Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko było mi przebrnąć przez tę książkę. Chyba spodziewałam się bardziej fantasy niż pseudo romansu. Relacja między bohaterami przypominała miłostkę z gimnazjum, czy nawet szkoły podstawowej, a nie romans między dwojgiem dorosłych ludzi. Dodatkowo nazywanie obiektu westchnień "Piotrusiem" było co najmniej irytujące. Niestety, nie była to historia dla mnie.

Ciężko było mi przebrnąć przez tę książkę. Chyba spodziewałam się bardziej fantasy niż pseudo romansu. Relacja między bohaterami przypominała miłostkę z gimnazjum, czy nawet szkoły podstawowej, a nie romans między dwojgiem dorosłych ludzi. Dodatkowo nazywanie obiektu westchnień "Piotrusiem" było co najmniej irytujące. Niestety, nie była to historia dla mnie.

Książki tej zdecydowanie nie da się nazwać kryminałem, pomijając fakt że ledwo można to "dzieło" podpiąć do kategorii "książka". Historia jest powolna, a sama autorka gubi się po drodze. Wielokrotnie powtarzane są te same informacje nic nie wnoszące do fabuły. Pierwsze 200 stron mogłoby nie istnieć. Poza tym autora w książce umieszcza opisy mające z pozoru wydawać się filozoficzne, jednak w rzeczywistości wypadają komicznie - tak jakby na siłę próbowała wykazać się znajomością słownika. Dialogi są nienaturalne, a przy zagadce Einsteina znajdują się dosłowne cytaty z wikipedii.
Autorka stara się wmówić czytelnikowi, że główna bohaterka jest utożsamieniem Sherlocka, podczas gdy w rzeczywistości jest po prostu głupia.
Nie rozumiem skąd tak wysoka ocena tej powieści. Nie polecam.

Książki tej zdecydowanie nie da się nazwać kryminałem, pomijając fakt że ledwo można to "dzieło" podpiąć do kategorii "książka". Historia jest powolna, a sama autorka gubi się po drodze. Wielokrotnie powtarzane są te same informacje nic nie wnoszące do fabuły. Pierwsze 200 stron mogłoby nie istnieć. Poza tym autora w książce umieszcza opisy mające z pozoru wydawać się...