Słodkich snów, Anno

Książkę się całkiem nieźle czyta, ale czegoś mi w niej brak. Ponadto zupełnie też nie rozumiem czemu ma służyć budowanie silnej postaci kobiety spełniającej się w pracy, a potem wzmianka o jej przygnębiających samotnych wieczorach, kobiety która w głębi duszy marzy o mężu, gromadce dzieci i psie. Naprawdę? Taki banał?

Książkę się całkiem nieźle czyta, ale czegoś mi w niej brak. Ponadto zupełnie też nie rozumiem czemu ma służyć budowanie silnej postaci kobiety spełniającej się w pracy, a potem wzmianka o jej przygnębiających samotnych wieczorach, kobiety która w głębi duszy marzy o mężu, gromadce dzieci i psie. Naprawdę? Taki banał?

Pokaż mimo to

Przyznaję, ta historia naprawdę mnie wciągnęła!
Anna, młoda dziennikarka wpada na trop afery lekarskiej. Anna jest wyjątkowo ambitna, chwyta się więc tematu, bo marzy jej się awans do ogólnopolskiej telewizji. W aferze widzi szansę na pożegnanie regionalnego oddziału i zrobienie wielkiej kariery. Kosztem prywatnego życia i rodziny brnie w tajemniczą aferę, która okazuje się jedynie furtką do wielkiego szamba i dramatu sprzed lat.
No cóż, nieczęsto podobają mi się książki, kiedy nie potrafię choć trochę polubić głównego bohatera. Tu tak jest. Anna jest przedstawiona jako antypatyczna postać, ale mimo to czytałam tę książkę z dużą przyjemnością!

Przyznaję, ta historia naprawdę mnie wciągnęła!
Anna, młoda dziennikarka wpada na trop afery lekarskiej. Anna jest wyjątkowo ambitna, chwyta się więc tematu, bo marzy jej się awans do ogólnopolskiej telewizji. W aferze widzi szansę na pożegnanie regionalnego oddziału i zrobienie wielkiej kariery. Kosztem prywatnego życia i rodziny brnie w tajemniczą aferę, która okazuje się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mając odczucie, że do końca nie jest już tak daleko określone przebłyski świadomości sprawiają, że coś zaczyna mi świtać. Wciągnięty bez reszty w opowiadaną historię oddaję się jej całkowicie z niecierpliwością oczekując ostatniego słowa.

To, co ważne, postawiony w ciemno los zwrócił się już po wielokroć, a lekkie muzyczne preludium, jakim była powieść Joanny Opiat-Bojarskiej, Gdzie jesteś, Leno? dało jedynie przedsmak tego, czym jest doskonała pod każdym względem literacka symfonia, Słodkich snów, Anno. Najlepsza, jak dotąd powieść w dorobku autorki.

Jej poprzednie dokonania były świadectwem tego, że bez wątpienia czeka mnie coś miłego, coś zaskakującego, coś, co w żaden sposób nie pozostawia wątpliwości, iż nie są to przypadkowe dokonania, ale umiejętnie przemyślane i dopracowane do perfekcji dzieła. Na obecnym etapie, choć do końca jeszcze dłuższa chwila śmiało mogę powiedzieć, że Anna Rogozińska wyłoniła się z nicości i na kartach powieści, Słodkich snów, Anno zaskoczyła mnie bardziej, niż mógłbym przypuszczać. (...)

Pełny tekst obszernej recenzji książki dostępny w poniższym linku:
https://internetowacela.blogspot.com/2020/01/joanna-opiat-bojarska-sodkich-snow-anno.html

Mając odczucie, że do końca nie jest już tak daleko określone przebłyski świadomości sprawiają, że coś zaczyna mi świtać. Wciągnięty bez reszty w opowiadaną historię oddaję się jej całkowicie z niecierpliwością oczekując ostatniego słowa.

To, co ważne, postawiony w ciemno los zwrócił się już po wielokroć, a lekkie muzyczne preludium, jakim była powieść Joanny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie polubiłam głównej bohaterki i w najbliższym czasie nie zamierzam czytać kolejnych części. Trochę to wszystko wydawało mi się naciągnięte. Wolę serię z Majewskim i Burzyńskim tej autorki.

Nie polubiłam głównej bohaterki i w najbliższym czasie nie zamierzam czytać kolejnych części. Trochę to wszystko wydawało mi się naciągnięte. Wolę serię z Majewskim i Burzyńskim tej autorki.

