Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czuję się rozczarowana tą częścią sagi mazurskiej. W poprzedniej części zniszczenie postaci Damiana, w tej Natalii. Bardzo szkoda. Poza tym przydałaby się jakaś znajomość geografii u pisarki, albo u osoby edytującej tekst. W poprzedniej części nagminne mylenie Ełku z Elblągiem, w tej Urszula Białorusinką z Kijowa? Lekki zawód.

Czuję się rozczarowana tą częścią sagi mazurskiej. W poprzedniej części zniszczenie postaci Damiana, w tej Natalii. Bardzo szkoda. Poza tym przydałaby się jakaś znajomość geografii u pisarki, albo u osoby edytującej tekst. W poprzedniej części nagminne mylenie Ełku z Elblągiem, w tej Urszula Białorusinką z Kijowa? Lekki zawód.

Mam bardzo mieszane uczucia. Jakoś nie podoba mi się to co autorka zrobiła z Damianem. Niby fajnie się skończyło, że Natalii ufało się z Bartoszem, ale chyba nie do końca mnie to przekonuje.

Mam bardzo mieszane uczucia. Jakoś nie podoba mi się to co autorka zrobiła z Damianem. Niby fajnie się skończyło, że Natalii ufało się z Bartoszem, ale chyba nie do końca mnie to przekonuje.

Moim zdaniem jedna ze słabszych książek w serii. Czytając miałam wrażenie, że 1/3 to opis sytuacji w Schronisku. Oczywiście musiało być nawiązanie do Langera, którego jednak nie było. Historia z tym, że Szrebska wszystko zaaranżowała moim zdaniem też była średnio trafiona. Czasami mam wrażenie, że autor jak się "uczepi" jakiejś postaci to z nią przesadza. I oczywiście zabicie Dominiki, ten wątek mi się nie podobał. Forst to prawie unikał przeznaczenia, uciekł z więzienia, uciekł lawinom, a Dominikę przeznaczenie trafia za pierwszym razem ☹️

Moim zdaniem jedna ze słabszych książek w serii. Czytając miałam wrażenie, że 1/3 to opis sytuacji w Schronisku. Oczywiście musiało być nawiązanie do Langera, którego jednak nie było. Historia z tym, że Szrebska wszystko zaaranżowała moim zdaniem też była średnio trafiona. Czasami mam wrażenie, że autor jak się "uczepi" jakiejś postaci to z nią przesadza. I oczywiście...