We have to be perfectly clear in admitting that the re-examination finds the evidence insufficient and in now-discredited forms only, not irrelevant. That never proves the man's innocence. Insufficiency is the case, not innocence whatsoever.

We have to be perfectly clear in admitting that the re-examination finds the evidence insufficient and in now-discredited forms only, not irrelevant. That never proves the man's innocence. Insufficiency is the case, not innocence whatsoever.

A mogłabyś wkleić link do całości tekstu? Bo jednak takie fragmenty wyciągnięte z kontekstu są niezbyt czytelne. Ale rozumiem, że wypowiedź należy do ludzi prowadzących tą sprawę (?), i wcale mnie nie dziwi, skoro oskarżenie w dużej mierze zostało oparte na zmanipulowaniu ofiary przez jednego ze śledczych. Przecież nie napiszą,  że koncertowo ją spartolili i gratis zniszczyli komuś życie  😀 To stwierdzenie o niewystarczającej ilości dowodów brzmi kuriozalnie, skoro cała sprawa od początku do końca była oparta na wątłym materiale dowodowym. Wisielczy humor z "Nagiej broni" myślę, że całkiem dobrze oddaje funkcjonowanie systemu sprawiedliwości w USA:

https://www.youtube.com/watch?v=qy7UOg7wnos

A mogłabyś wkleić link do całości tekstu? Bo jednak takie fragmenty wyciągnięte z kontekstu są niezbyt czytelne. Ale rozumiem, że wypowiedź należy do ludzi prowadzących tą sprawę (?), i wcale mnie nie dziwi, skoro oskarżenie w dużej mierze zostało oparte na zmanipulowaniu ofiary przez jednego ze śledczych. Przecież nie napiszą,  że koncertowo ją spartolili i gratis...

Reszty tekstu należałoby szukać w mojej głowie (a to raczej się nie linkuje), gdyż jest to fragment autorski, mój własny, co oznacza, że nie jest to cytat. W kilku słowach odniosłam się do istoty dowodu, tłumacząc, że brak dowodu winy w żaden sposób nie wykreowuje niewinności. Na podstawie braku nie można wnioskować żadnej treści.

Inaczej...
Moje twierdzenie, że ów domniemany gwałciciel studentki jest faktycznie jej gwałcicielem nie jest poparte dowodem wystarczającym na to, aby go znów posłać za kraty. To twierdzenie może być obalone jedynie przez dowód niewinności tego człowieka, który moim zdaniem jest niemożliwy do wyprowadzenia.

Reszty tekstu należałoby szukać w mojej głowie (a to raczej się nie linkuje), gdyż jest to fragment autorski, mój własny, co oznacza, że nie jest to cytat. W kilku słowach odniosłam się do istoty dowodu, tłumacząc, że brak dowodu winy w żaden sposób nie wykreowuje niewinności. Na podstawie braku nie można wnioskować żadnej treści.

Inaczej...
Moje twierdzenie, że ów...

Być może ofiara oskarżyła podświadomie cały świat za swoje cierpienie i nie zależało jej najbardziej na sprawiedliwości lecz na wymierzeniu kary. To nie jest w moim przekonaniu całkiem nieuzasadniona skarga. Więcej, że wskazała osobę, co do której miała jednak pewne podejrzenia. Nie mściła się bezmyślnie. Natomiast fakt, że nie potraktowała uniewinnionego człowieka wylewnie jest jak najbardziej zrozumiały. Wypuszczenie zaś skazanego z powodu ujawnienia dowodowych nieścisłości jest zaprzeczeniem próby zadośćuczynienia i ponownym otwarciem słabo gojącej się rany. Nikt nie uczyni jej znów niezgwałconą, a gwałciciele sobie dalej gwałcą.

Być może ofiara oskarżyła podświadomie cały świat za swoje cierpienie i nie zależało jej najbardziej na sprawiedliwości lecz na wymierzeniu kary. To nie jest w moim przekonaniu całkiem nieuzasadniona skarga. Więcej, że wskazała osobę, co do której miała jednak pewne podejrzenia. Nie mściła się bezmyślnie. Natomiast fakt, że nie potraktowała uniewinnionego człowieka wylewnie...

A kto temu człowiekowi zwróci 16 lat życia ? Słowa sprawczyni nic tutaj nie pomogą. Czuła się skrzywdzona i potrzebowała kogoś za to ukarać, nieważne czy winny czy nie, po prostu w jej mniemaniu ktoś musiał za to odpowiedzieć. Skazała NIEWINNEGO człowieka na 16 lat pozbawienia wolności. Pomyśl ile to jest lat, jak Twoje życie, jak świat zmienił się przez ten czas. Nie chcę porównywać tych zbrodni ale to co zrobiła ta kobieta to nie chwilowa trauma ale 16 lat traumy, poniżania i zagrożenia życia. Ilu jeszcze mężczyzn będzie cierpieć przez kobiecą zawiść, głupotę czy urażoną dumę ? Ta kobieta powinna zostać osądzona i skazana a z jej kieszeni powinno zostać wypłacone odszkodowanie dla tego człowieka. To powinna być przestroga dla innych "pokrzywdzonych", mee2 i całej reszty małostkowych Pań, widzących tylko swoją krzywdę i czubek swojego nosa. 
I z całym szacunkiem, ale bagatelizowanie cierpienia tego mężczyzny, człowieka, w Twojej wypowiedzi pokazuje tylko jak bardzo patrzysz na to przez pryzmat płci a nie sprawiedliwości i zwykłej ludzkiej przyzwoitości.

A kto temu człowiekowi zwróci 16 lat życia ? Słowa sprawczyni nic tutaj nie pomogą. Czuła się skrzywdzona i potrzebowała kogoś za to ukarać, nieważne czy winny czy nie, po prostu w jej mniemaniu ktoś musiał za to odpowiedzieć. Skazała NIEWINNEGO człowieka na 16 lat pozbawienia wolności. Pomyśl ile to jest lat, jak Twoje życie, jak świat zmienił się przez ten czas. Nie chcę...

No więc właśnie. Mężczyźni powinni uciekać przed takimi kobietami w te pędy, a nie się do nich mizdrzyć.

No więc właśnie. Mężczyźni powinni uciekać przed takimi kobietami w te pędy, a nie się do nich mizdrzyć.

Specjalnie tego nie zrobiła. Pomyliła się. Teza, że jest to równoważne z gwałtem jest... dość przerażająca.

Specjalnie tego nie zrobiła. Pomyliła się. Teza, że jest to równoważne z gwałtem jest... dość przerażająca.

Piszesz o strasznym przeżyciu trwającym chwilę. Ta chwila przeciąga się na całe życie, kiedy ofiara przemocy seksualnej latami próbuje dojść do siebie. To jest jedna z tych chwil, które zamykają człowieka w najgorszym więzieniu, własnej głowie, gdzie jest trauma, po której nic już nie będzie takie jak wcześniej.
 

Piszesz o strasznym przeżyciu trwającym chwilę. Ta chwila przeciąga się na całe życie, kiedy ofiara przemocy seksualnej latami próbuje dojść do siebie. To jest jedna z tych chwil, które zamykają człowieka w najgorszym więzieniu, własnej głowie, gdzie jest trauma, po której nic już nie będzie takie jak wcześniej.
 

Nie przeczę. Nie mamy jednak pojęcia czego doświadczył skazany. I... proszę poczytać, co się we więzieniach robiło z gwałcicielami. Jestem w stanie zaryzykować stwierdzenie, że jego doświadczenia- ciągnące się latami- były znacznie gorsze, niż przeżycie ww. pisarki.

Piszesz, że ta chwila przeciąga się latami. Oczywiście się zgadzam. Co powiedzieć o przeżyciu bycia niesłusznie skazanym za gwałt na lata? Czarny gwałciciel w amerykańskim więzieniu lat 80 XX wieku? Doświadczając tego wszystkiego w pełnej świadomości bycia niewinnym?

Powtórzę; jestem przekonany, że jego przeżycia są znacznie bardziej traumatyczne, niż przeżycia Alice Sebold. I oczywiście pomyłki się zdarzają- nawet tak nieszczęśliwe i dramatyczne. Trzeba jednak wykazać się odwagą cywilną , aby się do tego przyznać. Pisarka zamiast tego wybrała metodę udawania niewinnej, zrzucenia odpowiedzialności na "system" i... zrobienie z siebie ofiary podwójnej: bo poza byciem ofiarą gwałtu, teraz jest jeszcze ofiarą niesłusznego, rasistowskiego skazania czarnego człowieka na lata więzienia. Bardzo sprytne, prawda?

Nie przeczę. Nie mamy jednak pojęcia czego doświadczył skazany. I... proszę poczytać, co się we więzieniach robiło z gwałcicielami. Jestem w stanie zaryzykować stwierdzenie, że jego doświadczenia- ciągnące się latami- były znacznie gorsze, niż przeżycie ww. pisarki.

Piszesz, że ta chwila przeciąga się latami. Oczywiście się zgadzam. Co powiedzieć o przeżyciu bycia...

Bo wiadomo, o jej prawdziwym cierpieniu można by mówić, gdyby wzięła i się zabiła, a nie że najpierw zgwałcić się dała, a potem jeszcze śmie próbować łamać życia chłopcom i pisać książki o swoich przeżyciach. Widać, że udawaczka! Tylko, gdy czaro… ee, znaczy kobiety, utoną, wiadomo, że były niewinne. ;)

To, co przeżył Anthony, było straszne. To, co przeżyła Alice również. Natomiast niesamowicie przykre jest, że państwo nie potrafiło ani uchronić Alice od jej losu, ani Anthony’ego, ani odnaleźć właściwego sprawcy, który prawdopodobnie skrzywdził więcej osób, zaś od strony społeczeństwa, jak widać, mamy większy nacisk na milczenie ofiar, zamiast na sprawność działania odpowiednich organizacji. Bo to przede wszystkim od nich zależy przebieg jakichkolwiek rozpraw i późniejsze ich konsekwencje. Na obywatelach ciążyłaby cała odpowiedzialność, gdyby sami zaczęli wymierzać sprawiedliwość wedle własnego uznania.

Bo wiadomo, o jej prawdziwym cierpieniu można by mówić, gdyby wzięła i się zabiła, a nie że najpierw zgwałcić się dała, a potem jeszcze śmie próbować łamać życia chłopcom i pisać książki o swoich przeżyciach. Widać, że udawaczka! Tylko, gdy czaro… ee, znaczy kobiety, utoną, wiadomo, że były niewinne. ;)

To, co przeżył Anthony, było straszne. To, co przeżyła Alice również....

