O naśladowaniu Chrystusa

"O naśladowaniu Chrystusa" napisana została przez zakonnika, dlatego niektóre z punktów w niej zawartych odnoszą się do osób zakonnych. Głównym przesłaniem książki jest nakreślenie drogi jaką powinny kroczyć osoby dążące do doskonałości duchowej czy też świętości. Trudnym dla mnie zadaniem jest pogardzanie samym sobą. Rozumiem świadomość swojej grzeszności czy pokorę względem Boga i tego co doświadczamy, ale pogarda to mocne słowo. Z największym zaciekawieniem czytałam ostatni IV rozdział o Eucharystii i jej przyjmowaniu. Wcześniejsze podpunkty dotyczące dystansu czy odcięcia się od tego co światowe, też gdzieś mi zapadły w pamięć. Zgadzam się z przedmową księdza Jana Ożóg (tłumacza), że książkę najlepiej czytać stopniowo po jednym podrozdziale na dzień czy przypadkowo wybranym. Dzieło to wymaga przemyśleń lub zapamiętania. Czytanie tak by przeczytać może mieć mniejszy wpływ na nas.
Cytat z książki:
"Są ludzie, którzy swoją pobożność noszą tylko w książkach, inni w obrazach ja zamykają, jeszcze inni w zewnętrznych znakach i wyobrażeniach. Są ludzie, którzy Mnie mają na ustach, ale rzadko w sercu." (III, 4, pkt 20-21)

"O naśladowaniu Chrystusa" napisana została przez zakonnika, dlatego niektóre z punktów w niej zawartych odnoszą się do osób zakonnych. Głównym przesłaniem książki jest nakreślenie drogi jaką powinny kroczyć osoby dążące do doskonałości duchowej czy też świętości. Trudnym dla mnie zadaniem jest pogardzanie samym sobą. Rozumiem świadomość swojej grzeszności czy pokorę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"O naśladowaniu Chrystusa" to zbiór porad duchowych, niemieckiego mnicha Tomasza z Kempis.
Napisana już w połowie XV wieku, czyli u schyłku średniowiecza, stała się dla wielu Chrześcijan prawie tak ważna jak Biblia.
Mówi o ascezie, łasce, pokorze, pokusach, umiłowaniu Boga. Mówi o drodze do stania się dobrym.
Jej rady ciężko byłoby wprowadzić w dzisiejsze życie. Według zakonnika, należy bardzo mało mówić, uciekać od kontaktów z ludźmi, nikogo nie kochać tylko Chrystusa. Jest to sprzeczne samo w sobie, dlatego że Chrystus przychodzi do nas w bliźnim.
Nie da się tak jak radzi duchowny, zamykać się w domu i studiować święte księgi, człowiek jest istotą społeczną.
Autor co znamionujące, zaczynając myśli zwraca się do mężczyzn, tak jakby napisał ten poradnik tylko dla jednej płci.
Mamy tu jednak dużo ciekawych przemyśleń odnoszących się do natury człowieka i jego miejsca w świecie.

Niestety dużo myśli powiela się, lub jest ujętych trochę inaczej. Jestem trochę zawiedziony.

"O naśladowaniu Chrystusa" to zbiór porad duchowych, niemieckiego mnicha Tomasza z Kempis.
Napisana już w połowie XV wieku, czyli u schyłku średniowiecza, stała się dla wielu Chrześcijan prawie tak ważna jak Biblia.
Mówi o ascezie, łasce, pokorze, pokusach, umiłowaniu Boga. Mówi o drodze do stania się dobrym.
Jej rady ciężko byłoby wprowadzić w dzisiejsze życie. Według...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

HEREZJA!
Książka posiada heretyczne treści:
"(...) i gdyby tylko jeden kapłan na świecie dokonywał przeistoczenia..." (Z rozdziału o eucharystii.
Żaden człowiek nie posiada mocy przeistaczania ciała Chrystusa w opłatek. ŻADEN. To jawne czary mary. Chrystus nikomu nie dał mocy przeistaczania go w opłatek.
"A teraz kapłanów jest wielu i na wielu miejscach Chrystusa składamy w ofierze...". Co za bzdury. Ofiara Jezusa jest JEDNORAZOWA i WYSTARCZAJĄCA. I to Bóg zesłał Chrystusa jako Baranka ofiarnego za nasze grzechy i Jezus pokornie oddał się woli Pana.
To pseudo ciągłe składanie Chrystusa na ołtarzu przez księdza zakrawa na jakieś czarnoksięstwo. Trzymajcie się z dala od takich chorych praktyk. Jezus oddał za nas życie dobrowolnie, a nie dał nikomu mocy, by Jego składać jako ofiarę. Czytajcie Pismo Święte, bo to natchnione Słowo Boże, a nie jakieś poboczne bzdury ludzi, którzy wyraźnie nie rozumieją Bibli.
Pan: "... byś się tylko Mnie mógł podobać , a poza Mną niczego nie pragnął ani szukał".
Na jakiej podstawie autor książki wkłada w usta Pana Boga słowa, których ON sam nie wypowiedział?

