Popularne wyszukiwania
Polecamy
Ines Krawczyk MChR
Źródło: https://www.swietywojciech.pl/Autorzy/Ines-Krawczyk-MChR
5
7,4/10
Ines Krawczyk MChR – redaktor naczelna „Małego Przewodnika Katolickiego”, dziennikarka, teolog i redaktorka audycji radiowej dla dzieci „Niedziela z Aniołem”. Autorka książek i opowiadań dla dzieci.
– Kocham dzieci i anioły – mówi o sobie – choć w zasadzie nie potrafię odróżnić jednych od drugich. Uważam, że tylko od czasu do czasu dzieciom gubią się skrzydła, dlatego w swojej pracy robię wszystko, żeby pomagać im je odnajdywać i przypinać z powrotem
– Kocham dzieci i anioły – mówi o sobie – choć w zasadzie nie potrafię odróżnić jednych od drugich. Uważam, że tylko od czasu do czasu dzieciom gubią się skrzydła, dlatego w swojej pracy robię wszystko, żeby pomagać im je odnajdywać i przypinać z powrotem
7,4/10średnia ocena książek autora
14 przeczytało książki autora
1 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Zaproszeni na ucztę. O Mszy Świętej dla małych i dużych
Ines Krawczyk MChR
7,0 z 2 ocen
3 czytelników 1 opinia
2020
Od słowa do słowa. Czego uczą przysłowia?
Ines Krawczyk MChR
8,3 z 3 ocen
5 czytelników 1 opinia
2019
Spotkanie z tajemnicami. Czyli jak zrozumieć sakramenty.
Ines Krawczyk MChR
8,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2019
Niebieskie okno czyli o Dekalogu, dzieciach i świętym Janie Pawle II
Ines Krawczyk MChR
7,5 z 2 ocen
3 czytelników 1 opinia
2014
Dziesięć słów o miłości. Małżeństwo i rodzina dziś
Michał Bondyra, Ines Krawczyk MChR
6,0 z 2 ocen
5 czytelników 1 opinia
2008
Najnowsze opinie o książkach autora
Od słowa do słowa. Czego uczą przysłowia? Ines Krawczyk MChR
8,3
Kiedy do moich rąk trafiają książki okołoreligijne jestem naprawdę bardzo czujna, bo często to, co przez wiele pokoleń nauczono nas, ze jest dobre okazuje się krzywdzące. I niestety w wielu publikacjach takie szkodliwe schematy są powtarzane. Na szczęście są też książki religijne z uniwersalnym przesłaniem, nawołujące do dobroci, uważności, wrażliwości. I taka właśnie jest publikacja Ines Krawczyk. Autorka zaskoczyła mnie swoją wrażliwością, otwartością, brakiem przeświadczenia, że książki religijne muszą koniecznie przekazywać prawdy wiary, a nie pokazywać pozytywne postawy. Autorka w lekki sposób zabiera nas w świat przysłów, a jednocześnie pokazuje bohaterkę, która musi się mierzyć z własnymi wątpliwościami, musi zastanawiać się, gdzie biegnie granica jej wolności, a gdzie zaczyna już krzywdzenie innych. Wykreowana przez nią Magda to otwarta na świat bohaterka otoczona życzliwymi i mądrymi bliskimi. Wiara jest gdzieś w tle i nawet nie jest aż tak istotna, ale nauka płynąca z opowieści to uniwersalne zasady dobrego życia w społeczeństwie. Postawy, które powinien sobie wpajać każdy: zarówno dzieci, jak i dorośli. A wszystko w oparciu o kulturowy dorobek, czyli przysłowia, z którymi zwykle jest taki sam problem jak z frazeologizmami: trzeba znać kontekst, rozumieć je.
„Od słowa do słowa. Czego uczą przysłowia? Ines Krawczyk to publikacja podzielona na dziesięć rozdziałów. Tytuł każdego to popularne przysłowie. Razem z Magdą dowiemy się, co znaczą takie powiedzenia jak: „Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci”, „Dla chcącego nic trudnego”, „Pan, co obietnicą płaci, szybko sługą utraci”, „Uprzejmość i uśmiech nic nie kosztują, ale wielce skutkują”, Po pracy miły odpoczynek: tym milszy, kto własny posiada kominek”, „Kłamstwo ma krótkie nogi”, „Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło”, „Zły to ptak, co własne gniazdo kala”, „Kto dziękuje, dwa razy prosi” i „Bez Boga ani do proga”. Jak widać tylko jeno odnosi się do wiary. Pozostałe krążą wokół pokazywania pozytywnych postaw. Magda uczy się panować nad emocjami, nie okazywać mamie, że się gniewa, pomagać koleżance, dotrzymywać obietnic, ratować ludzi i zwierzęta, dawać innym szansę, uśmiechać się do innych i być wobec nich życzliwą. Młodzi czytelnicy razem z bohaterką dowiedzą się jak ważne jest używanie zwrotów grzecznościowych, pomaganie bliskim, bycie pilnym w szkole, wypełnianie swoich obowiązków i pomaganie słabszym. Bohaterka każdego dnia uczy się wrażliwości i uważności. Pomaganie innym, życzliwość, wdzięczność zawsze do niej wraca. Każde dobro mnoży się i dzięki temu Magda żyje w lepszym świecie. Poznajemy też jej bliskich ciepłą, życzliwą rodzinę gotową nieść pomoc innym. Te pozytywne wzorce kryją się w niedługich przygodach zawierających prawdopodobne wydarzenia z życia uczennicy klas początkowych.
