Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Włoski polityk polskiego pochodzenia, były poseł do Parlamentu Europejskiego z ramienia Europejskiej Partii Ludowej. Jest synem ostatniego przedwojennego ambasadora RP w Wiedniu, Jana Gawrońskiego, oraz działaczki społecznej i konspiracyjnej, Luciany Frassati-Gawrońskiej. Jego dziadek, Alfredo Frassati, był założycielem dziennika "La Stampa", a brat matki, Pier Giorgio Frassati, został ogłoszony błogosławionym Kościoła katolickiego.Ukończył w 1958 studia prawnicze na jednym z rzymskich uniwersytetów. Przez lata pracował jako dziennikarz, był korespondentem dziennika "Il Giorno in Europa dell'Est", a następnie współpracownikiem redakcji i korespondentem zagranicznym RAI (m.in. w Moskwie i Warszawie). W 1989 został członkiem rady nadzorczej gazety "La Stampa".
W latach 80. zasiadał w radzie miejskiej w Turynie, następnie w radzie regionu Piemont. Od 1982 do 1994 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Działalność polityczną rozpoczynał w ramach Włoskiej Partii Republikańskiej. W 1994 został jednym z założycieli partii Forza Italia, w tym samym roku na kilka miesięcy objął funkcję rzecznika premiera Silvia Berlusconiego. Od 1996 do 1999 był członkiem Senatu XIII kadencji. W 1999 i 2004 ponownie wybierano go do Parlamentu Europejskiego z ramienia FI, przekształconej następnie w Lud Wolności. W 2009 nie ubiegał się o reelekcję. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1993)[1].