Nie zapomnij mnie

Narysowana piękną kreską. Bardzo wzruszająca, pół książki przepłakałam.

Narysowana piękną kreską. Bardzo wzruszająca, pół książki przepłakałam.

tu zostało wylane morze łez. Bolesna, ale niezwykła historia <3

tu zostało wylane morze łez. Bolesna, ale niezwykła historia <3

Fabularnie nieskomplikowany, tematycznie wtórny, lecz wizualnie hipnotyczny. W komiksie Alix Garin uniwersalne wartości otrzymują nową oprawę, a sama autorka daje czytelnikowi pstryczka w nos. Zmusza go do refleksji nad systemem życiowych wartości. W „Nie zapomnij mnie” udzielono odpowiedzi na pytanie, co jest naprawdę ważne i dlaczego tak często odkładane na później, skoro liczy się teraźniejszość, o czym przekona się Clémence oraz jej babcia podczas zwariowanej podróży do domu rodzinnych wspomnień.

Choroba Alzheimera podstępnie okrada ją z pamięci i wystawia wnuczkę na próbę. Czas nie jest sprzymierzeńcem Clémence, gdyż dni babci są policzone, zatem trzeba się spieszyć z wyjazdem. Z naruszeniem regulaminu domu opieki dla seniorów, a przede wszystkim wbrew zdrowemu rozsądkowi, wdraża szalony pomysł, który okaże się lekcją życia z pouczającym morałem. Utrzymanie prostoty scen z ciekawą kreską, rozczulającą kreacją postaci, ich mimiką oraz nietypowym sposobem rozmawiania na różne tematy sprawia, że w duecie z babcią wszystko jest możliwe, a każda chwila może przynieść nieoczekiwany zwrot akcji. Choroba ich nie dzieli, lecz jednoczy, ponieważ pozwala trwać u boku bliskiej osoby, o której nigdy się nie zapomni.

Fabularnie nieskomplikowany, tematycznie wtórny, lecz wizualnie hipnotyczny. W komiksie Alix Garin uniwersalne wartości otrzymują nową oprawę, a sama autorka daje czytelnikowi pstryczka w nos. Zmusza go do refleksji nad systemem życiowych wartości. W „Nie zapomnij mnie” udzielono odpowiedzi na pytanie, co jest naprawdę ważne i dlaczego tak często odkładane na później, skoro...

Wspaniała książka!! Mogłabym ją nawet nazwać arcydziełem. Chętnie wrócę do tej książki i serdecznie ją polecam. Jest smutna więc nie nadaje się na poprawę humoru. Szybko się czyta.

Wspaniała książka!! Mogłabym ją nawet nazwać arcydziełem. Chętnie wrócę do tej książki i serdecznie ją polecam. Jest smutna więc nie nadaje się na poprawę humoru. Szybko się czyta.

⛰️🚘

Babcia Clémence choruje na Alzheimera. Choć w domu opieki są osoby, które się nią zajmują, kobieta nie jest szczęśliwa i wymyka się stamtąd po raz kolejny. Clémence, widząc tę rozpacz i tęsknotę za światem zewnętrznym, uprowadza babcię z domu opieki i razem wykruszają w niezapomnianą podróż.

🏡👣

Ostatnio mam szczęście trafiać na same dobre powieści graficzne. Ta jednak poruszyła mnie w sposób wyjątkowy.

To delikatna, poetycka, nostalgiczna i wzruszająca historia o chorobie, na skutek której wspomnienia wymykają się z rąk i o poszukiwaniu szczęścia.

Czytanie o relacjach wnucząt z dziadkami zawsze mocno mnie wzrusza i tutaj było tak samo. Przyznam, że w pewnym momencie oczy mi się zaszkliły. Była to lektura pełna emocji.

🌻🐞


[współpraca reklamowa z @mlodybook]

⛰️🚘

Babcia Clémence choruje na Alzheimera. Choć w domu opieki są osoby, które się nią zajmują, kobieta nie jest szczęśliwa i wymyka się stamtąd po raz kolejny. Clémence, widząc tę rozpacz i tęsknotę za światem zewnętrznym, uprowadza babcię z domu opieki i razem wykruszają w niezapomnianą podróż.

