Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W porównaniu do np. Dygotu, Rdzy, Święta ognia, ta książka wypada słabo. Temat okropny i brutalny. Żadnego z bohaterów książki nie sposób polubić. Skąd pomysł na taką książkę...

W porównaniu do np. Dygotu, Rdzy, Święta ognia, ta książka wypada słabo. Temat okropny i brutalny. Żadnego z bohaterów książki nie sposób polubić. Skąd pomysł na taką książkę...

Jestem pod wrażeniem sposobu pisania i prowadzenia rozmowy przez autorkę. W miarę możliwości utrzymany obiektywizm przy zajmowaniu się historiami, które wzbudzają potężne emocje.

Jestem pod wrażeniem sposobu pisania i prowadzenia rozmowy przez autorkę. W miarę możliwości utrzymany obiektywizm przy zajmowaniu się historiami, które wzbudzają potężne emocje.

Ciekawym doświadczeniem dla mnie było przeczytanie historii skazanych kobiet. Jednak często byłam zaskoczona sposobem prowadzenia rozmowy przez autorki książki. Niektóre pytania czy stwierdzenia były "suche" lub mocno tendencyjne. Zawierały też elementy oceny więźniarek przez autorki i subiektywnego nastawienia wobec skazanych. Pojawiało się tez pocieszanie, stwierdzenia typu "będzie dobrze" (jakby ktoś mógł to przewidzieć). Trudno, żeby podczas wysłuchiwania tego typu historii nie pojawiało się współczucie czy empatyzowanie ze skazanymi, ale jednak nie tego oczekiwałam po sposobie prowadzenia tego wywiadu.

Ciekawym doświadczeniem dla mnie było przeczytanie historii skazanych kobiet. Jednak często byłam zaskoczona sposobem prowadzenia rozmowy przez autorki książki. Niektóre pytania czy stwierdzenia były "suche" lub mocno tendencyjne. Zawierały też elementy oceny więźniarek przez autorki i subiektywnego nastawienia wobec skazanych. Pojawiało się tez pocieszanie, stwierdzenia...