I po co ten złośliwy ton? Jeśli próbujesz wywąchać "złego, patriarchalnego mężczyznę zanurzonego w kulturze gwałtu", to źle trafiłaś, nie dam się wciągnąć w te prymitywne gierki. ;)

I przy tym wszystkim zapominasz o jednym: To Alice Sebold skazała go na więzienie. Jej słowo i decyzja miały ostateczny wpływ na jego los. Pomyliła się- jak napisałem, pomyłki się zdarzają, nawet tak straszne. Przyzwoitość nakazywałaby jednak ponieść za to odpowiedzialność cywilną i przeprosić za swój błąd. Pisarka zdecydowała się zrobić z siebie ponowną ofiarę. I to jest godne potępienia.

Bycie ofiarą gwałtu (tak jak bycie ofiarą czegokolwiek) nie zwalnia nas z odpowiedzialności za inne rzeczy. Bez względu na nasze przeżycia dalej jesteśmy ludźmi, a bycie człowiekiem oznacza bycie odpowiedzialnym za swoje decyzje.

I po co ten złośliwy ton? Jeśli próbujesz wywąchać "złego, patriarchalnego mężczyznę zanurzonego w kulturze gwałtu", to źle trafiłaś, nie dam się wciągnąć w te prymitywne gierki. ;)

I przy tym wszystkim zapominasz o jednym: To Alice Sebold skazała go na więzienie. Jej słowo i decyzja miały ostateczny wpływ na jego los. Pomyliła się- jak napisałem, pomyłki się zdarzają,...

Nie próbuję ,,wywąchać złego, patriarchalnego mężczyzny zanurzonego w kulturze gwałtu", ale napiętnować pewne poglądy, które uważam za szkodliwe, jak najbardziej tak.  

Utrzymuję jednak, że to sędzia skazał na podstawie dowodów, które zostały mu dostarczone, a które nie były wyłącznie jej oświadczeniem. Zresztą, nawet gdyby polegano wyłącznie na jej oskarżeniu, to wciąż przede wszystkim głęboko zastanowiłabym się nad takim sądownictwem, który skazuje wyłącznie na podstawie czyjegoś słowa, mając jednocześnie inne narzędzia w ręku. Bo owszem, pomyliła się – tak jak pomylić się może każdy i właśnie dlatego w pierwszej kolejności większą uwagę zwracałabym na daną instytucję niż samych szarych obywateli. Nic nie wskazuje na to, aby jej pomyłka miała mieć charakter wyrachowany i celowy, aby zależało jej, żeby tego właśnie konkretnego człowieka wsadzić do więzienia. Sytuacja miała więc miejsce z powodu wielu błędów ludzkich.
Czy przyzwoitość nakazuje jej, aby wziąć jakąś część winy na siebie? Nawet gdybyśmy uznali, że tak, to w ciągu dalszym – zwalanie całej winy na nią, tylko dlatego, bo chciała zgłosić tę sprawę, a przy tym nieumyślnie się pomyliła, to jednocześnie ignorowanie błędów organów ponad nią, które niezmienione w ciągu dalszym będą skazywać niewłaściwe osoby lub nie będą skazywać nikogo, bo żadna ofiara lub świadek nie odważy się mówić.

Nie próbuję ,,wywąchać złego, patriarchalnego mężczyzny zanurzonego w kulturze gwałtu", ale napiętnować pewne poglądy, które uważam za szkodliwe, jak najbardziej tak.  

Utrzymuję jednak, że to sędzia skazał na podstawie dowodów, które zostały mu dostarczone, a które nie były wyłącznie jej oświadczeniem. Zresztą, nawet gdyby polegano wyłącznie na jej oskarżeniu, to wciąż...

A jakież to moje poglądy dostrzegłaś w mojej wypowiedzi, że zdecydowałaś się je napiętnować?

Po pierwsze, nigdzie nie napisałem, że zrobiła to z wyrachowania. Zaznaczyłem również, że akceptuję tę pomyłkę, gdyż takowe się zdarzają- masz rację, że takich pomyłek się nie uniknie. Po drugie nigdzie nie napisałem, że to na nią spada pełna odpowiedzialność. Wspomniałem, że jej pomyłka była kluczowa. Jeśli nie była pewna, nie powinna wskazywać potencjalnego sprawcy. Po trzecie nie ściągam odpowiedzialności z systemu ścigania posiadającego wady- piętnuję zachowanie pisarki, którym próbuje ona zrzucić na ten system pełnię odpowiedzialności. Po trzecie- no właśnie- jej wskazanie na ww. było kluczowe. Bez tego sąd nie byłby w stanie go skazać, gdyż podejrzanych było kilku.

Jedyne, czego bym oczekiwał od Alice Sebold, to uczciwych przeprosin za swoją pomyłkę. Tylko i aż. Zamiast tego zrzuca ową pomyłkę na system. Jest to w moim przekonaniu niegodziwe.

A jakież to moje poglądy dostrzegłaś w mojej wypowiedzi, że zdecydowałaś się je napiętnować?

Po pierwsze, nigdzie nie napisałem, że zrobiła to z wyrachowania. Zaznaczyłem również, że akceptuję tę pomyłkę, gdyż takowe się zdarzają- masz rację, że takich pomyłek się nie uniknie. Po drugie nigdzie nie napisałem, że to na nią spada pełna odpowiedzialność. Wspomniałem, że jej...

Zgadzam się z @Mariusz Miszke i robię to jako kobieta. Wątpię by przez te wszystkie lata pisarka dzień dnia przeżywała ciężkie wydarzenia na nowo. Jasne, że zostanie to z nią do końca życia, ale przekuła traumę w sukces. Dobrze, że znalazła sposób na poradzenie sobie z problemem, bo niewątpliwie pisanie miało dla niej wymiar terapeutyczny. Teraz to już żerowanie na tragedii niesłusznie skazanego. Pisarka jest przynajmniej współodpowiedzialna za los mężczyzny, który przeżywał przez 16 lat dzień dnia swoją traumę, a ta również zostanie z nim już do końca życia. 

Zgadzam się z @Mariusz Miszke i robię to jako kobieta. Wątpię by przez te wszystkie lata pisarka dzień dnia przeżywała ciężkie wydarzenia na nowo. Jasne, że zostanie to z nią do końca życia, ale przekuła traumę w sukces. Dobrze, że znalazła sposób na poradzenie sobie z problemem, bo niewątpliwie pisanie miało dla niej wymiar terapeutyczny. Teraz to już żerowanie na tragedii...

Również popieram wypowiedzi @Mariusz Miszke bo wypowiadasz się racjonalnie i nie poddając się emocjom. Pod ostatnim zdaniem podpisuję się kompletnie - zwykłe przeprosiny by wystarczyły, zagranie kartą rasistowską zabrzmiało fałszywie. Dlatego @Almara jestem ciekaw jakie to "poglądy" wyrażone przez Mariusza chcesz piętnować? "Piętnować" to dość mocne słowo.

Również popieram wypowiedzi @Mariusz Miszke bo wypowiadasz się racjonalnie i nie poddając się emocjom. Pod ostatnim zdaniem podpisuję się kompletnie - zwykłe przeprosiny by wystarczyły, zagranie kartą rasistowską zabrzmiało fałszywie. Dlatego @Almara jestem ciekaw jakie to "poglądy" wyrażone przez Mariusza chcesz piętnować? "Piętnować" to dość mocne słowo.

O poglądach tych już napisałam w swoich wypowiedziach, czyli – po pierwsze i przede wszystkim– kładzenia głównego ciężaru winy na Alice Sebold, a co za tym idzie na: wszystkich zeznających również.  Bo nawet jeśli uznamy tę logikę i uznamy, że sąd nie miał tu najmniejszego znaczenia, bo na jego decyzję miała wpływ wyłącznie opinia poszkodowanej, to czemu pomijasz już fakt, że na jej decyzję znaczny wpływ miał asystent prokuratora, który przekazał jej całkowicie błędne informacje o oskarżonych, a także dowody w postaci identycznej próbki włosów?
Mamy następujący przebieg wydarzeń: ciężka zbrodnia --> ofiara błędnie rozpoznaje jakiegoś człowieka jako swojego oprawcę (z przyczyny niedoskonałości mózgu ludzkiego) --> na komisariacie jednak pojawia się niepewność, bo dwóch podejrzanych wygląda bardzo podobnie, w konsekwencji myli się i wskazuje kogoś innego --> asystent prokuratora informuje ją więc o błędzie, następnie przekazuje nieprawdziwe informacje dotyczące Broadwatera --> przychodzą dowody w postaci identycznej próbki włosów Broadwatera z próbką napastnika --> ofiara więc nabiera pewności co do winy Broadwatera ze względu na podobieństwo jego fizjonomii, identyczną próbkę nieszczęsnego włosa oraz informację o rzekomej znajomości Anthony’ego z drugim podejrzanym --> oskarżenie --> ujawnienie się błędów po latach.
I gdzie w tym przebiegu zdarzeń leży ta większa część winy Sebold?
Takie myślenie daje bardzo wyraźny sygnał, że błędy organów ścigających w ogóle nie mają znaczenia, niedoskonała technologia właściwie też nic nie zmienia, bo cały ciężar odpowiedzialności leży i tak po stronie zeznającego. A to zaś, jak już mówiłam, jest bardzo żyzną glebą dla mentalności społecznej opartej na zasadzie: ,,jeśli coś wiesz, lepiej milcz, bo jeszcze oberwiesz, jeśli dojdzie do jakiejś pomyłki. W końcu to ty zeznajesz, a instytucje ponad tobą są nietykalne.’’
Nie istnieje coś takiego jak ,,pewny świadek/ofiara’’ w sytuacji, gdy napastnik jest mu całkowicie nieznany. Choćby rękę dał sobie uciąć, że wszystko, co pamięta, idealnie pokrywa się z faktycznym przebiegiem zdarzenia… no, to straciłby rękę. Dlatego istnieją też inne narzędzia, mające zwiększyć prawdopodobieństwo podjęcia słusznej decyzji, ale i one są zawodne. Gdybyśmy mieli sądzić wyłącznie przypadki o 100%owej pewności, to miażdżąca większość przestępców dowolnego typu byłaby – mówiąc wprost – bezkarna.   

