Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po zachwytach nad pierwszą częścią tomu druga okazała się dużo mniej ciekawsza. Oczywiście są rozdziały napisane interesującym językiem i poruszające fascynujące kwestie, jednakże widać że część autorów była nastawiona wyłącznie na zdobycie punktów za publikację na czym traci cały tom. Zdaję sobie sprawę, że cykl jest skierowany bardziej do naukowej części czytelników zafascynowanych archeologią niż szarego czytelnika, jednak wzbudza to moją raczej smutną refleksję nad kondycją polskiej edukacji. Liczba punktów uzyskanych za publikację staje się ważniejsza niż merytoryczność, a czasem i dobry smak, bo ile można czytać odniesień do swoich własnych badań, krytyki innych osiągnięć, by kulminacyjnie przeczytać zdanie "w swojej monografii zauważyłem także..." zupełnie jakby autora nagle olśniło co napisał. Pomijam już lanie wody i skakanie z tematu na temat po czym pisanie magicznego zdania w stylu "tak właściwie to jest za mało danych by poprzeć tą hipotezę". Żeby nie kończyć krytyką, wartościowa w tej publikacji jest bogata bibliografia umieszczona na początku pozwalająca na zgłębienie tematu dla wszystkich zainteresowanych.