Cytat dnia
Miłość to latarnia, która prowadzi nas przez życie.
Najnowsze artykuły
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostek
12
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee Hye1
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną Sawicką
2
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?
8
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2022Zadowolenie odbiorców z usług medycznych. Uwarunkowania, konsekwencje i diagnoza1 czytelnik 0 opinii2022
2021
2013
2003Pokolenie porno i inne niesmaczne utwory teatralne. Antologia najnowszego dramatu polskiego w wyborze Romana Pawłowskiego Ingmar Villqist
Antologia 10 współczesnych dramatów autorstwa polskich dramatopisarzy. Bohaterami dramatów są ludzie w różnym wieku, pochodzący z różnych środowisk, klas społecznych. Wszystkie utwory łączy jednak to, że ukazują współczesną polską rzeczywistość i jej problemy. W jednym z dramatów pt."Zabij ich wszystkich" poruszył mnie motyw pokolenia sprzedawców. Sam termin moim zdaniem bardzo dobrze oddaje to czym jest obecne pokolenie- ludźmi, którzy po skończonych studiach z braku innej perspektywy muszą godzić się na pracę poniżej swoich kwalifikacji. Duże wrażenie zrobił na mnie również dramat pt. "Podróż do wnętrza pokoju" opowiadający o człowieku, który nie potrafi żyć, nie umie poradzić sobie w dżungli życia, w zewnętrznej rzeczywistości. Zamyka się w bezpiecznych czterech ścianach. Dramaty skłaniają do refleksji, wstrząsają, są jak kubeł zimnej wody. Lektura zdecydowanie godna polecenia!Pokolenie porno i inne niesmaczne utwory teatralne. Antologia najnowszego dramatu polskiego w wyborze Romana Pawłowskiego Ingmar VillqistZbiór dramatów współczesnych polskich autorów zebrany pod wspólnym (dość nieszczęśliwym, przyznajmy) tytułem nie próbuje, jak wmawiano, definiować, nazywać czy dookreślać czegokolwiek. Z perspektywy czasu i z wiedzą o tym, ile z tych tekstów przeszło pozytywnie próbę sceny widać, że to kolekcja tekstów obdarzonych niejaką iskrą bożą dramatopisarzy – bez ideologicznej podbudowy. Po latach od lektury pamiętam wyraźnie dwa (najlepsze, moim zdaniem) utwory, tj. „Testosteron” – bo jest znakomicie skonstruowaną komedią, oraz „Łucję i jej dzieci” - ze względu na mądre odniesienie do struktury klasycznej tragedii. Oba teksty poza tym najciekawiej operują polszczyzną. Pozostałe dramaty przepadły w mrokach niepamięci. Tym lepiej?Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