Tyle, jeśli chodzi o samo sedno sprawy. A tamten bardziej ironizujący komentarz? On zawężał się do tych paru dziwnych uwag dotyczących samego gwałtu – najpierw w sposób bardzo jaskrawy pozbawiające go istotności; ,,…po strasznym przeżyciu trwającym chwilę…’’, na który zwróciła już uwagę użytkowniczka sebika, i po którym, co prawda, niby doszło do zreflektowania się w kolejnej wypowiedzi… ale jednak nie do końca, bo w ciągu dalszym zostało podtrzymane wyraźne wartościowanie cierpienia obu i bezpodstawne założenie, że Anthony cierpiał mocniej. Bawienie się w poszukiwanie ,,kto jest ofiarą bardziej’’ było w tej sprawie całkowicie zbędne, za to – znów –  można było odnieść wrażenie sugestii, że ta przemoc seksualna to w sumie nic takiego w porównaniu do o wiele większej tragedii osoby, która może zostać niesłusznie wzięta za gwałciciela, co nasuwa raczej dość jednoznaczny wniosek: ,,gdyby te zgwałcone nie robiły z siebie takiej ofiary i nie wskazywały na osobę, którą zapamiętały jako napastnika, to nie byłoby o wiele większych ofiar w postaci niesłusznie skazanych’’
I oczywiście, możesz powiedzieć, że wcale nie o to Ci chodziło, że nadinterpretuję. Być może, ale w takim układzie czemu służyć miało to ciągłe podkreślanie – w ciągu dalszym rzekomej – nierówności cierpienia obu i zestawianiu jej z całym tym kontekstem sytuacji? Bo raczej nie mogło odnosić się ono wyłącznie do wypowiedzi pisarki, którą też by trzeba było trochę ponaciągać przy interpretacji, żeby doszukać się w nim jakiegoś szczególnego robienia z siebie ofiary. Ale to wszystko się łączy z pierwszym akapitem i tą całą winą, którą miałaby na sobie niby nosić.

Ostatecznie więc: jeśli chodziło Ci jedynie o ładną postawę i gest przeprosin, to wystarczyło tak napisać od początku, czyli: ,,Jedyne, czego bym oczekiwał od Alice Sebold, to uczciwych przeprosin za swoją pomyłkę, bo jej postawę uważam za brzydką’’. Ale Ty też wplotłeś w swoje wypowiedzi bardzo wiele dziwnych i śliskich w odbiorze zdań oraz sugestii. Jeśli chodziło Ci wyłącznie o przeprosiny, bo uważasz, że tak jest ładniej, w porządku, sprawy nie ma, bo to nie na ten pogląd chciałam zwrócić uwagę. Jednak całą resztę swojej opinii – w kwestii podejścia do przemocy seksualnej, w kwestii tego dziwnego wartościowania, w kwestii obciążenia winą głównie pani Sebold czy jakiegokolwiek innego zeznającego, który nie chciał milczeć – podtrzymuję, ponieważ to są właśnie te poglądy, które jak najbardziej uważam za szkodliwe.

O poglądach tych już napisałam w swoich wypowiedziach, czyli – po pierwsze i przede wszystkim– kładzenia głównego ciężaru winy na Alice Sebold, a co za tym idzie na: wszystkich zeznających również.  Bo nawet jeśli uznamy tę logikę i uznamy, że sąd nie miał tu najmniejszego znaczenia, bo na jego decyzję miała wpływ wyłącznie opinia poszkodowanej, to czemu pomijasz już fakt,...

A ja nie zgadzam się z tym co napisałeś. Nie można zaprzestać wymierzania sprawiedliwości tylko dlatego, że zdarzają się pomyłki. Każdy wyrok, gdy sprawca nie został ujęty na gorącym uczynku, jest obarczony pewnym ryzykiem, ponieważ nie istnieją stuprocentowo pewne dowody. Nie są takimi ani odciski palców, ani zeznania świadków, ani przyznanie się oskarżonego, ani też badania DNA. Na końcu zawsze zostaje subiektywne przekonanie sędziego, albo ławników, czy sprawstwo zostało uprawdopodobnione w stopniu wystarczającym do skazania.
Czy zgwałcona kobieta ponosi jakąkolwiek winę za skazanie tego człowieka? Nie, dla mnie absolutnie żadnej, ona szukała sprawiedliwości, której szukać powinna, bo nie można się zgadzać na to, żeby takie czyny uchodziły płazem. Jedynym winnym w tej sprawie jest gwałciciel.
Czy stała się tragedia, że nastąpiła pomyłka (o ile nastąpiła, wyrok uniewinniający nie jest dowodem niewinności tego pana, a jedynie przekonaniem kolejnego sędziego, że dowody chyba nie są jednak wystarczające). Dla skazanego (jeśli jest niewinny) tragedia się stała. Dla sprawiedliwości nie.
Nawoływanie do obalenia systemu i rozstrzygania każdej wątpliwości na korzyść oskarżonego jest nawoływaniem do absolutnego bezprawia, anarchii i bezkarnej dominacji bandytów. Bo jakieś wątpliwości są zawsze, a w więzieniach przecież siedzą sami niewinni.
System ma działać. A pomyłki niestety się zdarzają i zdarzać się będą.
Jeśli ktoś tego nie rozumie, jest podobny do człowieka, który nawoływałby do natychmiastowego zakazu użytkowania samochodów. Bo wypadki drogowe zdarzają się częściej niż pomyłki sadowe i ginie w nich wielu niewinnych. A jednak jakoś nikt nie nawołuje publicznie do zezłomowania wszystkich pojazdów mechanicznych i przemieszczania się wyłącznie pieszo (jak niedawno czytałem, rowerem też można zabić).
 

A ja nie zgadzam się z tym co napisałeś. Nie można zaprzestać wymierzania sprawiedliwości tylko dlatego, że zdarzają się pomyłki. Każdy wyrok, gdy sprawca nie został ujęty na gorącym uczynku, jest obarczony pewnym ryzykiem, ponieważ nie istnieją stuprocentowo pewne dowody. Nie są takimi ani odciski palców, ani zeznania świadków, ani przyznanie się oskarżonego, ani też...

@Almara , wybacz, ale niestety wychodzisz z całkowicie błędnych założeń. Po pierwsze w niczym się nie "reflektowałem", a wyjaśniałem moje zdanie, które widocznie zostało opacznie zrozumiane.

Czy sformułowanie "cierpienie trwające chwilę" jest bezzasadne? Oczywiście, że nie. Gwałt- cokolwiek o nim nie mówić- jest aktem przemocy trwającym... chwilę. Nie chcę się nad tą obrzydliwą kwestią rozwodzić, ale taki jest fakt. W niczym to stwierdzenie nie umniejsza traumie, jaka może wystąpić po gwałcie. Wszelkie stwierdzenia, że "umniejszam" ofiarom gwałtu, to wyłącznie dopowiadanie sobie własnych wyobrażeń na temat tego, co ja mogę sądzić- niczego takiego nie napisałem.

Tak, PODEJRZEWAM, że Anthony mógł cierpieć znacznie bardziej i wyjaśniłem dokładnie dlaczego: czarny gwałciciel w amerykańskim więzieniu lat 80 XX wieku był skazany na okrucieństwo- tym większe, że był on ofiarą systemu, a nie rzeczywistym gwałcicielem. Masz pewność, że i go tam nie gwałcili? Nie raz, nie dwa, a kilkadziesiąt razy, że nie był notorycznie bity i upokarzany przez lata, nie godziny? Oczywiście pewności nie mamy... polecam jednak zorientować się w temacie amerykańskiego więziennictwa ubiegłych dekad i jak tam traktowano czarnoskórych, szczególnie skazanych za przestępstwa seksualne. Chcesz mi powiedzieć, że permanentna przemoc seksualna i wieloletnia przemoc fizyczna nie może być określona czymś gorszym od gwałtu, który miał miejsce jeden raz?

Druga sprawa- kwestia oceny zachowania pisarki i ocena tegoż. Cała sytuacja związana z rzekomym wprowadzeniu jej w błąd przez asystenta prokuratora jest dziwna. Przede wszystkim dlatego, że jest to ewidentne złamanie prawa, a nigdzie nie zostało napisane, że wobec owego asystenta przeprowadzono jakieś dochodzenie. Mamy jedynie stwierdzenie Alice, które poszło w próżnię. Po drugie- i powtarzam to po raz kolejny- nie zrzucam na nią pełni, ani nawet większości odpowiedzialności za skazanie tego człowieka. Zaznaczam, że była to pomyłka, która jednocześnie była kluczowa dla jego skazania i bez tego wskazania, Anthony nie zostałby pozbawiony wolności. Czy to oznacza, że jest w jakiś sposób "współwinna"? Nie. Ale jest współodpowiedzialna. To nie to samo. Jej błąd był ludzkim błędem, ale jednak oznaczał on skazanie człowieka na lata pozbawienia wolności i wieczną łatkę gwałciciela. Wystarczyło przeprosić- za ludzki błąd. Alice w swoją pomyłkę wplotła kolejną kwestię, która zrobiła z niej ofiarę... i to jest właśnie obrzydliwe. Naprawdę tak ciężko to zrozumieć?

@behemot , jak wyżej. Dyskutujesz z kwestiami, które w moich wypowiedziach nigdy nie padły. Ani nie nawołuję do obalania systemu, ani nie robię z ofiary gwałtu współwinnej za pomyłkę. Zaznaczam fakt, że część ODPOWIEDZIALNOŚCI za to leży po jej stronie. Odpowiedzialność, to nie wina. I oczekiwałbym jedynie przeprosin, które jednocześnie nie byłyby okazją do robienia z siebie ponownej ofiary.

@Almara , wybacz, ale niestety wychodzisz z całkowicie błędnych założeń. Po pierwsze w niczym się nie "reflektowałem", a wyjaśniałem moje zdanie, które widocznie zostało opacznie zrozumiane.

Czy sformułowanie "cierpienie trwające chwilę" jest bezzasadne? Oczywiście, że nie. Gwałt- cokolwiek o nim nie mówić- jest aktem przemocy trwającym... chwilę. Nie chcę się nad tą...

