Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Urodził się 11 maja 1862 r. w Trzęsówce, pow. kolbuszowski. Na przełomie lat 80- tych i 90-tych uczył propedeutyki filozofii w I Gimnazjum w Krakowie (Korta, 1938, s. 138). Do Wadowic przybył w r. 1895 z Bochni i uczył sześć lat j. greckiego, łacińskiego i propedeutyki filozofii. Był ponadto zawiadowcą biblioteki nauczycielskiej i zbiorów archeologicznych. W r. 1898 uzyskał tytuł profesora, a w trzy łata później odszedł do Tarnowa. W r. 1908 wrócił ponownie do Wadowic z Gimnazjum św. Anny i objął obowiązki dyrektora. Pełnił je przez 16 lat do 1924 r. Był członkiem Rady Miejskiej, Rady Szkolnej Okręgowej, a po wojnie (od 1921 r.) - Powiatowej. Uczył głównie propedeutyki filozofii, rzadziej łaciny i greki. Był jedynym dyrektorem w Galicji z dwoma egzaminami nauczycielskimi: z filozofii i j. greckiego. W r. 1915 pracował przez kilka miesięcy w polskim gimnazjum w Brnie Morawskim.

Miał bardzo rozległe zainteresowania. Zajmował się psychologią (wydał „Zarys psychologii elementarnej. Podręcznik do użytku szkolnego i prywatnego”, wyd. II 1925),poezją, sztuką, z zamiłowaniem uprawiał turystykę, był bardzo dobrym szachistą, znał również współczesne języki obce. W latach wojny zajmował się niesieniem pomocy jej ofiarom (był w Wadowicach delegatem Krakowskiego Książęco - Biskupiego Komitetu Pomocy dla dotkniętych klęską wojny),działał w kasynie urzędniczym.

Kiedy w roku 1913 zmarła nagle w wieku 38 lat, po urodzeniu szóstego dziecka, żona J. Dorozińskiego, Julia, wstrząśnięty jej śmiercią napisał i wydał w r. 1924 pod pseudonimem Juliana Mroka tomik poezji zatytułowany „Z woli przeznaczeń” 3 . Odszedł na emeryturę w r. 1924. Przez trzy lata mieszkał jeszcze w Gimnazjum, a potem przeniósł się do Krakowa. Tam zmarł w r. 1942 w wieku 80 lat.