Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy przeczytałam tą książkę łzy same cisnęły się do oczu. I pomyśleć że do sięgnięcia po tą lekturę zmusiła mnie babcia pod groźbą szlabanu na słodycze...Czytałam ją mając zaledwie 13 lat. Ta książka pobudziła we mnie uczucia o istnieniu jakich nawet nie miałam dotychczas pojęcia. W pamięci wciąż mam scenę , kiedy tir podjeżdża pod piec krematoryjny, i przy głośnym lamencie matek i ojców, i przy głośnym płaczu dzieci, te ostatnie zostają niczym żwir z wywrotki wsypane do pieca... Ta scena krążyła w mojej głowie niczym sen którego nie da się od razu puścić w niepamięć.Co również ważne książka ta wywołuje emocje które zmuszają do dyskusji i rozpamiętywania poruszanego w niej problemu nietolerancji, holokaustu i krzywdy jaką człowiek wyrządził drugiemu człowiekowi. Z pewnością , opowieść ta powinna znaleźć się w kanonie lektur obowiązkowych, bo to już w młodych głowach powinno się formować pewne idee i schematy według których My, ludzie ówcześni powinniśmy funkcjonować w dorosłym życiu.

Gdy przeczytałam tą książkę łzy same cisnęły się do oczu. I pomyśleć że do sięgnięcia po tą lekturę zmusiła mnie babcia pod groźbą szlabanu na słodycze...Czytałam ją mając zaledwie 13 lat. Ta książka pobudziła we mnie uczucia o istnieniu jakich nawet nie miałam dotychczas pojęcia. W pamięci wciąż mam scenę , kiedy tir podjeżdża pod piec krematoryjny, i przy głośnym...

Pierwsza książka pisana dialogiem , która naprawdę mnie się podobała. I choć porusza tematy wcale nie wesołe, czytając ją, nie można się nie śmiać choćby i z głupoty głównego bohatera.

Pierwsza książka pisana dialogiem , która naprawdę mnie się podobała. I choć porusza tematy wcale nie wesołe, czytając ją, nie można się nie śmiać choćby i z głupoty głównego bohatera.