@Mariusz Miszke 
,,Gwałt- cokolwiek o nim nie mówić- jest aktem przemocy trwającym... chwilę.’’
No tak, faktycznie, podobnie jak wyłupanie komuś oczu, odcięcie kończyn albo usunięcie genitaliów. Też trwają tylko chwilę. Jednak w ciągu dalszym nie ma to związku z tą konkretną sytuacją, bo to nie poszkodowani wybierają kary dla swoich oprawców lub przypuszczalnych oprawców, a sąd na mocy ustaleń prawnych. Więc nadal jest to temat na dyskusję, czy kara pozbawienia wolności jest adekwatna, czy może jednak powrócić do starego dobrego kodeksu Hammurabiego – oko za oko, gwałt za gwałt, albo kastracja za gwałt (jak kto woli), chwila za chwilę – a może zdecydować się na jeszcze inny sposób radzenia sobie ze skazanymi.
Jednak – wciąż – i tutaj nie utrzymałeś konsekwencji w tym porównaniu, bo Twoje późniejsze stwierdzenie o ,,latach traumy i latach traumy bycia napiętnowanym jako gwałciciel’’ z obiektywizmem również nie mają nic wspólnego. Jest to już interpretacja i własny domysł. Podobnie jak dywagowanie na temat tego, co przeżył lub czego nie przeżył w więzieniu, bo jedynym obiektywnym faktem jest tutaj, że Broadwater został pozbawiony wolności na 16 lat i został wpisany do rejestru przestępców seksualnych. I też można cynicznie skomentować, że traumę w sumie pokonał, bo znalazł sobie żonę, czyli napiętnowanie jako gwałciciel aż tak negatywnych skutków chyba nie miało, skoro szybko znalazł wsparcie. Tylko po co? Po co bawić się w takie porównywanie dwóch wielkich tragedii ludzkich? Po co, skoro nie wnosi to niczego do dyskusji o ładnych postawach, którą podobno wyłącznie chciałeś poruszyć? Po co tyle razy podkreślać cierpienie Anthony’ego z licznymi dywagacjami, co mógł przeżyć za kratami, zestawiając je z podkreślonym krótkim czasem trwania samego aktu przemocy na Sebold albo podkreślaniem jej sukcesu zawodowego?
Po co w ogóle to wartościowanie ludzkiego cierpienia, które już samo w sobie jest pozbawione sensu? Jeden powie, że utarta dwóch nóg jest gorsza niż utrata połowy twarzy, a drugi, że odwrotnie. Jeden wolałby stracić rodzica niż małżonka, a drugi małżonka niż rodzica. Niczego to nie wnosi, cierpienie ma zawsze wymiar indywidualny i jest osobistą tragedią. Takie bawienie się w ,,a ja to na twoim miejscu wolałbym zostać brutalnie pobity i zgwałcony niż pozbawiony wolności na x lat’’ jest – szczerze mówiąc – dość niesmaczne, a już na pewno bezcelowe.
Nie ma to nic wspólnego ze sprawą pani Sebold, która wszystko, co zrobiła, zrobiła nieintencjonalnie i zgodnie z prawem. I jak już mówiłam: jeśli chodziło wyłącznie o zachowanie zasad savoir-vivre, to sprawy nie ma i w ogóle bym się nie odezwała.
Jednak wszystko, co powiedziałeś poza krytyką zachowania pani Sebold, nie ma absolutnie nic wspólnego z jej przeprosinami czy ich brakiem, bo jeżeli zakładamy, że jej postawa była nieładna, to była ona nieładną niezależnie od tego, czy Anthony przesiedział w warunkach godnych rosyjskiej katorgi czy zamknięcia Breivika, a już na pewno nie miało nic wspólnego z kwestią ,,kto cierpiał bardziej’’, co – jeśli już – jest powiązane z kwestią adekwatności kary do czynu, jak wspominałam, a nie czyjegoś oskarżenia – błędnego lub nie, to bez znaczenia.
Dlatego całe to wartościowanie cierpienia czy dziwne podkreślanie ,,tylko chwili’’ w przypadku gwałtu jest zupełne niepotrzebne i nic nie wnoszące w kwestię wykazywania się ładnymi postawami czy tam przyzwoitością, zwał jak zwał.

,,Cała sytuacja związana z rzekomym wprowadzeniu jej w błąd przez asystenta prokuratora jest dziwna. Przede wszystkim dlatego, że jest to ewidentne złamanie prawa, a nigdzie nie zostało napisane, że wobec owego asystenta przeprowadzono jakieś dochodzenie.’’
I to jest właśnie rzecz, na którą można zwrócić uwagę, i to jest właśnie dziwne, że z komentujących słowa Sebold mało kogo to obchodzi.

@Mariusz Miszke 
,,Gwałt- cokolwiek o nim nie mówić- jest aktem przemocy trwającym... chwilę.’’
No tak, faktycznie, podobnie jak wyłupanie komuś oczu, odcięcie kończyn albo usunięcie genitaliów. Też trwają tylko chwilę. Jednak w ciągu dalszym nie ma to związku z tą konkretną sytuacją, bo to nie poszkodowani wybierają kary dla swoich oprawców lub przypuszczalnych oprawców, a...

@Almara ,
"No tak, faktycznie, podobnie jak wyłupanie komuś oczu, odcięcie kończyn albo usunięcie genitaliów. Też trwają tylko chwilę."


No... różnica polega na tym, że genitalia, ani kończyny nikomu nigdy już nie odrosną, z traumą po gwałcie można sobie poradzić, tak jak z traumą po przemocy domowej, czy jakiejkolwiek innej krzywdzie, która nie była na tyle destruktywna, żeby skończyć na dnie społeczeństwa. Nie wydaje mi się, aby Alice Sebold była tym właśnie przykładem.  Zgadzam się również, że uwypuklanie tej kwestii w całym temacie jest niepotrzebne- to jednak nie ja to zrobiłem, a jedynie odpieram ataki erystyczne. 

"Po co w ogóle to wartościowanie ludzkiego cierpienia, które już samo w sobie jest pozbawione sensu?"


No... nie do końca. Cierpienie można ująć w obiektywne ramy- nie da się objąć subiektywnego odczucia, ale to nie oznacza, że obiektywnie ktoś przeżywa większy dramat od kogoś innego. Zgadzam się jednak, że jest to sprawa drugorzędna w tym temacie. To ty zaakcentowałaś te słowa w mojej wypowiedzi. Porównywałem tutaj nie poziom cierpienia, a kwestie sytuacji społecznej i etycznej, w której Alice Sebold była górą, że się tak wyrażę. Z tego też faktu miała pewne zobowiązania wobec człowieka, który został nieuczciwie potraktowany m.in. przez jej pomyłkę.

"bo jeżeli zakładamy, że jej postawa była nieładna, to była ona nieładną niezależnie od tego, czy Anthony przesiedział w warunkach godnych rosyjskiej katorgi czy zamknięcia Breivika, a już na pewno nie miało nic wspólnego z kwestią ,,kto cierpiał bardziej’’"

Nigdzie nie napisałem, że jej postawa była "nieładna". Była obrzydliwa z etycznego punktu widzenia. To nie pomyłka klasy przypadkowego walnięcia piłką kolegi w twarz podczas grania w piłkę nożną i powiedzenia "wybacz, ale to dlatego, że Bartek tak mi podał". No nie, tu chodzi o coś poważniejszego.

"I to jest właśnie rzecz, na którą można zwrócić uwagę, i to jest właśnie dziwne, że z komentujących słowa Sebold mało kogo to obchodzi."

Mnie owszem. Podejrzewam, że jest to kłamstwo mające na celu wybielenie się pisarki. Jeżeli nie, sprawa powinna natychmiast zostać zgłoszona do odpowiednich organów. Problem w tym, że ta sprawa nie interesuje nie tylko czytelników, ale w ogóle nikogo- łącznie z dziennikarzami, wnioskując po braku reakcji tychże.

@Almara ,
"No tak, faktycznie, podobnie jak wyłupanie komuś oczu, odcięcie kończyn albo usunięcie genitaliów. Też trwają tylko chwilę."


No... różnica polega na tym, że genitalia, ani kończyny nikomu nigdy już nie odrosną, z traumą po gwałcie można sobie poradzić, tak jak z traumą po przemocy domowej, czy jakiejkolwiek innej krzywdzie, która nie była na tyle destruktywna,...

,,No... różnica polega na tym, że genitalia, ani kończyny nikomu nigdy już nie odrosną, z traumą po gwałcie można sobie poradzić…’
Można sobie poradzić, a można i nie, można też zostać wrakiem do końca życia, popełnić samobójstwo, a w najlepszym razie wykazywać dysfunkcje ,,tylko’’ w niektórych sferach życia i wszystkie te reakcje mają miejsce raczej nierzadko w przypadku ofiar jakichkolwiek traumatycznych wydarzeń, czy to doświadczenia przemocy, czy też powrotu z wojny w Wietnamie. Zresztą, to dość niefortunne, bo o traumie po wyjściu z więzienia można powiedzieć dokładnie to samo. Na tej zasadzie można powiedzieć też, że samego gwałtu cofnąć również już nie można, a co za tym idzie: usunąć wspomnień też nie bardzo, ani przykładowo ostracyzmu społecznego w niektórych społecznościach czy grupach ludzi. Natomiast z brakiem określonych części ciała również można sobie poradzić, tj.: nauczyć się z tymi brakami normalnie żyć. Wszystko można. Może jednak to wartościowanie cierpienia wcale nie jest aż tak oczywiste?
Było to niepotrzebne – czyli próby ujęcia w obiektywne ramy czyjegoś cierpienia – w kontekście postawy pani Sebold i właśnie dlatego również pociągnęłam ten temat, a dokładniej, dla większej przejrzystości: podkreśliłam, które z poglądów zawartych w Twojej wypowiedzi uznałam za na tyle szkodliwe, aby się odezwać, bo też prosiłeś mnie o ich wskazanie i uzasadnienie. Bo jeszcze raz podkreślę: gdyby takie porównania się nie pojawiły, to i mojej odpowiedzi również by tu nie było.