🏡👣

Ostatnio mam szczęście trafiać na same dobre powieści graficzne. Ta...

Kiedy MłodyBook po raz pierwszy zapowiedział wydanie „Nie zapomnij mnie” Alix Garin wiedziałam, że muszę poznać historię Clémence i jej babci. Widząc prace autorki byłam pewna, że graficznie będzie to piękne spotkanie, a tekst tylko mnie w tym utwierdził. Przed Wami poruszający obraz pewnej podróży. Podróży do domu, podróży do siebie, być może tej ostatniej i najważniejszej.

Porwanie chorującej na Alzheimera babci z domu opieki to według Clémence jedyny sposób na spełnienie życzenia babci i otworzenie oczu matce. Przecież można zrobić jeszcze tak wiele, jest na to czas! Dziewczyna wyrusza więc w podróż do domu rodzinnego, do wspomnień babci i własnych. Do czasu spędzonego z dziadkami, ale i nieobecną matką. Droga wyzwala wiele emocji, wbrew wszystkiemu pozwala zatrzymać się na chwilę i przyjrzeć sobie z pewnej perspektywy. A także odpowiedzieć na ważne pytanie: kim jestem w chwili, kiedy przestaję być sobą?

Nie chcę opowiedzieć Wam o wszystkim co znaleźć możecie w „Nie zapomnij mnie”, a mimo niewielkiej ilości tekstu znajdziecie tam naprawdę wiele emocji wyrażonych obrazem. To przepiękna opowieść graficzna o bezsilności wobec choroby ukochanej osoby. Clémence chce dla babci jak najlepiej ale dopiero w drodze zauważa, jak postępująca choroba zmienia człowieka, którego tak dobrze znała. Człowieka, który z opiekuna staje się osobą potrzebującą troskliwej i uważnej opieki.

To niezwykle piękna w swej prostocie opowieść, której zakończenie wzrusza do łez. Jeśli w Waszym życiu brakuje tak wyjątkowej osoby, z pewnością nie pozostawi Was obojętnymi.

Kiedy MłodyBook po raz pierwszy zapowiedział wydanie „Nie zapomnij mnie” Alix Garin wiedziałam, że muszę poznać historię Clémence i jej babci. Widząc prace autorki byłam pewna, że graficznie będzie to piękne spotkanie, a tekst tylko mnie w tym utwierdził. Przed Wami poruszający obraz pewnej podróży. Podróży do domu, podróży do siebie, być może tej ostatniej i...

Wzruszająca, nie zaprzeczę, a ja się mało wzruszam, praktycznie wcale. Także o czymś to świadczy.

Nie podobało mi się wiele rzeczy wizualnie, bo to jednak komiks, ale to nie o to chodzi, żeby mnie się miało podobać, bo liczy się historia. Tylko, że w przypadku komiksów zawsze mam lekki problem, bo dla historii to ja czytam książki, w przypadku komiksów zwracam uwagę na to, czy jest ładny. A więc kreska, jasne, to jedno, ale też ogólne wrażenia estetyczne. Nie wiem czemu są tutaj sceny "rozbierane", że tak powiem. Ani mi nie przypadło do gustu ciało stare, ani młode. Niefajnie mi się na to patrzyło. Po co to było - do końca nie wiem, bo niczego nie wniosło do historii, to jak zupełnie nieuzasadniona nagość w kinie. Reszta jest ok, historia faktycznie jest o czymś, wydanie ładne, śliski papier, wygodnie się czyta. Główna bohaterka do mnie nie przemawia, wydaje mi się taka dziecinna i w ogóle naiwna, nieżyciowa.

Wzruszająca, nie zaprzeczę, a ja się mało wzruszam, praktycznie wcale. Także o czymś to świadczy.

Nie podobało mi się wiele rzeczy wizualnie, bo to jednak komiks, ale to nie o to chodzi, żeby mnie się miało podobać, bo liczy się historia. Tylko, że w przypadku komiksów zawsze mam lekki problem, bo dla historii to ja czytam książki, w przypadku komiksów zwracam uwagę na to,...

