Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W "Spóźnionym pożegnaniu" poznajemy Maksa Mejze - świeżo upieczonego prywatnego detektywa z bolesną przeszłością, topiącego smutki i echo wspomnień w szklance whisky. Pierwsze zlecenie wydaje się proste, ale kolejne tropy i mordercze powiązania odkrywają mroczne sekrety małego miasteczka...

Przed autorem chylę czoła za rewelacyjnie oddany, małomiasteczkowy klimat. Poczucie wyobcowania, powietrze gęste od tajemnic i nieprzyjazne otoczenie niewielkiej społeczności zostało nakreślone z dbałością o szczegóły, każdy kolejny etap śledztwa detektywa bardzo oddziałuje na wyobraźnię.

Wielowątkowa fabuła skrywa w sobie wiele zaskoczeń. W wartkim tempie pędzimy ku rozwiązaniu, ale kolejne informacje po drodze przyprawiają o coraz większe ciarki. Stopniowo przełamywana zmowa milczenia kruszy cienkie fundamenty tajemnicy obnażającej mroki ludzkiej duszy. Adam Dzierżek doskonale kreśli portrety psychologiczne bohaterów, którzy w tym brutalnym świecie nie są bez skazy i lawirują na granicy moralności.

Jest to doskonały wybór dla fanów ciężkich, mocnych kryminałów, które pochłaniają czytelnika do ostatnich stron. Mam nadzieję, że to nie ostatnie spotkanie z Mejzą i autor jeszcze pociągnie jego historię. Polecam! :)

W "Spóźnionym pożegnaniu" poznajemy Maksa Mejze - świeżo upieczonego prywatnego detektywa z bolesną przeszłością, topiącego smutki i echo wspomnień w szklance whisky. Pierwsze zlecenie wydaje się proste, ale kolejne tropy i mordercze powiązania odkrywają mroczne sekrety małego mi...

Rozwiń Zwiń

"Akademia Ransmoor" to książka paragrafowa, w której kierujemy losami młodej wiedźmy Medei. Świeżo przyjęta uczennica prestiżowej magicznej Akademii musi sprostać nie tylko wymagającym lekcjom i rozterkom miłosnym, ale i wiekszemu złu, które czyha na uczniów. Czy jej się powiedzie? To zależy tylko od nas😉

Książka jest niezwykle klimatyczna, przywodzi na myśl spotkanie Harry'ego Pottera z Wednesday. Treści czerpią garściami z mitologii, wierzeń i legend, dzięki czemu przekrój istot (od wampirów po elfy), ich umiejętności, rytuały i treści nauczane w szkole mają niepowtarzalnego ducha tego, co najlepsze w nadprzyrodzonych opowieściach.

Główna bohaterka, jej poczynania i charakter poddają się naszym decyzjom. Bardzo mi się podobało, że już od pierwszych chwil w szkole ujawnia się sposób, w jaki możemy wykreowac nasza wiedźmę, co też wpływa na przydzielenie do odpowiedniego domu w Akademii i kolejne przygody (choć główny wątek pozostaje niezmienny). Szczególnie mi się podobała wersja z nieustraszonym Lorinoth, gdzie najlepiej się odnalazłam w specyfice domu i zdarzeniach😊

Gra ma sporo opcji na poprowadzenie historii i wiele zakończeń (co aż mnie zaskoczyło, że tak wiele treści udało się zamieścić na lekko ponad 142 paragrafach!). Jedne zapewniają większy sukces, inny mniejszy, natomiast wyczuwalne było otwarcie na kontynuację opowieści - Akademia Ransmoor ma jeszcze sporo do zaoferowania😁 W zależności od naszych preferencji możemy wybrać więcej wątków śledczych, romantycznych lub buntowniczych, natomiast każda opcja zapewnia satysfakcjonującą treść😊

Bawiłam się przednio! Mam nadzieję, że do przygód Medei i innych stworzeń uda się jeszcze powrócić, bo to była naprawdę solidna paragrafówka, która w magiczny sposób przenosi do świata magicznej szkoły, do której całe życie skrycie marzyłam, żeby uczęszczać🤭 Jeśli podzielacie podobne fantazje i wciąż czekacie na list z Hogwartu, to koniecznie sięgnijcie po tę książkę!❤️

"Akademia Ransmoor" to książka paragrafowa, w której kierujemy losami młodej wiedźmy Medei. Świeżo przyjęta uczennica prestiżowej magicznej Akademii musi sprostać nie tylko wymagającym lekcjom i rozterkom miłosnym, ale i wiekszemu złu, które czyha na uczniów. Czy jej się powiedzi...