Możesz oceniać jej postawę za obrzydliwą z etycznego punktu widzenia, oczywiście. Jednak nadal warto tu mieć na uwadze dwie kwestie: jeśli ,,obrzydliwość’’ jej czynu jest zależna przede wszystkim od tych wszystkich aspektów etyczno-społecznych, które chciałeś podkreślić, to znaczy, że jej ,,współudział’’ za los Broadwatera rozpoczął się już od zgłoszenia na policję, bo na dobrą sprawę był to jedyny moment, w którym wykazała się intencją, cała reszta była niezależna od niej. A to już znacznie pokrywa się z tematem zgłaszania przestępstw w ogóle, jako że ani Sebold, ani żaden zeznający nie ma prawa mieć wiedzy, czy skrawki informacji, które posiada i którymi dzieli się z policją, doprowadzą do skazania właściwej osoby. Więc cała ich (zeznających) – nazwijmy to – odpowiedzialność społeczna czy dylemat moralny, przed którym stają, rozpoczyna się i kończy na wyborze pomiędzy ,,mówić’’ lub ,,nie mówić’’. I to nasuwa już dość niekorzystne dla porządku społecznego wnioski w głowach obywateli, o których pisałam już we wcześniejszych odpowiedziach: nikt nie chce być postrzegany jako osoba nikczemna, więc w takiej sytuacji wybiorą jedyną bezpieczną dla nich opcję… milczeć.
Natomiast jeśli mówimy o przeprosinach jako geście skruchy/żalu/wyjaśnienia swoich intencji/uniżeniem się przed ,,swoją ofiarą’’ w celach poprawienia jej samopoczucia, to w takim układzie osobiście powiedziałabym, że wzrok powinien skierować się przede wszystkim na osobę, w kierunku której te przeprosiny są kierowane i to właśnie tę osobę mają one usatysfakcjonować, nie zaś całą resztę postronnych obserwatorów. I w tym akurat przypadku Broadwater przyjął słowa Sebold, nie czuje do niej żalu, a wręcz ma poczucie bycia ofiarą razem z nią (bo jednak warto tu zaznaczyć, że takie stwierdzenie padło przede wszystkim z ust Broadwatera, Sebold mówiła o swojej ,,roli’’). I osobiście bym powiedziała, że raczej w takiej sytuacji bicie się po piersiach nie byłoby już gestem wobec poszkodowanego, a raczej pewnym ratowaniem swojego wizerunku przed tłumem. No, ale akurat tej kwestii nie chciałam komentować – jak już mówiłam, ale jeszcze raz powiem na wszelki wypadek – a całą jej ,,otoczkę’’, która przy samym temacie wskazywania takich a nie innych postaw była zbędna, ale sama w sobie niosła treści, których zignorować już nie mogłam.

,,No... różnica polega na tym, że genitalia, ani kończyny nikomu nigdy już nie odrosną, z traumą po gwałcie można sobie poradzić…’
Można sobie poradzić, a można i nie, można też zostać wrakiem do końca życia, popełnić samobójstwo, a w najlepszym razie wykazywać dysfunkcje ,,tylko’’ w niektórych sferach życia i wszystkie te reakcje mają miejsce raczej nierzadko w przypadku...

Myślę, że zaczęliśmy kręcić się w kółko i dyskusja zrobiła się trochę jałowa... pozostaje nam spisanie protokołu niezgodności. 

Ja uważam, że słowa jakich użyłem były potrzebne, nie  oznaczały sprowadzania czyjegokolwiek cierpienia na boczny tor, a miały na celu ukazanie relacji w realiach społecznych, w jakich w tej chwili znajdują się oboje bohaterów sprawy. Postawa Alice Sebold (czyli jej komentarz na uniewinnienie Anthony'ego Broadwatera) był godny potępienia. Nie zgadzam się również, aby moje słowa w jakikolwiek sposób prowadziły do stwierdzenia, jakoby pomyłką pisarki byłoby już samo zgłoszenie sprawy. Słowa samego Broadwatera również nie mają znaczenia tutaj w tym sensie, że sprawa jest publiczna i ludzie mają prawo ją oceniać niezależnie od podejścia samego zainteresowanego. Nie dostrzegam w moich komentarzach niczego nagannego, wręcz przeciwnie- uważam, że zwracam uwagę na pewne sfery sprawy, które ogół ludzi nie dostrzega.

Ty się ze mną nie zgadzasz, moje komentarze tobie się nie podobają, wyjaśniłaś dlaczego i... chyba powinniśmy na tym poprzestać. Jak wspomniałem na początku- chyba zaczęliśmy kręcić się w kółko i i tak do konsensusu żadnego nie dojdziemy.

Myślę, że zaczęliśmy kręcić się w kółko i dyskusja zrobiła się trochę jałowa... pozostaje nam spisanie protokołu niezgodności. 

Ja uważam, że słowa jakich użyłem były potrzebne, nie  oznaczały sprowadzania czyjegokolwiek cierpienia na boczny tor, a miały na celu ukazanie relacji w realiach społecznych, w jakich w tej chwili znajdują się oboje bohaterów sprawy. Postawa...

@Mariusz Miszke
Myślę, że masz rację :)
Co do protokołu rozbieżności, to ten jest bardzo prosty i sprowadza się do faktu, że Ty uważasz, że pani Alice Sebold powinna przyjąć część odpowiedzialności za skazanie pana Anthony’ego Broadwatera, natomiast ja uważam, ze nie ponosi ona odpowiedzialności żadnej.
Nie zgadzam się na przypisanie odpowiedzialności osobie, której intencją jest ściganie bandyty, z powodu zgłoszonych przecież wątpliwości i pomyłki we wskazaniu. Za pomyłkę może tylko przeprosić i to właśnie uczyniła.
I napiszę jeszcze raz, że to, że pan Anthonyo Broadwater został uniewinniony, nie oznacza dla mnie, że jest niewinny. Za niewinnych zostali też uznani np. OJ Sipmpson albo Casey Anthony. Mam nieco sceptyczne podejście do wyroków sądowych.
Cóż, zapewne pozostaniemy przy swoich zdaniach, w czym nie ma też nic złego. Miłego dnia. 

@Mariusz Miszke
Myślę, że masz rację :)
Co do protokołu rozbieżności, to ten jest bardzo prosty i sprowadza się do faktu, że Ty uważasz, że pani Alice Sebold powinna przyjąć część odpowiedzialności za skazanie pana Anthony’ego Broadwatera, natomiast ja uważam, ze nie ponosi ona odpowiedzialności żadnej.
Nie zgadzam się na przypisanie odpowiedzialności osobie, której...

nie wniesie oskarżenia o odszkodowanie za pomówienia / fałszywe oskarżenia, ponieważ  po 1) gwałt miał miejsce i pani Sebold w istocie jest ofiarą napaści seksualnej z tym że  kiedy próbowała dopuścić do zamknięcia swojego oprawcy w więzieniu została wprowadzona w błąd przez prokuraturę (co stoi wyraźnie jak wół w tym artykule - co za ironia , że użytkownicy portalu Lubimy Czytać nie potrafią czytać ze zrozumieniem) , po 2) pan Broadwater doskonale rozumie , że oboje są tak naprawdę ofiarami w całej tej historii i w przeciwieństwie do ciebie nie jest najwyraźniej mściwym mizoginem który dokopały ofierze gwałtu której błędem było to że wierzyła iż system sprawiedliwości jest faktycznie sprawiedliwy. 

ilość mizoginów i prawaków pod tym artykułem jest zatrważająca. nawet na portalu dla moli książkowych nie jesteś w stanie uciec od oszołomstwa które niezależnie od tematu muszą wcisnąć w swoich komentarzach "poprawność polityczną", "lewaka", i/lub "Julkę". normalnie oszołomstwo rozprzestrzeniło się jak plaga.

nie wniesie oskarżenia o odszkodowanie za pomówienia / fałszywe oskarżenia, ponieważ  po 1) gwałt miał miejsce i pani Sebold w istocie jest ofiarą napaści seksualnej z tym że  kiedy próbowała dopuścić do zamknięcia swojego oprawcy w więzieniu została wprowadzona w błąd przez prokuraturę (co stoi wyraźnie jak wół w tym artykule - co za ironia , że użytkownicy portalu Lubimy...

Przemawia przez ciebie solidarność płci, czysty seksizm i chyba jakieś kompleksy. Obrażasz ludzi, pomawiasz o brak umiejętności czytania ze zrozumieniem, a może problem właśnie jest w Tobie ? Nawet w innych postach seksistowsko widzisz tutaj ofiarę w sprawczyni, bagatelizujesz cierpienia niewinnego człowieka i skupiasz się tylko na kryminalistce która powinna karnie odpowiedzieć. "Wiara" w system sprawiedliwości nie jest usprawiedliwieniem! Ta "bardzo" pokrzywdzona kobieta, 16 lat nie zadawała sobie pytania czy to na pewno on ? Przecież sama przyznała że miała duże wątpliwości.. ale żyło się jej się wygodnie, umiejętnie wykorzystała tą "wadliwą" sprawiedliwość w swoich książkach. Zrobiła karierę i nawet przez chwilę nie próbowała się zastanowić czy nie zniszczyła właśnie niewinnego człowieka. Bardzo możliwe że sam gwałt był tak samo realny jak i wina Pana Broadwatera ale to jest tylko domniemanie, chociaż widząc jak wyglądała ta sprawa i znając charakter kobiet jest to bardzo możliwe

Przemawia przez ciebie solidarność płci, czysty seksizm i chyba jakieś kompleksy. Obrażasz ludzi, pomawiasz o brak umiejętności czytania ze zrozumieniem, a może problem właśnie jest w Tobie ? Nawet w innych postach seksistowsko widzisz tutaj ofiarę w sprawczyni, bagatelizujesz cierpienia niewinnego człowieka i skupiasz się tylko na kryminalistce która powinna karnie...

Był numerem 4, a nie 5. Dziękujemy za czujność!

Był numerem 4, a nie 5. Dziękujemy za czujność!

oho, trigger sentece dla Armand_Duvala: "kolejnym czarnym człowiekiem, który został brutalnie potraktowany przez wadliwy system prawny”. no, takie są fakty. dla ciebie najwyraźniej niewygodne. 

przy okazji poraża mnie to, ze administrator portalu "dziękuje za czujność" , ale już całość komentarza łącznie z nazwaniem ofiary gwałtu "szmatą" beztrosko ignoruje. serio, administratorze, serio?   

oho, trigger sentece dla Armand_Duvala: "kolejnym czarnym człowiekiem, który został brutalnie potraktowany przez wadliwy system prawny”. no, takie są fakty. dla ciebie najwyraźniej niewygodne. 

przy okazji poraża mnie to, ze administrator portalu "dziękuje za czujność" , ale już całość komentarza łącznie z nazwaniem ofiary gwałtu "szmatą" beztrosko ignoruje. serio,...

Musisz być naprawdę zepsutym człowiekiem, żeby nazywać ofiarę gwałtu "szmatą". Administracja z kolei zamiast usunąć taki komentarz to jeszcze dziękuje za czujność. Brawo administracjo, spisałaś się na medal 

Musisz być naprawdę zepsutym człowiekiem, żeby nazywać ofiarę gwałtu "szmatą". Administracja z kolei zamiast usunąć taki komentarz to jeszcze dziękuje za czujność. Brawo administracjo, spisałaś się na medal 

@a_jacqueline Tak, faktem jest, że stał się kolejnym czarnym człowiekiem, który został brutalnie potraktowany przez wadliwy system prawny.

Ale faktem, który raczyłaś pominąć jest to, że pisarka został zgwałcona przez Murzyna. Możemy teraz sięgnąć po statystyki popełnianych przestępstw w USA, ale przecież wiemy, że matematyka jest rasistowska. A policja i statystyki to już kompletnie.