Pokaż mimo to

Atrakcyjna,ładna trzydziestoparoletnia i bardzo ambitna dziennikarka TV Anna Rogozińska.
Gdy wpada na trop afery lekarskiej robi wszystko,aby odkryć prawdę.
Nawet gdyby to było kosztem prywatnego życia.
Kobiecie to pomaga Łukasz,dawny kolega ze ze studiów z tajemniczym tatuażem,który ma na przedramieniu.
Jest to Anny niejedyny mężczyzna w jej życiu.
Dziennikarka otrzymuje pierwszy list od mordercy,więc nie ma czasu na pomyłki.
To Bezcenny Kapelusznik.
Kim jest on naprawdę? I jaki związek z zabójstwami ma największa katastrofa kolejowa PRL?
Anna musi rozwiązać te sprawy i dowiedzieć się kto za tym może się ukrywać.
Świetny,doskonały kryminał obyczajowo-kryminalny.
Z dobrą fabułą,zwrotami akcji ciekawymi,buduje napięcie.
Dla mnie to znakomita lektura z sympatyczną,wspaniałą dziennikarką śledczą świetnie prowadzi śledztwo pozytywna postać.
Wciąga i chwyta bardzo za serce kryminał.

Atrakcyjna,ładna trzydziestoparoletnia i bardzo ambitna dziennikarka TV Anna Rogozińska.
Gdy wpada na trop afery lekarskiej robi wszystko,aby odkryć prawdę.
Nawet gdyby to było kosztem prywatnego życia.
Kobiecie to pomaga Łukasz,dawny kolega ze ze studiów z tajemniczym tatuażem,który ma na przedramieniu.
Jest to Anny niejedyny mężczyzna w jej życiu.
Dziennikarka otrzymuje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z książką Opiat - Bojarskiej spędziłam naprawdę przyjemne godziny. Wraz z Anną Rogozińską prowadziłam śledztwo dziennikarskie dotyczące afery lekarskiej i 2 niewyjaśnionych zabójstw. Postaci Anny nie da się nie lubić. Jest osobą rzetelną, konkretną, zdeterminowaną, uparcie dążącą do celu. Blondynka z niebieskimi oczami i krągłościami tu i tam wymyka się ze schematycznych pięknych, długonogich bohaterek. Przez niesamowitą pewność siebie emanuje niezwykłą aurą i przyciąga ludzi. W toczącym się śledztwie fajnie wpleciony został wątek "Alicji w Krainie Czarów" i największej katastrofy kolejowej w Otłoczynie. Książka się nie dłuży, nie jest przegadana, wciąga i odrywa od rzeczywistości. Polecam gorąco!

Z książką Opiat - Bojarskiej spędziłam naprawdę przyjemne godziny. Wraz z Anną Rogozińską prowadziłam śledztwo dziennikarskie dotyczące afery lekarskiej i 2 niewyjaśnionych zabójstw. Postaci Anny nie da się nie lubić. Jest osobą rzetelną, konkretną, zdeterminowaną, uparcie dążącą do celu. Blondynka z niebieskimi oczami i krągłościami tu i tam wymyka się ze schematycznych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwszej klasy kryminał. Mimo słodkiej okładki, nie jest byle jaki. Świetnie łączy tajemnicę wypadku z czasów PRL, motywy z "Alicji w Krainie Czarów", zagadkę Einsteina. Historia dziennikarki Anny aż prosi się o rozwiązanie,czy będzie takie jak przewidujemy?

Pierwszej klasy kryminał. Mimo słodkiej okładki, nie jest byle jaki. Świetnie łączy tajemnicę wypadku z czasów PRL, motywy z "Alicji w Krainie Czarów", zagadkę Einsteina. Historia dziennikarki Anny aż prosi się o rozwiązanie,czy będzie takie jak przewidujemy?

Pokaż mimo to

Fajny pomysł i dobra realizacja, wyraziści bohaterowie, do tego akcja toczy się w Poznaniu i szeroko pojętych okolicach.
Dziennikarka próbując robić karierę w regionalnym oddziale telewizji szuka tematu, który pozwoli jej dostać angaż w centrali w Warszawie. Drążąc jeden temat, przypadkiem trafia na inny...
Równolegle toczy się kilka wątków, postaci nie są jednoznaczne (oprócz może denerwującej matki bohaterki), akcja całkiem sprawnie i wiarygodnie się toczy, a całość kończy się całkiem sporym BUM!
Polecam!