HEREZJA!
Książka posiada heretyczne treści:
"(...) i gdyby tylko jeden kapłan na świecie dokonywał przeistoczenia..." (Z rozdziału o eucharystii.
Żaden człowiek nie posiada mocy przeistaczania ciała Chrystusa w opłatek. ŻADEN. To jawne czary mary. Chrystus nikomu nie dał mocy przeistaczania go w opłatek.
"A teraz kapłanów jest wielu i na wielu miejscach Chrystusa składamy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trafiłam na tę książeczkę przy okazji zgłębiania historii Teresy z Lisieux. „O naśladowaniu Chrystusa zadedykowano przede wszystkim zakonnikom, osobom duchownym, ale wydaje mi się, że każdy człowiek znajdzie coś dla siebie. Nawet niewierzący, choć wiem, brzmię dziwnie. Jednak, gdy zapomnimy o religii, to trafimy na wiele mądrych słów, które można odnieść do współczesnego życia. Sporo zdań sobie wypisałam, aby móc do nich jak najczęściej wracać, aby o nich pamiętać.

Trafiłam na tę książeczkę przy okazji zgłębiania historii Teresy z Lisieux. „O naśladowaniu Chrystusa zadedykowano przede wszystkim zakonnikom, osobom duchownym, ale wydaje mi się, że każdy człowiek znajdzie coś dla siebie. Nawet niewierzący, choć wiem, brzmię dziwnie. Jednak, gdy zapomnimy o religii, to trafimy na wiele mądrych słów, które można odnieść do współczesnego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tego się nie czyta...To jest kamyczek rozważań na każdy dzień.

Tego się nie czyta...To jest kamyczek rozważań na każdy dzień.

Pokaż mimo to

Naprawde warto przeczytać i rozważać. Książka szczegolnie dla tych osób co nie lubią czytać Pisma Świętego

Naprawde warto przeczytać i rozważać. Książka szczegolnie dla tych osób co nie lubią czytać Pisma Świętego

Pokaż mimo to

Książka idealna. Nie musi się podobać, ani czytać dobrze. To jest skarb, gdyby czytany częściej, uczyniłby świat lepszym.

Książka idealna. Nie musi się podobać, ani czytać dobrze. To jest skarb, gdyby czytany częściej, uczyniłby świat lepszym.

Pokaż mimo to

Czytam i pewnie będę czytał zawsze, przerywając lekturę, zachwycając się nią, potem odrzucając, by znów do niej powracać. Taka to książka, że im gorzej tym lepiej. Im gorzej z nami, tym lepiej się ją czyta.

Ale przeczytać tak do końca nigdy się nie da.

Czytam i pewnie będę czytał zawsze, przerywając lekturę, zachwycając się nią, potem odrzucając, by znów do niej powracać. Taka to książka, że im gorzej tym lepiej. Im gorzej z nami, tym lepiej się ją czyta.

Ale przeczytać tak do końca nigdy się nie da.

Pokaż mimo to

Z książką "O naśladowaniu Chrystusa" po raz pierwszy zetknąłem się kilka lat temu. Jest to skondensowany w pigułce poradnik jak dobrze żyć właściwie dla każdego - nawet nieznającego Chrystusa.
Można ją przeczytać jednorazowo, ale tak naprawdę jest to książka do ciągłego czytania. Właściwie każde zdanie tej książki może być inspiracją do wielu przemyśleń. Poniżej tylko kilka przykładów z 1 rozdziału (książka ma ich 59 w sumie liczy niecałe 100 stron):
- "Cóż ci przyjdzie ze wzniosłej dysputy o Trójcy Świętej, jeśli nie masz współczucia dla ludzi, a więc nie możesz podobać się Bogu w Trójcy Świętej? Naprawdę, wzniosłe słowa nie czynią świętego ani sprawiedliwego, ale życie prawe czyni człowieka miłym Bogu. Wolę odczuwać skruchę niż umieć ją zdefiniować. Choćbyś znał całą Biblię na wyrywki i wszystkie mądre zdania filozofów, cóż ci z tego przyjdzie, jeśli nie masz miłości i łaski Boga?"
- "Marnością jest pragnąć długiego życia, a nie dbać o życie dobre. Marnością
przykładać wagę tylko do teraźniejszości, a o przyszłości nie myśleć. Marnością - miłować to, co tak szybko przemija, a nie śpieszyć tam, gdzie radość nieprzemijająca."

Jedna z tych nielicznych lektur,

Z książką "O naśladowaniu Chrystusa" po raz pierwszy zetknąłem się kilka lat temu. Jest to skondensowany w pigułce poradnik jak dobrze żyć właściwie dla każdego - nawet nieznającego Chrystusa.
Można ją przeczytać jednorazowo, ale tak naprawdę jest to książka do ciągłego czytania. Właściwie każde zdanie tej książki może być inspiracją do wielu przemyśleń. Poniżej tylko kilka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dla Chrzescijan genialne, dla osób duchowych, niereligijnych, pomocne.

Dla Chrzescijan genialne, dla osób duchowych, niereligijnych, pomocne.

Pokaż mimo to