Wydaje mi się też, że nie zrozumiałaś wypowiedzi Armanda. To wcale nie jest dla niego "trigger sentence" i nie przeczy faktom. Wyraża oburzenie, że kobieta, która niejako wpakowała Broadwater'a w to bagno, co zabrało mu tyle lat życia, dzisiaj się wybiela takimi słowami. To system jest winien a nie ona. Ona mu współczuje. A co zrobiła przez te lata by mu pomóc i doprowadzić do jego uniewinnienia? Słowa są bardzo tanie. 

@Hamlet no jasne, teraz to ofiara gwałtu, nie można przeciwko niej nic powiedzieć. Przecież okazała empatię i poklepała po plecach. Armand użył tego określenia nie dlatego, że została zgwałcona tylko dlatego w jaki sposób próbuje się w całej historii wybielić. Bo koniec końców ona (tak, zdaję sobie sprawę, że to fatalnie brzmi) zdołała przekuć traumę w sukces pisarski. Zyskała na nim pieniądze i popularność. Nie popieram użycia inwektywy ale zgadzam się co do oceny jej zachowania.

@a_jacqueline Tak, faktem jest, że stał się kolejnym czarnym człowiekiem, który został brutalnie potraktowany przez wadliwy system prawny.

Ale faktem, który raczyłaś pominąć jest to, że pisarka został zgwałcona przez Murzyna. Możemy teraz sięgnąć po statystyki popełnianych przestępstw w USA, ale przecież wiemy, że matematyka jest rasistowska. A policja i statystyki to już...

@Lis Gracki nie wiem czy doczytaliście oboje całość artykułu ale polecam ten fragment: "Sebold była niezdecydowana, a asystent prokuratora okręgowego wprowadził ją potem w błąd, twierdząc, że mężczyźni z numerami 4 i 5 się znają i Broadwater namówił swojego kolegę do tego, by ten posłał jej groźne spojrzenie. Chciał bowiem ją oszukać i tym sposobem uniknąć skazania. Poza tym próbka włosów łonowych pobrana od Broadwatera miała się zgadzać z tą zostawioną przez napastnika na miejscu zdarzenia. Został więc oskarżony."

Wyobraźmy sobie analogiczną sytuację: zostajesz napadnięty i skrzywdzony. Jesteś pod wpływem emocji o niesamowitej intensywności  i z pewnością nie myślisz w momencie kiedy jesteś gwałcony "muszę się teraz dobrze przypatrzeć twarzy mojego oprawcy żeby go potem doskonale zidentyfikować, zapamiętam jaki miał strój, ile dokładnie wzrostu a jaki rozmiar buta" Ludzie często w normalnych sytuacjach nie są w stanie prawidłowo zapamiętać twarzy, wyglądu i ubioru a co dopiero podczas tak skrajnego doświadczenia. 

No i nie jesteś zdecydowany. Podczas prób identyfikacji pokazują Ci kilka osób, niektóre odrzucasz od razu bo zupełnie nie pasują, ale kilka z pewnością jest dosyć podobnych, nie różnią się w żaden jednoznaczny sposób pozwalający na pewną identyfikację. No i jeszcze w tym stresie i emocjach mieszają Ci śledczy, oszukują Cię. Sprawiając, że rozpoznanie staje się niemal niemożliwe. 

I pewnie nie oskarżyłbyś kogoś na podstawie tak nikłych dowodów ALE wtedy pojawia się zgodność próbki włosów łonowych. My dzisiaj wiemy, że to nieskuteczna i zawodna metoda ale wtedy nie było takiej świadomości. Myślę, że każdy wziąłby to za dowód koronny (niczym badanie DNA) i już się nie wahał. Przypominam: jesteś nastoletnią dziewczyną, którą ktoś niedawno brutalnie zgwałcił, która chce się uwolnić już od tego piekła i nie ma powodów by nie ufać medycynie i badaniom. Więc ufasz laboratoriom i badaczom. I w tym momencie jesteś podwójną ofiarą: gwałciciela i systemu, który sprawił że oskarżyłeś niewinnego człowieka. Ofiarą jest także oskarżony tracący część życia za coś czego nie zrobił. Jeśli jeszcze Cię nie przekonałem to popatrz na wypowiedź oskarżonego: "Zrobiła to jednak, ponieważ rozumie, że nie tylko ona, ale i ja jesteśmy w tej sprawie ofiarami." On nie ma do niej żalu, nie zaczął jej nienawidzić lecz wręcz przeciwnie doskonale ją rozumie, stawia się na tej samej pozycji ofiary skrzywdzonej przez system: on jako niewinny oskarżony ona jako oszukana doprowadzająca do wyroku. 

 @LubimyCzytać po raz kolejny zwracam się z prośbą o usunięcie tego haniebnego komentarza użytkownika @Armand_Duval 

@Lis Gracki nie wiem czy doczytaliście oboje całość artykułu ale polecam ten fragment: "Sebold była niezdecydowana, a asystent prokuratora okręgowego wprowadził ją potem w błąd, twierdząc, że mężczyźni z numerami 4 i 5 się znają i Broadwater namówił swojego kolegę do tego, by ten posłał jej groźne spojrzenie. Chciał bowiem ją oszukać i tym sposobem uniknąć skazania. Poza...

@Hamlet, wylałeś pan kawę na ławę. Dobry tekst.

@Hamlet, wylałeś pan kawę na ławę. Dobry tekst.

@Hamlet   dziękuję, doczytałem.  Nie to, że mnie nie przekonałeś - my po prostu mówimy o różnych rzeczach. Ja mówię o finale sprawy w którym Seblod wyzbyła się wszelkiej odpowiedzialności za los Broadwater'a, zrzucając ją na "niesprawiedliwy system". Możliwe, że została zmanipulowana przez śledczych. Możliwe jest również to co piszesz (jednak wskazywanie sprawcy odbyło się niemal pół roku po gwałcie!).  Czy potrafisz powiedzieć czy Seblod w latach 80' zorientowała się w którymś momencie, że została zmanipulowana i działała na rzecz uwolnienia Broadwatera? ATo co piszesz to jest racjonalizacja na potrzebę naszej dyskusji, bowiem bywa i tak, że ludzie nie potrafią zapomnieć twarzy swego oprawcy i jak to się mówi "poznają go zawsze i wszędzie". Historia jest bardzo dramatyczna dla obojga i oboje mają statusy ofiar. W moim odczuciu Seblod wychodzi na osobę fałszywą gdyż, jak pisałem, w ostatecznym rozrachunku zyskała na całej historii, a jej słowa (nie wiem przecież, może szczere) wpisują się tak obecnie popularny nurt w USA. Pracowałem z wieloma Amerykanami i wiem, że oni mają tendencję (publicznie) do poklepywania się po plecach bo tak wypada. Nie koniecznie przekłada się to na to co na prawdę myślą... tak, ale nie wiemy co bohaterowie tego artykułu sobie myślą, więc oceniamy tak jak to widzimy.

@Hamlet   dziękuję, doczytałem.  Nie to, że mnie nie przekonałeś - my po prostu mówimy o różnych rzeczach. Ja mówię o finale sprawy w którym Seblod wyzbyła się wszelkiej odpowiedzialności za los Broadwater'a, zrzucając ją na "niesprawiedliwy system". Możliwe, że została zmanipulowana przez śledczych. Możliwe jest również to co piszesz (jednak wskazywanie sprawcy odbyło się...

Abstrahując od kwestii oceniania, jak Sebold powinna się zachować, co jest fałszywe a co nie, to nazywanie kogoś szmatą jest... godne pogardy.

Oczywiście można oceniać jej zachowanie, ale można to robić w stonowany sposób – nie każdy potrafi.

I na chłopski rozum - jak ktoś "polubia" czyjś komentarz to się z nim zgadza tak? Czyli każda osoba, która polubiła komentarz Armanda, uważa Sebold za szmatę. No zajebiście po prostu.     

Abstrahując od kwestii oceniania, jak Sebold powinna się zachować, co jest fałszywe a co nie, to nazywanie kogoś szmatą jest... godne pogardy.

Oczywiście można oceniać jej zachowanie, ale można to robić w stonowany sposób – nie każdy potrafi.

I na chłopski rozum - jak ktoś "polubia" czyjś komentarz to się z nim zgadza tak? Czyli każda osoba, która polubiła komentarz...

@Lis Gracki wskaż gdzie neguje fakt , że napastnik był rasy czarnej? to ty definitywnie nie zrozumiałeś mojej  wypowiedzi , czemu trudno się  dziwić skoro z użytkownikiem Armand_Duval jesteście mentalnie   kompatybilni i macie identyczne poglądy na konkretne tematy - a wypowiadam się na podstawie całej mojej konwersacji jaką kiedykolwiek odbyłam na tym portalu zarówno z tobą jak,  i z twoim dobrym kolegą, Armandem. 

@Lis Gracki wskaż gdzie neguje fakt , że napastnik był rasy czarnej? to ty definitywnie nie zrozumiałeś mojej  wypowiedzi , czemu trudno się  dziwić skoro z użytkownikiem Armand_Duval jesteście mentalnie   kompatybilni i macie identyczne poglądy na konkretne tematy - a wypowiadam się na podstawie całej mojej konwersacji jaką kiedykolwiek odbyłam na tym portalu zarówno z...

Poczułam się wywołana do odpowiedzi tym, że polubiłam opinię @Armand_Duval 
Nie myślałam, że będę się miała tłumaczyć z poparcia czyjegoś wpisu, ale ok... Wg mnie mocno na wyrost jest wyrywanie jednego wyrazu z kontekstu wypowiedzi i uważanie, że każdy popiera właśnie to jedno obraźliwe słowo. Zgadzam się i poparłam tok rozumowania. 

Rozumiem, że pozostała część wypowiedzi, ani artykułu nie jest tematem dyskusji więc uzasadnienia również nie będę zamieszczać. Dalej będę popierać ogół wpisów, bez wyrywania poszczególnych wyrazów. 

Poczułam się wywołana do odpowiedzi tym, że polubiłam opinię @Armand_Duval 
Nie myślałam, że będę się miała tłumaczyć z poparcia czyjegoś wpisu, ale ok... Wg mnie mocno na wyrost jest wyrywanie jednego wyrazu z kontekstu wypowiedzi i uważanie, że każdy popiera właśnie to jedno obraźliwe słowo. Zgadzam się i poparłam tok rozumowania. 

Rozumiem, że pozostała część...