Ines Krawczyk w swojej książce pokazuje jak niesamowicie ważne są pozytywne relacje z bliskimi, jak duże znaczenie ma posiadanie przyjaciół oraz umiejętność motywowania się i dotrzymywania obietnic. A wszystko otwiera powiedzenie „Czym skorupka…”. I to sprawia, że dostrzegamy znaczenie tego, aby uczyć nasze dzieci dobrych rzeczy, dawać im pozytywny przykład oraz sięgać po lektury pomagające rozwijać w nich empatię oraz odpowiedzialność za słowa i czyny.
Solidna okładka, bardzo dobrze zszyte strony i piękne ilustracje dopełniają wartościowe treści. Duża czcionka i niedługie rozdziały sprawią, że można lekturę czytać zarówno przedszkolakom, jak i uczniom nauczania początkowego, którzy na pewno chętnie wejdą w świat Magdy samodzielnie. Jeśli znacie dzieci, w tym wieku i szukacie wartościowej lektury to zdecydowanie polecam tę książkę. Z powodzeniem można ją też wykorzystać na lekcjach etyki oraz jako lekturę terapeutyczną w przypadku resocjalizacji, czyli nauki pozytywnych postaw i zagłuszenia tych złych.
Zaproszeni na ucztę. O Mszy Świętej dla małych i dużych Ines Krawczyk MChR
7,0
Dzieci są ciekawskie i lubią zadawać pytania. Kwestie wiary są bardzo trudne do wytłumaczenia, dlatego chętnie sięgam po literaturę, która mogłaby mi w tym pomóc, a ponieważ bliskie jest mi Wydawnictwo świętego Wojciecha, to dostrzegłam w ich ofercie pozycję, która wydała się odpowiednia. W ten sposób miałam przyjemność przeczytać książkę „Zaproszeni na ucztę. O Mszy Świętej dla małych i dużych” autorstwa s. Ines Krawczyk, która okazała się bardzo przyjemną lekturą przekazującą niezbędną wiedzę o Bogu i naszej relacji z Nim oraz przypominającą mi podstawowe kwestie katolicyzmu.
Bohaterami książki są Alicja i Bobek (Jasiek),którzy w każdym rozdziale mierzą się z innym problemem dotyczącym wiary, ale też moralności. W ich rozważaniach towarzyszy im zaprzyjaźniony zakonnik - brat Feliks, który zawsze chętnie dzieli się swoim doświadczeniem i wiedzą. Dzieciaki często też same dochodzą do prawidłowych wniosków, kiedy zastanawiają się nad wartością wybaczania, łagodności, miłości, znaczeniem Mszy Świętej, czy też Ducha Świętego. Brat Feliks wyjaśnia również rodzeństwu chrześcijańską symbolikę.
Książka jest bardzo obrazowa, bo wszystkie sytuacje relacji z Bogiem są przedstawione w sposób alegoryczny, przyrównane do zwykłych, łatwo zrozumiałych więzów rodzinnych czy przyjacielskich. Jest pozytywna w przekazie – udowadnia, ze Bóg kocha wszystkich, chce, żebyśmy do niego przychodzili, zawsze jesteśmy dla niego ważni, nawet ze swoimi małymi sprawami i problemami. Bóg zawsze ma dla nas czas i zawsze nas wysłucha.
„Zaproszeni na ucztę” to książka przeznaczona dla dzieci szkolnych. Wyjaśnia wiele wątpliwości i potencjalnych niejasności, z którymi spotkać się może młody katolik. Przedstawia Boga jako naszego największego przyjaciela, dzięki któremu wszystko jest możliwe. Wielokrotnie podkreśla, że Bóg to miłość niewyczerpana i dająca życie. Zachęca do dbania o dobrą relację z Nim. Jednocześnie przykłada dużą wagę do życzliwych relacji międzyludzkich oraz dbania o to, by w naszych sercach siać tylko pozytywne uczucia.
Jako dorosły odbiorca tej publikacji życzyłabym sobie, by Kościół rzeczywiście tak wyglądał, jak został przedstawiony w książce. By to była ciepła i radosna wspólnota ludzi troszczących się o siebie wzajemnie, pomagających słabszym, otwarta na każdego człowieka. Książka wywołała we mnie ogromną tęsknotę za taką wizją, za zaufaniem wobec duchownych, którego odczuwam obecnie wielki deficyt.