Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oj czuć, że to debiut! I wcale nie chodzi mi o fabułę, która jest odpowiednio nieskomplikowana i naiwna jak na ten gatunek. Mam za to duży problem ze stylem tej książki. A właściwie z jego brakiem. Czegoś tak bezpłciowego dawno nie czytałam. Wszystko jest napisane do bólu poprawnie, ładnymi zgrabnymi i gramatycznymi zdaniami, bez grama fantazji i polotu. To szczególnie razi w narracji pierwszoosobowej, bo główna bohaterka jest kompletnie pozbawiona charakteru. Nieważne, czy je sernik, czy rozmawia z mężczyzną, który jej się podoba, za każdym razem jedzie na tej samej nucie, kompletnie pozbawionej emocji. Otacza ją banda klonów, które wyrażają się i reagują jednakowo. Ja rozumiem, że nie każdy może być Martą Kisiel, czy Alkiem Rogozińskim, ale między tymi autorami, a instrukcją obsługi odkurzacza jest jeszcze duże pole do popisu, więc naprawdę nie wiem, czemu Autorka celuje w to drugie. Mam nadzieję, że przy następnych swoich książkach wrzuci na luz i podejdzie do tego jak do tworzenia ciekawej historii a nie pisania rozprawki na maturze. I że w końcu rozwinie swój styl. JAKIKOLWIEK STYL! Bo każdy jest lepszy niż żaden.

Oj czuć, że to debiut! I wcale nie chodzi mi o fabułę, która jest odpowiednio nieskomplikowana i naiwna jak na ten gatunek. Mam za to duży problem ze stylem tej książki. A właściwie z jego brakiem. Czegoś tak bezpłciowego dawno nie czytałam. Wszystko jest napisane do bólu poprawnie, ładnymi zgrabnymi i gramatycznymi zdaniami, bez grama fantazji i polotu. To szczególnie razi...

Jak dla mnie, to za dużo smęcenia, a za mało akcji. Najlepsza jest główna bohaterka, która kocha tego, z którym akurat jest sam na sam. Wystarczy strategicznie przydybać ją na balkonie, albo w powozie i natychmiast "ogarnia ją drżenie". Mam nadzieję, że 3. część okaże się lepsza.

Jak dla mnie, to za dużo smęcenia, a za mało akcji. Najlepsza jest główna bohaterka, która kocha tego, z którym akurat jest sam na sam. Wystarczy strategicznie przydybać ją na balkonie, albo w powozie i natychmiast "ogarnia ją drżenie". Mam nadzieję, że 3. część okaże się lepsza.

Wielkie rozczarowanie. Ani to zabawne, ani wzruszające, ani tym bardziej klimatyczne. Nie wiem, czy autorzy spłacali kredyt we frankach szwajcarskich, gdy wydawali to "dzieło", wiem natomiast, że Rozalia to jedna z najgorzej napisanych postaci w historii.

Wielkie rozczarowanie. Ani to zabawne, ani wzruszające, ani tym bardziej klimatyczne. Nie wiem, czy autorzy spłacali kredyt we frankach szwajcarskich, gdy wydawali to "dzieło", wiem natomiast, że Rozalia to jedna z najgorzej napisanych postaci w historii.

To mogłaby być ciekawa i wciągająca historia. Mogłaby. Została bowiem zamordowana przez infantylny i górnolotny styl. Narracja głównej bohaterki jest nie do zniesienia. To koniec mojej przygody z Circus Lumos.

To mogłaby być ciekawa i wciągająca historia. Mogłaby. Została bowiem zamordowana przez infantylny i górnolotny styl. Narracja głównej bohaterki jest nie do zniesienia. To koniec mojej przygody z Circus Lumos.

Książka z pewnością interesująca, ale nierówna. Pierwsza połowa trochę się wlecze, natomiast druga przyspiesza do tego stopnia, że bohaterowie się praktycznie teleportują z miejsca na miejsce.

Książka z pewnością interesująca, ale nierówna. Pierwsza połowa trochę się wlecze, natomiast druga przyspiesza do tego stopnia, że bohaterowie się praktycznie teleportują z miejsca na miejsce.