Rozwiń Zwiń

"Rodzinna gra" to wciągający thriller Catherine Steadman, w którym poznajemy Harriet - szczęśliwą pisarkę, cieszącą się z sukcesu książki i niedawnych zaręczyn. Kobieta poznaje bardzo wpływową rodzinę przyszłego męża. Początkowo wydaje się być ciepło przyjęta, ale pewnego wieczoru głowa rodziny wręcza jej kasetę z pomysłem na fabułę kolejnej książki, na której nagrane jest... przyznanie się do morderstwa. Harriet zostaje wciągnięta w mroczną grę, w której nikomu nie może ufać...

To jedna z tych książek, które od pierwszych stron raczą czytelnika hipnotyzującym klimatem niepokoju i zagadkowości. Kolejne brudy rodzinne, które wychodzą na jaw wielokrotnie zaskakują, a "gry", którymi raczą się domownicy przyprawiają o gęsią skórkę.

Autorka wielokrotnie zaskakuje, wodzi czytelnika za nos. Książkę czyta się z zapartym tchem i do samego finału wydaje się, że rozwiązanie jest zgoła inne. Podoba mi się, że nie ma tu czarno-białych postaci, a w obliczu zwłaszcza żądzy pieniądza i ukrycia własnych sekretów każda z nich jest zdolna do najgorszych posunięć.

Steadman nakreśliła solidnie skonstruowany, pełen adrenaliny thriller, który spodoba się wielu fanom tego gatunku. Ja zdecydowanie polecam!

"Rodzinna gra" to wciągający thriller Catherine Steadman, w którym poznajemy Harriet - szczęśliwą pisarkę, cieszącą się z sukcesu książki i niedawnych zaręczyn. Kobieta poznaje bardzo wpływową rodzinę przyszłego męża. Początkowo wydaje się być ciepło przyjęta, ale pewnego wieczor...

Rozwiń Zwiń

Odlotowe Gołębie powracają z kolejnymi przygodami! Tym razem muszą stawić czoła potworowi butelkującemu inne ptaki, dzikiemu strusiowi oraz szalonemu Panu Plackowi - tak groźnie jeszcze nie było!

Drugi tom przygód Gołębi to ponownie solidny zastrzyk dobrego poczucia humoru! Zabawne teksty, prześmieszne ilustracje i cudaczne gagi sprawiają, ze nie da się nie uśmiechnąć, czytając te ksiązkę :)

Fabularnie mamy tu podobnie kilku niespodziewanych złych charakterów, fabularne śledztwa i sporo akcji z wykorzystaniem niezwykłych zdolności ptaków. historia pędzi na złamanie karku, nie dając ani chwili oddechu pomiędzy kolejnymi zwrotami akcji i tropami. Czyta się całość bardzo lekko, szybko i z dużą przyjemnością :)

Ilustracje stanowią ogromny atut tej książki i nieodłączny element opowieści, działając na wyobraźnie i bawiąc.

Kolejne osiągnięcia Odlotowych Gołębi podobały mi się podobnie jak te w części pierwszej. Polecam małym jak i dużym czytelnikom :)

Odlotowe Gołębie powracają z kolejnymi przygodami! Tym razem muszą stawić czoła potworowi butelkującemu inne ptaki, dzikiemu strusiowi oraz szalonemu Panu Plackowi - tak groźnie jeszcze nie było!

Drugi tom przygód Gołębi to ponownie solidny zastrzyk dobrego poczucia humoru! Zabawne teksty...

Rozwiń Zwiń

"Problem trzech ciał" to pierwszy tom trylogii SF "Wspomnienie o przeszłości Ziemi". Obserwujemy w nim przerażające skutki tajnego chińskiego projektu. Na początku XXI, po serii samobójstw fizyków śledztwo prowadzi do tajemniczej gry sieciowej, której celem jest ocalenie cywilizacji planety zagrożonej oddziaływaniem trzech słońc. Okazuje się jednak, że świat gry nie jest fikcją...

Mam bardzo mieszane uczucia do tej książki. Jest oceniana jako dzieło kultowe dla gatunku science-fiction, polecana przez wielu i z takim nastawieniem zaczęłam ją czytać, natomiast im dalej w fabułę, tym bardziej czułam narastające znużenie i frustrację.

