Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Teksty są, według mnie, dobrane nierówno, a obraz estetyki japońskiej, jaki się z niej wyłania, nie jest tak spójny, jak się spodziewałam, ale być może nie to było zamierzeniem redakcji. Natomiast panią Wilkoszewską należałoby surowo upomnieć za masakrę na przekładach, bo przebrnięcie przez jej tłumaczenia graniczyło z cudem, a na pewno było testem na poczytalność.