Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W tym roku odświeżyłam już sobie sporo tytułów. Tę książkę wypożyczyłam kiedyś w bibliotece szkolnej. To było tak dawno temu, że zapomniałam nawet o pełnym tytule i tylko mgliście pamiętałam fabułę. Na szczęście na blogu „Zapomniana Biblioteka” ją zrecenzowano, więc w niedługim czasie dołączyła do moich zbiorów. W końcu też nabrałam ochoty, by poznać od nowa przygody Agnieszki, Artura i małej Alinki Ciekońskich. Nie dziwiłam się, że tak mnie ta książka w dzieciństwie porwała. Mamy tu wakacyjny klimat, tajemnice, ukryte skarby w zamkowych ruinach, nocne wędrówki i duchy – to wszystko wchodziło w zakres moich zainteresowań. Do tego spodobała mi się ta prosta prezentacja młodocianych bohaterów. Byli wtedy nie tylko w moim wieku, ale także posiadali podobne zainteresowania, więc mogłam się z nimi łatwo utożsamić. Moją faworytką była sześcioletnia Alinka, która dzięki swoim świadomym i nieświadomym akcjom zmieniła bieg akcji. Zanim przystąpiłam do samego czytania, skupiłam się także trochę na samej autorce. Pani Platówna tworzyła w latach PRL-u i w tym też okresie rozgrywa się akcja tej książki. Napisała także kilka innych powieści dla dzieci i młodzieży, które nie doczekały się jednak żadnych wydawniczych wznowień. W efekcie skazano je na niechybne zapomnienie. Trochę szkoda, choć wcale nie uważam, że autorka ma jakiś zachwycający styl, którego wszyscy powinni poznać. Dobrze mi się czytało tę książkę w dzieciństwie, ale obecnie wydaje mi się, że dorosły nic w niej dla siebie nie znajdzie. Tajemnica skarbu w Czarnym Stoku mogła zostać ciekawiej skonstruowana, a wątek kryminalny trochę trudniejszy do rozwiązania, ale to mój punkt widzenia. Sam tekst też nie był z najwyższej półki. Stosowano czas przeszły, a w następnej chwili autorka przeskoczyła do czasu teraźniejszego, co mi nie wyglądało na świadomy czy wynikający z danej sytuacji zabieg. Cóż, liczyłam na przyjemny powrót po latach, a tymczasem uświadomiłam sobie, jak mocno zmieniły się moje czytelnicze upodobania i oczekiwania. Niemniej zachowam sobie tę książkę. Może komuś młodszemu się spodoba.