Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z książką "O naśladowaniu Chrystusa" po raz pierwszy zetknąłem się kilka lat temu. Jest to skondensowany w pigułce poradnik jak dobrze żyć właściwie dla każdego - nawet nieznającego Chrystusa.
Można ją przeczytać jednorazowo, ale tak naprawdę jest to książka do ciągłego czytania. Właściwie każde zdanie tej książki może być inspiracją do wielu przemyśleń. Poniżej tylko kilka przykładów z 1 rozdziału (książka ma ich 59 w sumie liczy niecałe 100 stron):
- "Cóż ci przyjdzie ze wzniosłej dysputy o Trójcy Świętej, jeśli nie masz współczucia dla ludzi, a więc nie możesz podobać się Bogu w Trójcy Świętej? Naprawdę, wzniosłe słowa nie czynią świętego ani sprawiedliwego, ale życie prawe czyni człowieka miłym Bogu. Wolę odczuwać skruchę niż umieć ją zdefiniować. Choćbyś znał całą Biblię na wyrywki i wszystkie mądre zdania filozofów, cóż ci z tego przyjdzie, jeśli nie masz miłości i łaski Boga?"
- "Marnością jest pragnąć długiego życia, a nie dbać o życie dobre. Marnością
przykładać wagę tylko do teraźniejszości, a o przyszłości nie myśleć. Marnością - miłować to, co tak szybko przemija, a nie śpieszyć tam, gdzie radość nieprzemijająca."

Jedna z tych nielicznych lektur,

Z książką "O naśladowaniu Chrystusa" po raz pierwszy zetknąłem się kilka lat temu. Jest to skondensowany w pigułce poradnik jak dobrze żyć właściwie dla każdego - nawet nieznającego Chrystusa.
Można ją przeczytać jednorazowo, ale tak naprawdę jest to książka do ciągłego czytania. Właściwie każde zdanie tej książki może być inspiracją do wielu przemyśleń. Poniżej tylko kilka...

Bardzo nierówny cykl i to zarówno pomiędzy częściami jak i w obrębie pojedynczej części cyklu. W pierwszej części mile zaskoczyło mnie dobre i spójne prowadzenie fabuły oraz dynamiczna akcja. Druga część z wątkiem dotyczącym Achaji momentami bardzo dobra. Niestety 2 tom to coraz więcej wulgaryzmów i mętnej filozofii. Trzecia odsłona przygód księżniczki Troy jak do tej pory najsłabsza. Plączą się wątki, wygląda jakby autorowi zabrakło pomysłów na poprowadzenie pozostałych 2 głównych postaci z I tomu - czarownika i bibliotekarza. Niestety zamiast pomysłu na spójną fabułę mamy coraz więcej wulgaryzmów i mętnego postmodernistycznego bełkotu.

Bardzo nierówny cykl i to zarówno pomiędzy częściami jak i w obrębie pojedynczej części cyklu. W pierwszej części mile zaskoczyło mnie dobre i spójne prowadzenie fabuły oraz dynamiczna akcja. Druga część z wątkiem dotyczącym Achaji momentami bardzo dobra. Niestety 2 tom to coraz więcej wulgaryzmów i mętnej filozofii. Trzecia odsłona przygód księżniczki Troy jak do tej pory...