Pamiętam wymarzone drogi ze znikającym ptakiem przy zachodzie światła pamiętam, bo tam szedłem kiedyś a teraz ścieżka ta gdzieś przepadła N...
Najnowsze artykuły
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać1
- ArtykułyBracia Grimm w Poznaniu. Rozmawiamy z autorkami najważniejszego literackiego odkrycia tego rokuKonrad Wrzesiński2
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać5
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Maksymilian Bron
4
8,2/10
Pisze książki: literatura piękna, poezja
rocznik 1979r. Pracuje jako nauczyciel. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych jego wiersze ukazały się w „Cogito” oraz w tomikach przygotowanych przez Wejherowskie Centrum Kultury w Wejherowie. W 2014 roku otrzymał wyróżnienie za poezje w konkursie literackim „ Powiew Weny”. W 2004 roku za powieść „CV” otrzymał Nagrodę Specjalną w Konkursie Literackim organizowanym przez Akademickie Centrum Kultury w Gdańsku.
8,2/10średnia ocena książek autora
11 przeczytało książki autora
18 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Na rozstaju mostów, choć banalnie to zabrzmi, wymieniamy się sercem, język gryzie miętę, umówiliśmy się na szczyt, nie na podróż piorunów, w...
Na rozstaju mostów, choć banalnie to zabrzmi, wymieniamy się sercem, język gryzie miętę, umówiliśmy się na szczyt, nie na podróż piorunów, widzimy tylko powóz, zamiast czekać na tęczę.
1 osoba to lubiTak naprawdę, to jestem tylko poetą choć zostawiam na wielu drogach swoje ślady to zostawiam je w pożyczonych butach gdzieś na poboczu autos...
Tak naprawdę, to jestem tylko poetą choć zostawiam na wielu drogach swoje ślady to zostawiam je w pożyczonych butach gdzieś na poboczu autostrady.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Na wpółświadomy. Powtarzając za samym sobą Maksymilian Bron
8,6
Ile razy słysząc miłe słowa zastanawiamy się, czy były szczere? Fałsz, obłuda, egoizm, pycha i nienawiść towarzyszą nam niemal każdego dnia. Zmagamy się z wieloma problemami. Codzienność ucieka nam przez palce, ale czy potrafimy z naszego życia wybrać to, co najcenniejsze? Warto wczytać się w wiersze Maksymilana Brona i uświadomić sobie, co jest sensem naszego istnienia. W dobie wszechobecnego konsumpcjonizmu, dążenia do ideału – piękna, bogactwa i sławy – powinniśmy na chwilę przestać gonić za dobrami materialnymi. Usiąść, rozejrzeć się wokół, wziąć głęboki oddech i pomyśleć. O tym, czego tak naprawdę pragniemy, o tym jak ma wyglądać nasze życie. Niniejszy tomik wierszy będzie doskonałą odskocznią od rzeczywistości, a poruszane w nim problemy egzystencjalne z pewnością bliskie są każdemu czytelnikowi.
Odwrotność Raju Maksymilian Bron
7,8
Odwrotność raju to zbiór wierszy przesyconych dogłębną analizą postępowania człowieka, jego roli na ziemi, jego postrzegania świata i rzeczywistości. Maksymilian Bron dzieli się z czytelnikami swoimi spostrzeżeniami o życiu, o ludziach, miłości i pięknie, a czyni to w sposób liryczny, rozsypując słowa po kartach, układając je w zgrabne wersy i tworząc poezję. Nie sposób się od nich oderwać.
Autor porusza ważne tematy, wskazuje naszą ignorancję na otaczający nas świat. Nie widzimy nic prócz czubka własnego nosa, nie zauważamy piękna otaczającego nas świata, a kiedy już coś odkrywamy, chowamy to przed innymi lub próbujemy to sprzedać, bo nic za darmo… Sami nakładamy na siebie kajdany, ograniczamy się, ograniczamy nasz umysł, wszystko musi być policzalne, opłacalne, musi być po coś… Piękno ma dla nas wartość tylko wówczas, gdy coś kosztuje.
Jednak nie zawsze bywamy tak ślepi, czasem dostrzegamy coś więcej, skupiamy się na przyrodzie i otaczającym nas świecie. To spotkanie wywołuje emocje, przemyślenia, burzę uczuć. W końcu sami kreujemy swoje życie. A może jednak jesteśmy tylko marionetkami w rękach jakiegoś szaleńca, który doskonale bawi się naszym życiem?
Wciąż dążymy do wolności, a jednak chcemy być panami ziemi, przyrody i innych. Wtłaczamy się w coraz to nowsze, bardziej wymyślne kajdany, sądząc, że przecież historia się nie powtórzy, gdy żelastwa na nadgarstkach nie mamy i nie tłoczymy się za ogrodzeniem z drutu kolczastego…
Każdy z wierszy, które zostały zaprezentowane w tym tomiku, jest przesycony przemyśleniami i daje do myślenia. Rozbudza wyobraźnię, zabiera czytelnika do zakamarków własnego umysłu i wywołuje emocje, a także budzi zainteresowanie…