#wspolpracapatronacka z @mlodybook

~Za późno” przychodzi szybciej, niż nam się wydaje.~

Witajcie kochani 🪻

Dziś przychodzę do was z recenzją szczególniej dla mnie pozycji, której premiery nie spodziewałam się w jednym z najtrudniejszym dla mnie miesiącu w tym roku. Pięknej, choć smutnej, przy której czułam się, jakby nie tylko autorka otulała mnie kocem, ale i moja kochana prababcia, za którą tęsknię, każdego dnia już przeszło równy rok. Ale czytając „Nie zapomnij mnie” miałam wrażenie, jakby była przez ten krótki moment obok mnie.

Inspirując się własnymi przeżyciami, Alix Garin opowiada historię podróży młodej dziewczyny Clémence z chorą na Alzheimera babcią. Wnuczka, widząc rozpacz tracącej powoli pamięć kobiety, postanawia uprowadzić ją z domu opieki, w którym ta przebywa, i wyruszyć w drogę, aby spełnić marzenie babci o powrocie do domu, w którym spędziła dzieciństwo.

~Bywa, że człowiek czuje się niepełny, a jest po prostu tylko młody.~

„Nie zapomnij mnie” jednak to nie tylko książka o przemijaniu i wspomnieniach, ale także o akceptowaniu i zrozumieniu samych siebie, szczególnie w tych najtrudniejszych dla nas momentach. Zaś każdy najdrobniejszy moment lub chwila odpoczynku, może stać się dla nas w przyszłości pięknym i ważnym wspomnieniem pamiętanym i powracamy do niego myślami przez wiele lat. Zaś niby drobny przedmiot lub niewielki kwiat może nabrać dla nas ogromnego znaczenia.

Szczerze polecam każdej osobie, która pragnie zagłębić się w jednej strony piękną, zaś z drugiej rozdzierającą serce opowieść Clémence i jej babci. Przez czas jej wspomnień, jak i osoby ją kochała i opiekowała się za małego szkraba. Opowieści zrozumienia, że tak jak przychodzenie i oswajanie się życiem na tym świecie, przychodzi też czas odejścia, lecz niezapomnienia przez naszych bliskich naszej osoby.

Nie raz jeszcze będzie widzieć ten tytuł na moim profilu. Możecie być tego pewni.

#wspolpracapatronacka z @mlodybook

~Za późno” przychodzi szybciej, niż nam się wydaje.~

Witajcie kochani 🪻

Dziś przychodzę do was z recenzją szczególniej dla mnie pozycji, której premiery nie spodziewałam się w jednym z najtrudniejszym dla mnie miesiącu w tym roku. Pięknej, choć smutnej, przy której czułam się, jakby nie tylko autorka otulała mnie kocem, ale i moja...

„Nie zapomnij mnie” Alix Garin.

🗯️ książki 🗯️

Cześć i dzień dobry!

Kiedy ostatni raz mieliście w ręce komiks? Przyznam, że ja ostatni raz jak byłam podrostkiem, jednak tego komiksu nie mogę porównać do żadnego innego. Choć, jak na komiks przestało grafika to grafika, ale te krótkie dialogi znaczyły więcej niż tysiąc słów. Ta powieść graficzna złamie Ci serce na kawałki, po czym na chwilę poskłada i utuli, by na samym końcu znowu je złamać na drobne...

„Nie zapomnij mnie” to historia Marie- Louise i Clémence, które wyruszają we wspólną podróż przez przemijający czas, niewygodną teraźniejszość, smutną i nieodwracalną rzeczywistość, w której jedyną nadzieją jest chwilowe poczucie szczęścia, radości, wolności i bliskości między babcią i wnuczką. Clémence jest wnuczką uroczej staruszki, która zmaga się z chorobą Alzheimera, która się na tyle pogłębia, że traci poczucie rzeczywistości i nie rozpoznaje bliskich. Nie mogąc pogodzić się z faktem, że babcia miałaby spędzić resztę życia w domu opieki postanawia ją z niego zabrać i zawieźć w miejsce, w którym Marie-Louise się wychowywała.

