„Cud chłopak” to niezwykła książka dla zwykłych ludzi. Jest tu niemal wszystko, co powinno się znaleźć w dobrej powieści - momenty akcji, wzruszenia i śmiechu. Debiut literacki R.J. Palacio to jedna z tych książek, dla których nie da się określić wieku potencjalnych czytelników - ta historia może się spodobać każdemu, i każdy powinien ją przeczytać. Dzieci i rodzice, ciotki i wujkowie, wszyscy ci „jaki on jest brzydki” i ci „powinno nam być go żal”. Zrozumienie tej ksiązki niesie ze sobą naukę, że każdy z nas pragnie normalności i nawet, jeśli nie została nam dana odgórnie, możemy - mamy prawo! - zabiegać o nią w każdej chwili. 

Mały August Pullman, nasz mikrus, uczy odwagi i możliwości drugiej szansy. Ale nie tylko on jest nauczycielem - są nim jego przyjaciele i wrogowie, rodzice i pedagodzy. Czy pierwsze wrażenie - obrzydzenie, strach, niesmak - muszą określać długotrwałą relację? Niekoniecznie. Czy czyjeś zachowanie - niegrzeczne, bezlitosne, wulgarne - zawsze będzie tkwiło nam w pamięci i przekreśli szanse na przyjaźń? Jak myślicie?