Co napisał(-a) Domingos Amaral?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Kiedy Salazar Spał

Szukasz cytatów z książek Domingos Amaral?

Cytaty z książek autora Domingos Amaral

Domingos Amaral

5,9/10

Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller

Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2009

Kiedy Salazar Spał

Domingos Amaral

5,9 z 56 ocen

107 czytelników 8 opinii

2009

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

Tajniacy. Szpicle. Portugalczycy na obcym żołdzie, usiłujący bez powodzenia udawać, że znaleźli się tam przez przypadek. Jedni opłacani prze...

Tajniacy. Szpicle. Portugalczycy na obcym żołdzie, usiłujący bez powodzenia udawać, że znaleźli się tam przez przypadek. Jedni opłacani przez niemców, drudzy przez Anglików, z polecenia obserwowania wejść i wyjść obu ambasad. Ironia losu sprawiła, że dwie najbardziej skonfliktowane ambasady tej wojny, niemiecka i angielska, znajdowały się praktycznie jedna przy drugiej - dzieliło je niecałe pięćset metrów. Nieskończony dystans, a pośrodku tylko kawałek portugalskiego chodnika! To było niemal komiczne.

Domingos Amaral, Kiedy Salazar Spał

1 osoba to lubi

- Niemcy biją nas na głowę. My wspieramy ślepców, żeby śpiewali rymowanki, podczas gdy oni płacą intelektualistom i zdobywają umysły Portuga...
- Niemcy biją nas na głowę. My wspieramy ślepców, żeby śpiewali rymowanki, podczas gdy oni płacą intelektualistom i zdobywają umysły Portugalczyków. Pomysł, aby płacić ślepcom na Rossio za śpiewanie piosenek na cześć Anglików, nie był zły. Ale nawet taki gość jak ja, niebędący specjalistą w kwestiach propagandy, rozumiał, że w 1941 roku Niemcy mieli nad nami przewagę. "A Esfera" była pismem proniemieckim, finansowanym przez ambasadę Trzeciej Rzeszy. Utrzymywało wiernopoddańczy, prosalazarski kurs, wychwalało Legion Portugalski i z lubością relacionowało wielkie wyczyny Mussoliniego, Franco i Hitlera.
Domingos Amaral , Kiedy Salazar Spał
1 osoba to lubi
- Przynajmniej mogą się kąpać w oceanie! - wykrzyknąłem. Michael, nieźle już poirytowany, ciągnął podniesionym głosem: - A tych, którzy zo...
- Przynajmniej mogą się kąpać w oceanie! - wykrzyknąłem. Michael, nieźle już poirytowany, ciągnął podniesionym głosem: - A tych, którzy zostają tutaj, oskubuje się do gołej skóry! Nawet kiedy idą do toalety w kawiarni, muszą płacić! Właściciele pensjonatów zdzierają z nich niemiłosiernie, kamienicznicy żądają nieprawdopodobnych pieniędzy za najmniejszy pokoik! Nie mówiąc już o umeblowanym mieszkaniu. Niestety, to była prawda. Wielu Portugalczyków bogaciło się na uchodźcach. Zdarzało się, że od razu, jak tylko przybywali do Portugalii, skupowano od nich za śmieszne pieniądze biżuterię, marynarki i płaszcze, a nawet bieliznę. - Dziękujemy ci, Portugalio - powtórzył z pogardą Michael. - A wizy, a bilety? Mnóstwo osób zostaje oszukanych przez biura podróży: płacą ponad pięćdziesiąt tysięcy za bilety i wizy, po czym patrzą, jak statek odpływa bez nich!
Domingos Amaral , Kiedy Salazar Spał
1 osoba to lubi

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Kiedy Salazar Spał Domingos Amaral

Marifiori

ocenił(a) na 39 lata temu

Osoby szukające opisów pięknej choć znękanej wojną Portugalii i trzymającej w napięciu fabuły traktującej o szpiegach bardzo się zawiodą. Te wszystkie okoliczności są tylko pretekstem do chwalenia się kolejnymi podbojami sercowymi przez głównego bohatera i serwowania czytelnikowi mniej lub bardziej gorących opisów scen łóżkowych. Główny bohater zaś jest działającym nam na nerwy typkiem, któremu gdy tylko kiwnie palcem kobiety wskakują do łóżka. A on wszystkie je tak bardzo kocha...

Przeczytaj

Kiedy Salazar Spał Domingos Amaral

Aguirre

ocenił(a) na 52 lata temu

Sensacyjno-historyczna powieść portugalskiego autora o walce wywiadów w Lizbonie podczas II wojny światowej. Autor jest Portugalczykiem, ale narratorem, a zarazem bohaterem uczynił Anglika, Jacka Gila, pokazując jego drogę od bon vivanta do roli super-szpiega. I właśnie te obie twarze narratora pokazują dwie strony powieści. Ta druga - ciekawsza - przedstawia sytuację polityczną w kraju rządzonym przez dyktatora, lawirującego między bliskim jego sercu nazistami a Anglikami, wielowiekowymi sojusznikami Portugalczyków. Oprócz tytułowego Salazara pojawiają się postacie autentyczne, wymienione przez autora, politycy, agenci brytyjskich SOE i MI6, Abwehry i SD. Wszystko odbywa się na tle wydarzeń II wojny światowej, gdzie sukcesy sprzymierzonych bądź państw osi decydują o przychylności miejscowej dyktatury lub jej braku. Ciekawe są także opisy poszczególnych akcji oraz nieistniejących miejsc w Lizbonie i okolicach czy też nieliczne sceny rodzajowe obrazujące sposób życia mieszkańców miasta nad Tagiem. Niestety druga strona powieści to historia przygód erotycznych i miłosnych głównego bohatera, któremu wszystkie piękne kobiety ówczesnej Portugalii niemal pchały się do łóżka od pierwszego spotkania. Wiarygodność jego powodzenia jest delikatnie mówiąc niezbyt wysoka, tym bardziej, że zupełnie przypadkiem wszystkie one są mniej lub bardziej związane z wywiadem. Na szczęście opisy szczegółów relacji intymnych Jacka Gila z jego partnerkami nie spadły do tragicznego poziomu „Złodziei bzu” polskiego autora, którego nazwiska nie warto wspominać, a wartość wspomnianej pozycji tkwi tylko w tym, że jej lektura przypomniała mi o tej portugalskiej książce. Gdyby zatem autor ograniczył część „intymną”, książka tylko by na tym zyskała.

Przeczytaj