Zabawne jest to święte oburzenie na jedno użyte przeze mnie słowo i całkowite pominięcie clou sprawy - fałszywego oskarżenia niewinnego czarnoskórego człowieka przez uprzywilejowaną białą cis kobietę (ej aktywiści, jak wam się podoba taki nagłówek? 😁) , która po latach zamiast zadośćuczynić ofierze stwierdza , że "no szkoda w chuj, ale ci czarni maja przejebane w USA (wszytko pewnie przez Trumpa i jego wyborców), kupujcie dalej moje książki".

Jeśli ktoś nie zrozumiał - "szmata" w moim oryginalnym poście oznacza ścierę, kogoś nie wartego splunięcia ze względu na swoje postępowanie, a nie jak się pewnie niektórym oburzonym zdaje "dziwkę", "puszczalską" etc. To co spotkało pisarkę to tragedia i trauma na całe życie, ale jej późniejsze zachowanie i odebranie niewinnemu człowiekowi najlepszych lat życia jest równie haniebne, niedopuszczalne i godne pogardy jak to co przytrafiło się jej samej.

Zabawne jest to święte oburzenie na jedno użyte przeze mnie słowo i całkowite pominięcie clou sprawy - fałszywego oskarżenia niewinnego czarnoskórego człowieka przez uprzywilejowaną białą cis kobietę (ej aktywiści, jak wam się podoba taki nagłówek? 😁) , która po latach zamiast zadośćuczynić ofierze stwierdza , że "no szkoda w chuj, ale ci czarni maja przejebane w USA...

Logana - na moje oko, to jak coś polubiasz to raczej zgadzasz się "ogólnie" z całą wypowiedzią. Jak coś nie gra w danej wypowiedzi to nie lubisz... no moim zdaniem proste. 😉
O clou sprawy nie dyskutuję, bo nie mam pojęcia jak ocenić zachowanie Sebold. Z łatwością przychodzi wam ferowanie wyroków - ok, zazdroszczę pewności siebie. Z uwagą czytam wszystkie komentarze... i dalej nie byłabym taka ostra w nazywaniu kogoś "szmatą" - zarówno w kontekście "ściery" jak i "dziwki".

Logana - na moje oko, to jak coś polubiasz to raczej zgadzasz się "ogólnie" z całą wypowiedzią. Jak coś nie gra w danej wypowiedzi to nie lubisz... no moim zdaniem proste. 😉
O clou sprawy nie dyskutuję, bo nie mam pojęcia jak ocenić zachowanie Sebold. Z łatwością przychodzi wam ferowanie wyroków - ok, zazdroszczę pewności siebie. Z uwagą czytam wszystkie komentarze... i...

@vandenesse nie popieram obrażania nikogo. Odebrałam to bardziej jako kolokwializm.
Cała sprawa jest ogromną tragedią.
Chyba bym sobie nie poradziła ze świadomością, że jestem współodpowiedzialna krzywdy innego człowieka dlatego niezrozumiałe jest dla mnie zachowanie pisarki. Czy jeśli przejdę traumatyczne wydarzenia to upoważnia mnie to do bycia suką za 10, 20, 40 lat? Czy mogę być nieczuła na krzywdę innych, a moje reakcje będą do końca życia tłumaczone traumą? 
Zaznaczam, że słowo "suka" skierowałam do samej siebie. Nie odnosi się to ani do pisarki, ani nikogo innego 😊

@vandenesse nie popieram obrażania nikogo. Odebrałam to bardziej jako kolokwializm.
Cała sprawa jest ogromną tragedią.
Chyba bym sobie nie poradziła ze świadomością, że jestem współodpowiedzialna krzywdy innego człowieka dlatego niezrozumiałe jest dla mnie zachowanie pisarki. Czy jeśli przejdę traumatyczne wydarzenia to upoważnia mnie to do bycia suką za 10, 20, 40 lat? Czy...

Nie no Logana proszę Cię – kolokwializm? Serio? Mnie też zdarza się używać wulgaryzmów w mowie potocznej, ale staram się ograniczać, nie chcę nazywać innych ludzi szmatami czy ścierami. I nie chcę, żeby stało się to normalne, bo za niedługo będziemy ze sobą gadać tak jak to robi Armand.
Co do reszty, jak już napisałam, nie wiem. PedroP tam dobrze napisał, Almara, Hamlet – można jakoś normalnie? Można.

Nie no Logana proszę Cię – kolokwializm? Serio? Mnie też zdarza się używać wulgaryzmów w mowie potocznej, ale staram się ograniczać, nie chcę nazywać innych ludzi szmatami czy ścierami. I nie chcę, żeby stało się to normalne, bo za niedługo będziemy ze sobą gadać tak jak to robi Armand.
Co do reszty, jak już napisałam, nie wiem. PedroP tam dobrze napisał, Almara, Hamlet –...

Pożyjemy, zobaczymy... Może za 5 lat ogłoszą, że to jednak on? Może znowu się sąd pomylił, bo coś tam... A co my możemy o tym wiedzieć? Facetowi z oczu dobrze nie patrzy i wygląda dziwnie w moim odczuciu... choć to nie przesądza sprawy a ja nie jestem sędzią - gdybym nim był, to byłbym ostrożny, dopóki ostatecznie gwałciciel nie zostanie wykryty.

Pożyjemy, zobaczymy... Może za 5 lat ogłoszą, że to jednak on? Może znowu się sąd pomylił, bo coś tam... A co my możemy o tym wiedzieć? Facetowi z oczu dobrze nie patrzy i wygląda dziwnie w moim odczuciu... choć to nie przesądza sprawy a ja nie jestem sędzią - gdybym nim był, to byłbym ostrożny, dopóki ostatecznie gwałciciel nie zostanie wykryty.

@a_jacqueline Skoro piszesz po polsku to pewnie potrafisz czytać po polsku... a może jednak nie? Ja napisałem "faktem, który raczyłaś pominąć" a nie, że "negujesz fakt". Pomijanie nie jest tożsame z negowanie... to jakbyś nie wiedziała. 

Twoje wypowiedź była nazbyt krótka by była niezrozumiała a dalej tylko potwierdziłaś, że nie zrozumiałaś co napisał Armand.

Nigdy nie odbyłaś ze mną żądnej konwersacji :) Raczyłaś jedynie raz odpowiedzieć na mój wpis, a konwersacji nigdy nie podjęłaś. Zatem jak możesz znać moje poglądy na różne tematy? :) No, chyba, że wiernie czytasz wszystko co piszę :)

A co do polubienia wypowiedzi, polubienie można traktować jako zgadzanie się z wypowiedzią, nie ma możliwości, zastrzeżenia czy z całością czy z częścią czy z formą etc. Dlatego w swojej odpowiedzi napisałem, że sam bym nie użył określenia jakiego użył Armand ale rozumiem intencję :P Każdy ma swój styl, można go lubić lub nie. Ważniejsze było clou wypowiedzi niż ten akcent.

@a_jacqueline Skoro piszesz po polsku to pewnie potrafisz czytać po polsku... a może jednak nie? Ja napisałem "faktem, który raczyłaś pominąć" a nie, że "negujesz fakt". Pomijanie nie jest tożsame z negowanie... to jakbyś nie wiedziała. 

Twoje wypowiedź była nazbyt krótka by była niezrozumiała a dalej tylko potwierdziłaś, że nie zrozumiałaś co napisał Armand.

Nigdy nie...

@Lis Gracki   
A co do polubienia wypowiedzi, polubienie można traktować jako zgadzanie się z wypowiedzią, nie ma możliwości, zastrzeżenia czy z całością czy z częścią czy z formą etc.

noooo przy tym zdaniu nie ma opcji, żebym się nie doczepiła... :P

Czyli jak ktoś daje komuś plusa, to tak właściwie nie wiemy, czy się z nim tak do końca zgadza, czy może jednak nie, a może tylko trochę się zgadza, a trochę nie? Czy może pasuje mu jedno zdanie z wypowiedzi a reszta już nie? :)))) No nie - no mamy możliwość zastrzeżenia co się nam podoba właśnie w komentarzu, tak jak Ty to zrobiłeś - miałeś jednak potrzebę zaznaczenia, że nie zgadzasz się z inwektywami - i spoko, bo chociaż chciało Ci się to napisać. Ale i tak mnie razi ten Twój plus bo wiesz co — świat będzie łatwiejszy jak będziemy się trzymać prostych zasad. Gdy dajemy komuś kciuka, dajemy znak, że tak koleś rób tak dalej, jest spoko. I dla mnie wszystko jasne, za każdym razem dając polubienie takim tekstom, wyrażasz na to zgodę. Czy w ogóle czy w szczególe - ale jednak dajesz przyzwolenie.

Ale spoko, bo w końcu

Każdy ma swój styl, można go lubić lub nie.

w takim razie gódźmy się na te wszystkie szmaty i ścierki 😝

@Lis Gracki   
A co do polubienia wypowiedzi, polubienie można traktować jako zgadzanie się z wypowiedzią, nie ma możliwości, zastrzeżenia czy z całością czy z częścią czy z formą etc.

noooo przy tym zdaniu nie ma opcji, żebym się nie doczepiła... :P

Czyli jak ktoś daje komuś plusa, to tak właściwie nie wiemy, czy się z nim tak do końca zgadza, czy może jednak nie, a...

@vandenesse zatem daję plusa Twojej wypowiedzi i świat jest znowu w Równowadze. Ufff, uratowani  😇

@vandenesse zatem daję plusa Twojej wypowiedzi i świat jest znowu w Równowadze. Ufff, uratowani  😇

@Lis Gracki  aśśśś wybrnął :P człowiek się nastawia na czepialskie rozgrywki a tu koniec :P

@Lis Gracki  aśśśś wybrnął :P człowiek się nastawia na czepialskie rozgrywki a tu koniec :P

@vandenesse 



Był Lis Gracki maści rudej,
Niezbyt gruby, niezbyt chudy,
Miał na prawym oku bielmo
I był szelmą. Strasznym szelmą!

Miał rozumu za dziesięciu,
Toteż w każdym przedsięwzięciu
Wprawiał w podziw swoim sprytem,
Wyrobieniem znakomitym,
Orientacją doskonałą
I dowcipem, jakich mało!
A miał w sobie tyle dumy,
Jakby wszystkie zjadł rozumy.

@vandenesse 



Był Lis Gracki maści rudej,
Niezbyt gruby, niezbyt chudy,
Miał na prawym oku bielmo
I był szelmą. Strasznym szelmą!

Miał rozumu za dziesięciu,
Toteż w każdym przedsięwzięciu
Wprawiał w podziw swoim sprytem,
Wyrobieniem znakomitym,
Orientacją doskonałą
I dowcipem, jakich mało!
A miał w sobie tyle dumy,
Jakby wszystkie zjadł rozumy.

