Jesteśmy społecznością, która kocha książki

post na ig: https://www.instagram.com/p/C6MQacZtR01/

W Malibu to ja nigdy nie byłam, a po przeczytaniu bardzo bym chciała, choć może niekoniecznie w czasie gdy płonie. Myślę, że rodzeństwo Riva też nie było zadowolone jak dom Niny stanął w płomieniach, w przy okazji wyszła na jaw masa tajemnic i brudów z przeszłości ich rodziny 😶‍🌫️

Historia zatoczyła koło. Jaka matka taka córka byście powiedzieli, bo poza główną linią fabularną rodzeństwa, dostajemy też smaczki z przeszłości ich rodziców. Łatwo jest więc zauważyć pewne schematy i podobieństwa pokoleniowe. Równie łatwo jest poczuć litość dla Niny, obserwując co musiała przejść i co poświęcić, żeby utrzymać wszystko w ryzach jako najstarsza siostra. Mimo wszystko przewrotny los postanowił zrobić z niej gwiazdę, dokładnie jak z jej ojca. Jednak nie zapominajmy o reszcie ferajny, bo czymże byłaby ta książka bez rozterek Huda, ambicji Jaya czy tajemnic Kit. Każdy z nich dostaje swoją małą historię, co nadaje trochę więcej barw 🌈

Książka z pozoru obyczajowa, lekka i prosta, a jednak z trudnymi emocjami i ładnym przesłaniem. Miłość i poświęcenie dla rodziny to jedno, a własne dobro i szczęście to drugie. Gdzie jest ta granica i kiedy powiedzieć „nie”, żeby nie zatracić siebie? Nina nie wiedziała, i chyba dalej do końca nie wie, ale właśnie nadszedł jej czas 🌊

Całość czytało mi się fantastycznie. Uwielbiam ten klimat małej społeczności, gdzie każdy każdego zna, tę ironię i sarkazm czy nieidealność postaci. Konstrukcja książki dobrze buduje napięcie i angażuje. Nie jest może to jakoś niezwykle porywająca czy odkrywcza pozycja, ale na pewno można się przy niej świetnie bawić 🩷

post na ig: https://www.instagram.com/p/C6MQacZtR01/

W Malibu to ja nigdy nie byłam, a po przeczytaniu bardzo bym chciała, choć może niekoniecznie w czasie gdy płonie. Myślę, że rodzeństwo Riva też nie było zadowolone jak dom Niny stanął w płomieniach, w przy okazji wyszła na jaw masa tajemnic i brudów z przeszłości ich rodziny 😶‍🌫️

Historia zatoczyła koło. Jaka matka...

Takie bardziej 6.5 niż 7, ale niech będzie.
Przyjemna, prosta, zabawna, ale niezbyt odkrywcza.
W wyniku trudności życiowych matka Anna postanawia zabrać swoje dwie córki w podróż kamperem po Skandynawii. Ucieszył mnie kierunek wyprawy, bo sama bardzo lubię Norwegię i także swego czasu brałam udział w podobnej objazdówce więc fajnie było czytać o znajomych miejscach. Opisy otoczenia były, ale dość skąpe jak na mój gust. Autorka skupiała się raczej na rozwoju relacji dziewczyn i ich interakcji z innymi kamperowcami, do których się przyłączyły. Musiały znosić siebie nawzajem, bo tak daleko od domu nie miały dokąd pójść w razie sprzeczki. Czasami było miło, czasami mniej, padło trochę nieprzyjemnych słów, ale były też momenty zwierzeń i zrozumienia. Było to ładne i budujące jeżeli ktoś lubi takie rodzinne tematy. W przypadku Anny (mama) i Chloe (starsza córka, 17 lat) zostały dodane poważniejsze problemy związane z przemocą i akceptacją siebie, z którymi na pewno mnóstwo osób może się utożsamić, a które również miały wpływ na ich relację. Podnosiło to wiarygodność historii i robiło z nich ludzkie bohaterki. Lily (młodsza córka, 12 lat) dodawała całości trochę humoru i takiego jeszcze prostego, dziecięcego myślenia.

Lekka, fajna książka na świąteczny odpoczynek.

Takie bardziej 6.5 niż 7, ale niech będzie.
Przyjemna, prosta, zabawna, ale niezbyt odkrywcza.
W wyniku trudności życiowych matka Anna postanawia zabrać swoje dwie córki w podróż kamperem po Skandynawii. Ucieszył mnie kierunek wyprawy, bo sama bardzo lubię Norwegię i także swego czasu brałam udział w podobnej objazdówce więc fajnie było czytać o znajomych miejscach. Opisy...