wydarzeń. Chętnie po tym zbiorze zapoznam się kiedyś z innymi pozycjami z dorobku autora, mając na uwadze, że chce również otrzymać ciekawe historie napisane na takim samym poziomie lub nawet lepsze. Polecam.