Ksiązka jest przesycona pojęciami matematycznymi, fizycznymi, chemicznymi i ogólnie naukowymi do absurdalnego stopnia. Miałam poczucie, że bez wiedzy studyjnej z tych zakresów nie zrozumiem w pełni tego, co autor opisuje - nawet pojawiające się przypisy niewiele ułatwiały. Przedarcie się przez niekończące się raporty z danymi, wywody na wspomniane tematy i teorie stanowiło dla mnie drogę przez mękę. Mam poczucie, że bez tych dodatków książka sporo straciła by na objętości (z 80%), a niewiele na tym, co było istotne dla fabuły, którą musiałam w zasadzie wyławiać spod kolejnych monologów i opisów.

A i same treści pchające akcję do przodu było dla mnie opisane dość chaotycznie, momentami gubiłam się w odniesieniach, zwłaszcza przy przytłaczającej ilości informacji średnio istotnych, przerywających co chwilę rytm i tempo zdarzeń niczym reklamy na Polsacie.

Esencja samej historii ogólnie nie jest zła. Jak już przemyślałam i wydobyłam ją, to sam koncept jest interesujący. Ponadto wątki kulturowo-obyczajowe Chin, jakie się tu przewijały, często także tworzyły ciekawe treści (choć momentami znowu wchodzące w takie szczegóły, które zahaczały o podręcznikowość).

Jestem w posiadaniu również pozostałych tomów trylogii, więc dla zachowania ciągłości i uczciwej oceny również je przeczytam z nadzieją na więcej akcji - choć i z dużymi obawami ;) Nie polecam ani nie odradzam - zwolenników ta książka ma sporo, ja najwyraźniej nie byłam dobrym targetem, ale warto wyrobić sobie swoją opinię :)

"Problem trzech ciał" to pierwszy tom trylogii SF "Wspomnienie o przeszłości Ziemi". Obserwujemy w nim przerażające skutki tajnego chińskiego projektu. Na początku XXI, po serii samobójstw fizyków śledztwo prowadzi do tajemniczej gry sieciowej, której celem jest ocaleni...

Rozwiń Zwiń

"Ogień Zagłady" to już piąty tom serii o wikingach 😊 Niezłomni wojownicy szykują się do wielkiej wojny, Ivar poszerza wpływy, a świat spogląda z wielkim wyczekiwaniem na wynik konfliktu między synami Ragnara...

Z tomu na tom zdarzenia wciągają mnie coraz bardziej. Całą serię czyta mi się na podobieństwo oglądania mocnego serialu, gdzie z ogromnym zaciekawieniem wypatruję kolejnego "odcinka", wciąż mając w pamięci żywe zdarzenia z poprzedniego.

Podobają mi się kolejne intrygi i knowania wikingów oraz ich przeciwników. Walka o władzę, strategie militarne oraz prywatne dążenia do zemsty tworzą niebanalną mieszaninę różnorodnych interesów, których wyniki obserwuje się z zafascynowaniem. Bohaterowie nie są czarno-biali, a z każdą częścią cyklu widać ich rozwój. Świetnym zabiegiem jest obserwowanie zdarzeń z różnych perspektyw, dzięki czemu całościowy obraz jest pełniejszy o motywacje i dążenia poszczególnych członków tego niespokojnego ciągu doświadczeń.

Świat wikingów to oczywiście świat krwawy i brutalny. Sporo tu świetnie wykreowanych walk - zarówno indywidualnych pojedynków, jak i dużych konfliktów grup wojowników - autor działa na wyobraźnię, a kolejne co mocniejsze sceny na długo zostają przed oczami.

Ta seria to emocjonująca kombinacja solidnej warstwy rozrywkowej oraz ciekawych wątków nawiązujących do historycznej obyczajowości i wierzeń poszczególnych ludów. "Ogień Zagłady" utrzymał wysoki poziom i gorąco polecam lekturę! 😊

"Ogień Zagłady" to już piąty tom serii o wikingach 😊 Niezłomni wojownicy szykują się do wielkiej wojny, Ivar poszerza wpływy, a świat spogląda z wielkim wyczekiwaniem na wynik konfliktu między synami Ragnara...

Z tomu na tom zdarzenia wciągają mnie coraz bardziej. Całą serię czy...

Rozwiń Zwiń

"Poszukiwacz zwłok" wciąga czytelnika w sam środek toczącego się śledztwa przeciw brutalnemu mordercy nastolatek. Stojąca na czele grupy śledczej Laura Wilk odnosi pierwsze sukcesy w toku działań, co nie podoba się jej kolegom z grupy dochodzeniowej. Jednocześnie śledzimy historię Macieja Lesieckiego, psychologa uwikłanego we własne traumy z dzieciństwa, który otrzymuje dobrze płatną propozycję odnalezienia ciała zaginionej przed laty dziewczyny. Wilk i Lesiecki zaczynają współpracować, nie wiedząc, że wpadają w coraz większą pułapkę...