Dotychczas czytałam różne książki przedstawiające proces tej choroby, ale ta mnie najbardziej poruszyła. Wiedziałam, że będzie ciężko przez nią przebrnąć, ale nie spodziewałam się, że aż tak.  Zakończenie wywołało u mnie dreszcze, zaskoczyło i bardzo wzruszyło 🥲Doskonale wiem ile ta choroba zabiera z człowieka. Nie ma nic gorszego jak niepamięć, uwierzcie mi. Człowiek staje się jak małe dziecko, a jego funkcje poznawcze i życiowe zmieniają się diametralnie. Historii Marie- Louise i Clémence nie zapomnicie na długo. Kwiat niezapominajki już zawsze będzie kojarzył mi się z tą książką, ilekroć na nią spojrzę 🥺 To przepięknie zilustrowana powieść! Wielkie brawa dla ilustratorki Alix Garin. Nie dziwię się, że zdobyła wiele nagród, zasłużenie.  Bardzo polecam tę książkę każdemu ❤️

W życiu nie ma nic na zawsze, nawet wspomnienia bywają ulotne, dlatego zadbajcie o to, by zawsze znaleźć czas dla tych, których kochacie. Nasze życie jest jak piasek w klepsydrze, dopilnujcie, aby żadne ziarenko nie zostało zmarnowane 🙏🏻

„Nie zapomnij mnie” Alix Garin.

🗯️ książki 🗯️

Cześć i dzień dobry!

Kiedy ostatni raz mieliście w ręce komiks? Przyznam, że ja ostatni raz jak byłam podrostkiem, jednak tego komiksu nie mogę porównać do żadnego innego. Choć, jak na komiks przestało grafika to grafika, ale te krótkie dialogi znaczyły więcej niż tysiąc słów. Ta powieść graficzna złamie Ci serce na kawałki,...

"Babcia zawsze była dla mnie jak matka"

„Nie zapomnij mnie” to przepiękna powieść graficzna o niezadanych pytaniach, milczących odpowiedziach. Tęsknocie i ciekawości. Powrocie do miejsc dzieciństwa i wspomnieniach, które już nigdy nie zostaną odnowione. O niewykorzystanych chwilach i spontanicznych decyzjach mających długotrwałe konsekwencje.

W głowie każdego człowieka kołacze się wiele pytań, znaczna część już na zawsze pozostanie bez odpowiedzi. Niektóre z nich chcielibyśmy zadać naszym bliskim, ale wydają się niewłaściwe. No bo, jak zapytać rodzica o to "jaki był twój pierwszy raz?", "Z czym się zmagałxś przez całe życie?". Tego typu rozmowy dalej są tematem tabu.

Ludzie z natury oceniają to co widzą, nie analizują czyjegoś zachowania na podstawie dawnych schematów, przeżyć i doświadczeń. Łatwiej jest w takim razie zapytać o mało istotne sprawy zamiast zapytać „Hej, jesteś szczęśliwy/a?”. Nikt też nie spojrzy i nie zastanowi się dlaczego szklą wam się oczy na widok z pozoru błahych rzeczy.

Nigdy nie miałam bezpośredniego kontaktu z osobą chorą na alzheimera. I jestem za to wdzięczna, bo chyba nie ma nic gorszego niż niepamięć. Zdawałam sobie sprawę, że ta historia otworzy z trudem zamknięte drzwi. Czułam, że ta przeprawa będzie bolesna i pewnie długo nie będę mogła się po niej pozbierać i poniekąd właśnie tak było. Jednak znalazłam w niej ukojenie, bezpieczną przystań i cóż… Uwielbiam tę powieść. Jest przepiękna i chwytająca za serce. Miewa zabawne, rozczulające momenty. Na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę.

Współpraca reklamowa @mlodybook

"Babcia zawsze była dla mnie jak matka"

„Nie zapomnij mnie” to przepiękna powieść graficzna o niezadanych pytaniach, milczących odpowiedziach. Tęsknocie i ciekawości. Powrocie do miejsc dzieciństwa i wspomnieniach, które już nigdy nie zostaną odnowione. O niewykorzystanych chwilach i spontanicznych decyzjach mających długotrwałe konsekwencje.

W głowie każdego człowieka...