Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Irina Romanovna Guro
Źródło: https://pl.wikipedia.org/
5
6,4/10
Pisze książki: literatura piękna, literatura dziecięca
Urodzona: 1904 (data przybliżona)Zmarła: 1988 (data przybliżona)
Radziecka pisarka i poetka narodowości ukraińskiej. Autorka licznych książek dla dzieci oraz dla dorosłych czytelników. Pisała głównie opowiadania i powieści obyczajowe.Laureatka nagrody Nikołaja Ostrowskiego. Również działaczka polityczna.
6,4/10średnia ocena książek autora
111 przeczytało książki autora
34 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Niewidzialny Jeździec Irina Romanovna Guro
6,5
Główną bohaterką powieści jest Taisja Pahomowna Smałokurowa, często nazywana też Lolką. Akcja rozpoczyna się krótko po wojnie domowej, czyli gdzieś na początku lat dwudziestych. Początkowo Lolka wyprowadza się z domu rodzinnego, ponieważ nie zgadza się z poglądami swoich rodziców. Tak trafia do komsomołu i zaczyna mieszkać razem z innymi komsomolcami w komunie. Później zaś próbuje się uczyć, ale jest to trudne z uwagi na strajk nauczycieli. Kolejno zaś z członków komuny tworzony jest oddział do walki z bandami, jakie zostały po wojnie domowej. Brutalnie zamordowana zostaje m.in. jej przyjaciółka z oddziału, Helena. Po udziale w walkach Lolka zostaje skierowana na studia prawnicze, by po dwóch latach (nie jest to pełny kurs) zacząć pracować jako pomocnica sędziego śledczego. Po dziwnym jak na dzisiejsze czasy, sztucznym ukończeniu studiów zostaje prawnikiem i rozpoczyna samodzielną karierę śledczą. Najpierw w mniejszym mieście, potem zaś w Moskwie. Tam po sprawie z Titowem zostaje niesłusznie posądzona o wymuszenie zeznań. Załamuje się i wyjeżdża na daleką Syberię do pracy w lesie. Tam przy ciężkiej pracy odnajduje spokój i zakochuje się w Szewczence. Nie chce też wracać do Moskwy, mimo wyjaśnienia się sprawy Titowa.
W powieści opisano generalnie w zabawny sposób pracę i życie Lolki oraz prowadzone przez nią lub z jej udziałem sprawy kryminalne. Zdecydowanie nie brak tu wątków propagandowych. Powieść czyta się nieźle, jednak momentami treść jest nieco nużąca.
Wakacyjna przygoda Irina Romanovna Guro
6,4
Jest to pouczająca historyjka dla dzieci o poszukiwaniu chłopca ugryzionego przez wściekłego psa. Opowiadanie zawiera morał i napisane jest prostym, obrazowym językiem. Prócz tego, jest tendencyjne do bólu, jednak nie można się spodziewać niczego innego po radzieckim pisarstwie. W książce milicjant jest bohaterem dla głównych małoletnich protagonistów, a także dla każdej epizodycznej postaci, którą spotka. Posiada tylko pozytywne cechy charakteru i potrafi sprawić, że całe lokalne społeczeństwo włącza się w poszukiwania dziecka. "Wakacyjna przygoda" to taka apoteoza radzieckiej władzy w przygodowej otoczce, z przeznaczeniem dla najmłodszych.