Fajny pomysł i dobra realizacja, wyraziści bohaterowie, do tego akcja toczy się w Poznaniu i szeroko pojętych okolicach.
Dziennikarka próbując robić karierę w regionalnym oddziale telewizji szuka tematu, który pozwoli jej dostać angaż w centrali w Warszawie. Drążąc jeden temat, przypadkiem trafia na inny...
Równolegle toczy się kilka wątków, postaci nie są jednoznaczne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czuję wielkie rozczarowanie. Przeczytałam 3 z czterech powieści z cyklu Burzyński i Majewski Opiat- Bojarskiej i lektura sprawiła mi sporą przyjemność, tymczasem „Słodkich snów Anno” w większości mnie irytowało. Początek powieści był po pierwsze nudny, po drugie napisany w stylu naiwnym, czasem wręcz grafomańskim. Wątek romantyczny wypadł bardzo słabo, kryminału tyle tu, co kot napłakał, kawałki obyczajowe bardzo słabe i chyba najbardziej irytujące. O głównej bohaterce nie będę pisać, bo mi się krew burzy, zresztą wszystko pięknie podsumowała już BagatElka (podpisuję się pod tym z całym przekonaniem). W całej powieści nie ma jednej sympatycznej postaci, wszyscy albo wredni, albo żałośni. Najbardziej jednak mam żal do autorki za styl, od którego zęby cierpły. Ja sobie daruję kolejne części Anny Rogozińskiej.

Czuję wielkie rozczarowanie. Przeczytałam 3 z czterech powieści z cyklu Burzyński i Majewski Opiat- Bojarskiej i lektura sprawiła mi sporą przyjemność, tymczasem „Słodkich snów Anno” w większości mnie irytowało. Początek powieści był po pierwsze nudny, po drugie napisany w stylu naiwnym, czasem wręcz grafomańskim. Wątek romantyczny wypadł bardzo słabo, kryminału tyle tu,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po raz pierwszy sięgnęłam po książkę Joanny Opiat-Bojarskiej. Autorka jest z wykształcenia ekonomistką, która kilka lat temu poważnie zachorowała i wówczas odkryła nowa pasję w życiu, zaczęła pisać kryminały, których ma już kilka na swoim koncie.

„Słodkich snów Anno” to pierwsza część cyklu z dziennikarką po trzydziestce Anną Rogozińską. Anna pracuje w poznańskim oddziale ogólnopolskiej telewizji i marzy o karierze w Warszawie. Jej życie prywatne jest pogmatwane, ma romans z żonatym mężczyznom, który dyktuje warunki w tym związku.

Zaczyna prowadzić prywatne śledztwo dziennikarskie w sprawie dwóch lekarzy. Podejrzewa, że lekarz ginekolog wmawia swoim pacjentkom, że mają raka szyjki macicy, a potem odsyła je do swojego kolegi-lekarza, który leczy kobiety jakimś nieznanym w Polsce lekiem za duże pieniądze. Potem nagle okazuje się, że kobiety były zdrowe, a lekarze znaleźli sprytny sposób na zarabianie pieniędzy.

Jednocześnie giną w pociągach ludzie. Najpierw wszyscy myślą, że są to przypadkowe zgony, potem okazuje się, że to były morderstwa i jeszcze morderca piszący dziwne maile do dziennikarki oraz inne wątki.

Już sama nie wiem, czy to ma być książka o dziennikarce, która za wszelką cenę chce zrobić karierę w telewizji, czy kryminał. Po jej przeczytaniu mam bardzo mieszane uczucia. Opisana historia w drugiej części książki robi się niespójna, autorka chce zmylić czytelników wprowadzając nowe tropy: maile mordercy do dziennikarki nawiązujące do „Alicji z krainy czarów”, do tego akcja SB z 1980 roku pod kryptonimem „Pociąg”, która spowodowała katastrofę kolejową i jeszcze ojciec dziennikarki. Okazuje się, że to były komunistyczny prokurator, który ma związek z tą katastrofą i dzięki niej zrobił karierę w dawnym ustroju, o czym Anna Rogozińska nie miała pojęcia.

Te wszystkie wątki powodują, że ta cała historia robi się niewiarygodna. Chyba zabrakło dobrego pomysłu na ciekawą intrygę kryminalną.

Podobny schemat, gdy dziennikarka, w tym przypadku pisząca do gazety rozwiązuje zagadki kryminalne spotykamy w książkach szwedzkiej pisarki Lizy Marklund, w jej cyklu z Anniką Bengtzon. Ale tamte książki są o wiele lepsze.
„Słodkich snów, Anno” to książka poprawna pod względem pisarskim, ale brakuje jej tego dreszczyku emocji, który mamy czytając dobry kryminał i nie możemy oderwać się od książki, ponieważ chcemy jak najszybciej poznać rozwiązanie zagadki kryminalnej.

Z pewnością, jest to ciekawa pozycja do przeczytania dla miłośników autorki, ale nie wiem, czy innym czytelnikom przypadnie do gustu.

Po raz pierwszy sięgnęłam po książkę Joanny Opiat-Bojarskiej. Autorka jest z wykształcenia ekonomistką, która kilka lat temu poważnie zachorowała i wówczas odkryła nowa pasję w życiu, zaczęła pisać kryminały, których ma już kilka na swoim koncie.

„Słodkich snów Anno” to pierwsza część cyklu z dziennikarką po trzydziestce Anną Rogozińską. Anna pracuje w poznańskim oddziale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to