Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Babcia kuzynki w wieku 17 lat została dosłownie sprzedana za żonę bogatemu gospodarzowi. Nie miała nic do powiedzenia. Do dziś nie potrafi czytać i pisać, bo rodzice uważali szkołę za stratę czasu. W polu trzeba robić.

Przyjaciółka mojej babci była tylko rok starsza, gdy rodzina zmusiła ją do małżeństwa z dużo starszym mężczyzną z drugiego końca Polski; przed ślubem widzieli się tylko trzy razy. Chciała się uczyć, a potem wstąpić do zakonu, ale rodzice i dziadek mieli wobec niej inne plany i nie interesowało ich, czego chce. Skończyła tylko podstawówkę, bo jedynie na nią pozwolili ojciec z matką.

Starsza siostra mojej babci musiała zgodzić się na aranżowane małżeństwo, ale otrzymała prawo wyboru spośród kandydatów do jej ręki. Żadnego nie kochała, ale jednak zawsze coś.

Moja babcia uciekła ze wsi, bo nie chciała być przedmiotem transakcji jak siostra, pracować do końca życia na roli i zakończyć edukację maksymalnie na szkole zawodowej, bo po co babie ze wsi matura. Lecz choć zdobyła wykształcenie i wyszła za mąż z miłości, to wieś z niej nie wyszła nigdy.

Regularne podcinanie skrzydeł już od dziecka, wybijanie mi z głowy wszelkich marzeń i zainteresowań, bo nic nie będę z tego miała. Po co mam uczyć się śpiewać, skoro i tak nigdy nic nie osiągnę? To nauki dla bogatych. Rysunek? To dla bogatych, a nie takich jak my. Nauczycielka proponuje udział w konkursie międzyszkolnym? W żadnym wypadku, bo będziesz się wyróżniać, a nie wolno. Tylko dzieci nauczycieli, bogatych i ważnych ludzi mogą reprezentować szkołę, a nie ty. Ty masz się uczyć, nie odstawać od reszty, wyglądać jak wszyscy, zachowywać się, jak wszyscy, nie okazywać emocji ani uczuć, bo nie wypada. Nie mierzyć wysoko, bo trzeba znać swoje miejsce.

Dzięki tej książce zrozumiałam, dlaczego babcia była właśnie taka, czemu jej przyjaciółka bała się własnego cienia, a babcia kuzynki podpisuje dokumenty krzyżykiem. Lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników poglądu "kiedyś było lepiej, ludzie się kochali i nie było rozwodów".

Babcia kuzynki w wieku 17 lat została dosłownie sprzedana za żonę bogatemu gospodarzowi. Nie miała nic do powiedzenia. Do dziś nie potrafi czytać i pisać, bo rodzice uważali szkołę za stratę czasu. W polu trzeba robić.

Przyjaciółka mojej babci była tylko rok starsza, gdy rodzina zmusiła ją do małżeństwa z dużo starszym mężczyzną z drugiego końca Polski; przed ślubem...