Jesteśmy społecznością, która kocha książki

II wojna światowa odebrała Polakom pięć lat życia, najbliższych i domy. Jedni wracali z obozów i gułagów w rodzinne strony, inni szukali jakiejkolwiek przystani, bo Warszawa była wtedy gruzowiskiem. W 1945 roku zebranym w Krakowie literatom udało się przejąć kamienicę przy Krupniczej 22 i stworzyć tam przytulisko dla ludzi literatury. Przepełnione mieszkania były ciasne, ale zapewniały dach nad głową. Jedni zostali pod tym adresem do końca życia, inni porozjeżdżali się po całej Polsce. Złośliwi nazywali Dom Literatów kołchozem lub czworakami, Gałczyński - "Domem czterdziestu wieszczów". Któż się przez ten dom nie przewinął... Przedwojenni literaci z dobrych domów, starannie wychowani i wykształceni sąsiadowali z przedstawicielami nowej generacji, którzy nowy system akceptowali, a niekiedy bardzo chwalili. Mimo to życie towarzyskie kwitło, perliły się inteligentne riposty, złośliwości Kisiela ubarwiały codzienność, powstawały powieści, sztuki teatralne i wiersze. Rodziły się dzieci, umierali najstarsi mieszkańcy, zdarzały się tragedie, jak choćby nigdy niewyjaśniona nagła śmierć Adama Polewki... (cd recenzji na fb) https://www.facebook.com/KsiazkaZamiastKwiatka/photos/a.418885991470850/7937113522981355/