Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo szeroko omawia przyczyny, przebieg i skutki katastrofy w czarnobylskiej elektrowni. Autor przedstawia radziecki przemysł jądrowy, a także strukturę i sposób funkcjonowania sowieckiej nauki, gospodarki , biurokracji i polityki. I nie robi tego bezcelowo. Strona po stronie uświadamia, że to, co wydarzyło się feralnej nocy w Centrali Sterowania Blokiem oraz w głównym budynku hali czwartego reaktora , nie było nieszczęśliwym wypadkiem. Zakłamany, niewydolny i nieświadom swych wad system prędzej czy później musiał doprowadzić do tragedii. Choć autor rzeczywiście sporo miejsca poświęca analizie funkcjonowania radzieckiego "kolosa na glinianych nogach", to jednak bezsprzecznie w centrum narracji pozostaje jądrowa eksplozja. Higginbotham prezentuje szczegółowy przebieg zdarzeń z dnia katastrofy oraz późniejsze, bezprecedensowe próby ograniczenia jej skutków (włącznie z zatajaniem jej skali). Opis akcji wygaszania reakcji łańcuchowej, usuwania radioodpadów, walki z chińskim syndromem czy budowy sarkofagu nad zgliszczami reaktora jest równie interesujący, jak analiza samego wybuchu. Autor idzie jednak jeszcze dalej i prezentuje proces karny głównych oskarżonych, próby wybielania systemu i omawia losy bohaterów zdarzeń, na wiele lat po katastrofie. Kilkanaście stron poświęca także współczesnemu obrazowi Strefy Wykluczenia.
Trzeba przyznać, że fakty, w książce Adama Higginbothama, opiniom się nie kłaniają. Są niezwykle dokładnie udokumentowane, przypisy zajmują kilkadziesiąt ostatnich stron. Trudno zatem się dziwić, że tak skrupulatny autor posługuje się technicznym, a nie literackim językiem. Raczej zdaje relacje, niż tworzy opowieść. Dlatego "O północy w Czarnobylu" bliżej do książki historycznej, niż trzymającego w napięciu reportażu. Nie czynię jednak z tego zarzutu (czynię?).
Podsumowując. Pracę Adama Higginbothama warto docenić. Znam na to jeden , bardzo dobry sposób. Przeczytajcie jego książkę!

Książka bardzo szeroko omawia przyczyny, przebieg i skutki katastrofy w czarnobylskiej elektrowni. Autor przedstawia radziecki przemysł jądrowy, a także strukturę i sposób funkcjonowania sowieckiej nauki, gospodarki , biurokracji i polityki. I nie robi tego bezcelowo. Strona po stronie ...

Rozwiń Zwiń

Terry Hayes to przede wszystkim scenarzysta, stąd "Pielgrzym" przypomina raczej opowiedziany kilkuodcinkowy serial niż książkową fabułę. Autor stara się nas cały czas utrzymać na krawędzi fotela, bez przerwy prezentując nowe zwroty akcji. Podaje zwarte, proste opisy i formułuje jasne wnioski. Jego książka to trzymany w rękach projektor, który rzucanymi na siatkówkę słowami, wyświetla film na ekranie naszej wyobraźni. Odruchowo sięgałem po popcorn i siorbałem przez słomkę kolę.
I w porządku, nie czynię z powyższego zarzutu. Jednak jak na książkę z tak wysoką oceną dla mnie to za mało. Historia jest zbyt ograna, nieosadzona w żadnym ciekawym kontekście. Hayes, mimo spisania ponad siedmiuset pięćdziesięciu stron , nie przemyca żadnych ciekawych treści w tle, nie buduje intrygujących postaci, a na świat patrzy z rozbrajającą "amerykocentrycznością" i brakiem zrozumienia dla innych kultur.
Podsumowując, można wrzucić do torby razem z plażowym ręcznikiem, kapeluszem i okularami przeciwsłonecznymi. Lody już sobie darujcie, byłoby aż nadto pustych kalorii...

Terry Hayes to przede wszystkim scenarzysta, stąd "Pielgrzym" przypomina raczej opowiedziany kilkuodcinkowy serial niż książkową fabułę. Autor stara się nas cały czas utrzymać na krawędzi fotela, bez przerwy prezentując nowe zwroty akcji. Podaje zwarte, proste opisy i formułuje j...

Rozwiń Zwiń

Z tej rozmowy wyszła całkiem interesująca książka. Kwaśniewski chętnie dzieli się swoimi wspomnieniami i opiniami. Nie wybiela się w obliczu pytań o swoje wpadki i kontrowersyjne zachowania. Świadom swej wartości, ale bez buty i arogancji, przybliża czytelnikom historię swojej zawodowej kariery. Ta książka mogłaby być i trzy razy grubsza, jest bowiem tyle wątków, o które można było jeszcze dopytać. Nie brak tu anegdot, opisów wielkich polityków, ale także rozbudowanych analiz. Moim zdaniem warto .

Z tej rozmowy wyszła całkiem interesująca książka. Kwaśniewski chętnie dzieli się swoimi wspomnieniami i opiniami. Nie wybiela się w obliczu pytań o swoje wpadki i kontrowersyjne zachowania. Świadom swej wartości, ale bez buty i arogancji, przybliża czytelnikom historię swojej zawodowej k...

Rozwiń Zwiń

Książka prezentuje rozwój przemysłu naftowego, analizuje przyczyny i skutki jego rosnącego wpływu na życie rzeszy ludzi. Mimo sporej dawki dat, miejsc i nazwisk autor unika stworzenia jedynie kroniki. Sporo tu międzynarodowej polityki, korporacyjnych wojen i gospodarczych analiz. Mimo tego całość tworzy spójną i ciekawą opowieść, co pozwala utrzymać zainteresowanie czytelnika. Warto przeczytać.

Książka prezentuje rozwój przemysłu naftowego, analizuje przyczyny i skutki jego rosnącego wpływu na życie rzeszy ludzi. Mimo sporej dawki dat, miejsc i nazwisk autor unika stworzenia jedynie kroniki. Sporo tu międzynarodowej polityki, korporacyjnych wojen i gospodarczych analiz. Mimo t...

Rozwiń Zwiń