Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A to się uśmiałam:) Amerykanin po 40-tce, choć na początku wydał mi się tak infantylny, ze myślałam o nim jako o 25-latku (ale czego wymagać od Amerykanina:) jedzie z dziewczyną do Francji. Niechętnie. Na siłę, bo to ona jest zafascynowana Francją, nie on. No i ona potem wraca, a on zaczyna się dziwić. Jego amerykańska mentalność nie może pojąć europejczyka, nie pozwala mu zrozumieć mentalności Francuza, wszystko jest inaczej, wszystko jest tak pięknie, wszystko jest wywalone do góry nogami. Świetna rozrywka, czyta się lekko, uśmiech nie schodzi z twarzy, a chichot z ust.