Jesteśmy społecznością, która kocha książki

porządna książka nie jest po to, aby czytelnik mógł łatwiej usnąć, ale żeby musiał wyskoczyć z łóżka i tak jak stoi, w bieliźnie, pobiec do pana literata i sprać go po pysku

porządna książka nie jest po to, aby czytelnik mógł łatwiej usnąć, ale żeby musiał wyskoczyć z łóżka i tak jak stoi, w bieliźnie, pobiec do pana literata i sprać go po pysku

Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

Ja lubię dziwaków, Raczej trudno zaufać komuś, kto na takim świecie umie zwyczajnie wyglądać i normalnie żyć.

Ja lubię dziwaków, Raczej trudno zaufać komuś, kto na takim świecie umie zwyczajnie wyglądać i normalnie żyć.

Lecz uśmiecham się, bo w teczce niosę książki, po których się spodziewam, że wieczorem dowiem się z nich o samym sobie czegoś, czego jeszcze nie wiem.

Lecz uśmiecham się, bo w teczce niosę książki, po których się spodziewam, że wieczorem dowiem się z nich o samym sobie czegoś, czego jeszcze nie wiem.

ten świat jest opętańczo piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę

ten świat jest opętańczo piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę

niebiosa nie są humanitarne i życie nade mną, i pode mną, i we mnie także humanitarne nie jest

niebiosa nie są humanitarne i życie nade mną, i pode mną, i we mnie także humanitarne nie jest

Wszystko jest kwestią wyobraźni. Nasz odpowiedzialność zaczyna się od wyobraźni.

Wszystko jest kwestią wyobraźni. Nasz odpowiedzialność zaczyna się od wyobraźni.

... a powietrze miało kolor miodu i jemioły, kolor i ruchy tańczących kopciuszków i ich balowych szat, migoczących i trzepoczących w smudze światła i blasku świec...

... a powietrze miało kolor miodu i jemioły, kolor i ruchy tańczących kopciuszków i ich balowych szat, migoczących i trzepoczących w smudze światła i blasku świec...