@Lis Gracki Byle by się nie skończyło:

Złapmy lisa lub zastrzelmy -
Dość już rządów tego szelmy! 

😜  

@Lis Gracki Byle by się nie skończyło:

Złapmy lisa lub zastrzelmy -
Dość już rządów tego szelmy! 

😜  

Polubiłam wpis @vandenesse 😇od razu uprzedzam, że nie zgadzam się ze strzelaniem do kogokolwiek i nie popieram jakiejkolwiek przemocy fizycznej  😜

Polubiłam wpis @vandenesse 😇od razu uprzedzam, że nie zgadzam się ze strzelaniem do kogokolwiek i nie popieram jakiejkolwiek przemocy fizycznej  😜

W razie czego zamówienia proszę składać do Procrastics Inc.

W razie czego zamówienia proszę składać do Procrastics Inc.

Z artykułu wynika, że o wyroku w sporej mierze zadecydowała również próbka włosów zgodna z próbką pozostawioną przez agresora oraz kłamstwo prokuratora, które wprowadziło Sebold w błąd (na początku wskazała innego człowieka). To drugie w ogóle nie powinno mieć miejsca. Zaś o badaniu próbki włosów dopiero po czasie stwierdzono, że jest ono niemiarodajne, co niestety zawsze może mieć miejsce, bo wszelka technologia – w tym technologia pomagająca w śledztwie – notorycznie się rozwija i techniki dominujące w danych czasach zawsze okażą się przestarzałe w przyszłości, a co za tym idzie – dane, na których oparto werdykt, również będą nieaktualne, więc też wzrasta i ryzyko, że sam osąd mógł być nieprawidłowy. Niedokładna technika, błędy ludzkie (wynikające z niedoskonałości mózgu ludzkiego, w tym ofiar oraz świadków), dziwne zbiegi okoliczności – wszystkie one stanowią ryzyko dla każdego śledztwa. I choć jesteśmy zobowiązani do ograniczenia wszystkich możliwych błędów, jakie wyeliminować w danych czasach możemy, nigdy nie zyskamy 100% pewności co do winy sprawcy. Chyba, że same organy ścigania przyłapałyby danego napastnika na gorącym uczynku i zareagowały natychmiast, ale gdybyśmy na tym tylko mieli polegać, to ładnie rozwinięty mielibyśmy świat przestępczy.

Z artykułu wynika, że o wyroku w sporej mierze zadecydowała również próbka włosów zgodna z próbką pozostawioną przez agresora oraz kłamstwo prokuratora, które wprowadziło Sebold w błąd (na początku wskazała innego człowieka). To drugie w ogóle nie powinno mieć miejsca. Zaś o badaniu próbki włosów dopiero po czasie stwierdzono, że jest ono niemiarodajne, co niestety zawsze...

Technika techniką, a czy ona nie miała rozumu, żeby nie oskarżać człowieka, co do którego nie była pewna? Zmarnowała mu nie tylko te 16 lat, które przesiedział w więzieniu, ale i dostał dożywotnią łatkę gwałciciela.

Technika techniką, a czy ona nie miała rozumu, żeby nie oskarżać człowieka, co do którego nie była pewna? Zmarnowała mu nie tylko te 16 lat, które przesiedział w więzieniu, ale i dostał dożywotnią łatkę gwałciciela.

Czy nie miała rozumu – nie wiem, wiem tylko, że pamięć ludzka jest niesamowicie zawodna i na dobrą sprawę ktoś, kto nie posiada pamięci fotograficznej, nie jest w stanie zapamiętać każdego szczegółu otoczenia czy ludzi, których mijali. A nawet jeśli twierdzą, że pamiętają każdy detal, nierzadko okazuje się, że nie tylko pamiętają źle, ale czasem nawet danego wydarzenia nie przeżyli, którego wspomnienie rzekomo mają w  głowie. Pomijając już nawet czynnik skrajnego stresu, który potrafi całkowicie zmienić czyjąś percepcję, a wraz z nią i wspomnienia.
Z tego, co mi wiadomo, w momencie gdy istnieje podejrzenie zbrodni, służby raczej nie przejmują się tak bardzo nietrwałością pamięci przesłuchiwanych i próbują wyciągnąć z nich wszystkie możliwe informacje i na ich bazie szukają podejrzanego. Czyli na bazie: ,,był chyba wysoki, miał włosy blond, ale może i czarne, oczy chyba niebieskie, ale światło było słabe. Mógł mieć też brązowe.’’ Przy czym wystarczy nawet drobna sugestia, aby świadek/ofiara ,,przypomniał’’ sobie brakujące elementy.
Pytanie więc: dlaczego ludzie w ogóle zeznają, skoro nie wszystkich detali pamiętają, a nawet jeśli – wiedzą, że może być to równie dobrze ich urojeniem? Być może dlatego, bo mają potrzebę sprawiedliwości, chcą bezpieczeństwa, chcą się przydać i umożliwić w jak największym stopniu przywrócenie ładu, a jednocześnie ufają organom ścigania, że ci będą potrafili zrobić słuszny użytek z tych skrawków informacji, które są im dawane. Pojedyncze osoby tutaj nie pozostają bez odpowiedzialności, ale jeszcze większą odpowiedzialność za przeprowadzenie śledztwa i prawidłowy werdykt dźwigają organy, które zostały do tego zadania specjalnie powołane. Czasem nawet nie można wskazać głównego winnego danej tragedii, co często jest szczególnie przykre, bo podkopuje jeszcze silniej społeczne poczucie stabilności.

Czy nie miała rozumu – nie wiem, wiem tylko, że pamięć ludzka jest niesamowicie zawodna i na dobrą sprawę ktoś, kto nie posiada pamięci fotograficznej, nie jest w stanie zapamiętać każdego szczegółu otoczenia czy ludzi, których mijali. A nawet jeśli twierdzą, że pamiętają każdy detal, nierzadko okazuje się, że nie tylko pamiętają źle, ale czasem nawet danego wydarzenia nie...

@arantxa  oczywiście, że jest biedna.  jest tak samo ofiarą, jak pan Anthony Broadwater. zastanawiam się czy nie umiesz czytać ze zrozumieniem , czy brakuje ci empatii lub też  po prostu i jedno, i drugie. 

piszesz rzeczy o pani Sebold typu "a czy ona nie miała rozumu, żeby nie oskarżać człowieka", ale już nie masz żadnych uwag do prokuratury  i generalnie samego  systemu "sprawiedliwości" któremu niestety wówczas młoda brutalnie zgwałcona osiemnastoletnia dziewczyna zaufała.  widać generalnie mało wiesz o traumie. 

@arantxa  oczywiście, że jest biedna.  jest tak samo ofiarą, jak pan Anthony Broadwater. zastanawiam się czy nie umiesz czytać ze zrozumieniem , czy brakuje ci empatii lub też  po prostu i jedno, i drugie. 

piszesz rzeczy o pani Sebold typu "a czy ona nie miała rozumu, żeby nie oskarżać człowieka", ale już nie masz żadnych uwag do prokuratury  i generalnie samego  systemu...

Jak byłam dzieckiem to mnie mama uczyła, że nie można tak sobie rzucać oskarżeń na ludzi, bo można im złamać życie tym. Widocznie ta Sebold wychowała się w buszu, bo innego wytłumaczenia na to co zrobiła nie ma. To fakt, że straszna rzecz jej się przytrafiła, ale to jej nie usprawiedliwia.

Jak byłam dzieckiem to mnie mama uczyła, że nie można tak sobie rzucać oskarżeń na ludzi, bo można im złamać życie tym. Widocznie ta Sebold wychowała się w buszu, bo innego wytłumaczenia na to co zrobiła nie ma. To fakt, że straszna rzecz jej się przytrafiła, ale to jej nie usprawiedliwia.

@arantxa cóż, lepiej już przemilczeć co wyniosłaś ze swojego domu i kto cię wychowywał skoro z uporem maniaka za wszelką cenę próbujesz największą winą obarczyć panią Sebold - ofiarę gwałtu. 

 "bo innego wytłumaczenia na to co zrobiła nie ma. " no właśnie sęk w tym, że jest....  wystarczy wrócić do tekstu i przeczytać ze zrozumieniem artykuł. chociaż niekoniecznie "ze zrozumieniem" jest tu słowem kluczem kiedy ma się wypaczony obraz rzeczywistości i jest się wyzbytym z empatii tak jak ty. 

@arantxa cóż, lepiej już przemilczeć co wyniosłaś ze swojego domu i kto cię wychowywał skoro z uporem maniaka za wszelką cenę próbujesz największą winą obarczyć panią Sebold - ofiarę gwałtu. 

 "bo innego wytłumaczenia na to co zrobiła nie ma. " no właśnie sęk w tym, że jest....  wystarczy wrócić do tekstu i przeczytać ze zrozumieniem artykuł. chociaż niekoniecznie "ze...

A ty jak widzę charakter identyczny z Sebold - też oskarżasz na prawo. Nie znasz mnie, a opiniami serwujesz jak z automatu. Ja mam swoje zdanie i nie zamierzam go zmieniać, bo tobie się nie podoba. Idź swoją rodzinę pouczać. Nic ci do tego jaka jestem i daj mi spokój. Czy tu można jakoś zablokować użytkownika?

A ty jak widzę charakter identyczny z Sebold - też oskarżasz na prawo. Nie znasz mnie, a opiniami serwujesz jak z automatu. Ja mam swoje zdanie i nie zamierzam go zmieniać, bo tobie się nie podoba. Idź swoją rodzinę pouczać. Nic ci do tego jaka jestem i daj mi spokój. Czy tu można jakoś zablokować użytkownika?

Sąd kiedyś uznał TAK, teraz uznał SIAK... Nie wgryzałem się w to wszystko bardzo głęboko (przeczytałem z grubsza), ale mnie się ten facet nie podoba - czysto intuicyjnie, jak na niego patrzę i kiedy go słucham. Nie mam pojęcia kto popełnił to przestępstwo. Bardzo możliwe, że nie on. Nie zdziwiłbym się jednak, gdyby po jakimś czasie...

Sąd kiedyś uznał TAK, teraz uznał SIAK... Nie wgryzałem się w to wszystko bardzo głęboko (przeczytałem z grubsza), ale mnie się ten facet nie podoba - czysto intuicyjnie, jak na niego patrzę i kiedy go słucham. Nie mam pojęcia kto popełnił to przestępstwo. Bardzo możliwe, że nie on. Nie zdziwiłbym się jednak, gdyby po jakimś czasie...