Jakie to było dobre! Gorzka stworzył solidnie skrojoną, kryminalną ucztę, nie szczędząc przystawek w postaci doskonale napisanych bohaterów - zarówno pierwszo- jak i drugo-planowych - na danie główne serwując wciągające, wielowymiarowe śledztwo, pełne sekretów i brudów przeszłości, korupcji oraz walki o władzę, a w postaci deseru - zakończenie otwarte z dobrą furtką do kolejnego tomu.

Autor zgrabnie manipuluje faktami i uważnoscią czytelnika, podając pierwsze tropy jako coś oczywistego, a następnie diametralnie je obraca w pył w końcowych rozstrzygnięciach. Z jednej strony pewnych elementów się domyśliłam, ale inne na tyle mnie zaskoczyły i zaintrygowały, że już jestem ogromnie ciekawa, czy moje podejrzenia okażą się w dalszej mierze słuszne - oby nie było dane długo czekać na kontynuację 🤭

Na szczególną uwagę zasługują portrety psychologiczne bohaterów, które były stworzone autentycznie i przekonująco. Uwielbiam takie silne i bezkompromisowe bohaterki jak Wilk i z przyjemnością będę śledzić jej kolejne śledcze losy. Natomiast Lesiecki był bardzo ciekawym zbiorem traum, autoanaliz i walki wewnętrznej - mam wrażenie, że jeszcze nieraz zaskoczy czytelników 😁

Jeśli szukacie trzymającego od początku do końca w napięciu kryminału, to ten tytuł jest doskonałym wyborem. Gorąco polecam! 😍

"Poszukiwacz zwłok" wciąga czytelnika w sam środek toczącego się śledztwa przeciw brutalnemu mordercy nastolatek. Stojąca na czele grupy śledczej Laura Wilk odnosi pierwsze sukcesy w toku działań, co nie podoba się jej kolegom z grupy dochodzeniowej. Jednocześnie śledzimy histori...

Rozwiń Zwiń

"Opowieści Baśniomistrza. Sekrety Smokolochów" to kolejna fantastyczna gra książkowa, w której przygodę można odkrywać samemu lub drużynowo. Tym razem ścieżki wędrówki prowadzą przez kręte korytarze lochów, które nie bez przyczyny mają w nazwie smoki...

Bardzo podoba mi się koncept rozgrywki, która oferuje skondensowane połączenie paragrafówki i RPG-a. Otrzymujemy do wyboru szereg misji, których możemy się podjąć, a każda z nich - dzięki osobnym układom map i paragrafów - może potoczyć się w zupełnie nowym kierunku. To doskonałe rozwiązanie zarówno przy chęci indywidualnej zabawy, jak i lżejszej rozgrywki ze znajomymi czy rodziną - zwłaszcza, że książka pozostawia sporo swobody wobec gracza, który podejmie się bycia Mistrzem Gry i może być świetną podstawą do dodawania własnych elementów i zabawy formą.

Jest tu świetny, baśniowy klimat. Możemy wybierać postać wśród bohaterów nawiązujących do znanych z dzieciństwa słynnych bajek i legend, a same przygody również mają w sobie nutkę takiej fantastycznej magii (ze szczyptą mroku, ale nikt nie powiedział, że lochy będą bezpieczne i kolorowe, no nie? ;) )

Książka jest wydana bajecznie. Każda lokalizacja, postać i przedmiot są opatrzone misternymi ilustracjami, a okładka zapowiada epicką przygodę. Genialnym rozwiązaniem są pejzaże dźwiękowe i narrator, którego możemy wysłuchać na każdej stronie. Głębokim głosem i dobrze dobranymi dźwiękami tła rewelacyjnie wprowadza immersję i z ogromną przyjemnością korzystaliście z tego rozwiązania podczas zabawy.

Kolejne "Opowieści Baśniomistrza" to podobny jak w pierwszym tomie poziom rozrywki. Bawiłam się z książką przednio i serdecznie polecam zarówno dorosłym, jak i nastoletnim fanom nietuzinkowych przygód :)

"Opowieści Baśniomistrza. Sekrety Smokolochów" to kolejna fantastyczna gra książkowa, w której przygodę można odkrywać samemu lub drużynowo. Tym razem ścieżki wędrówki prowadzą przez kręte korytarze lochów, które nie bez przyczyny mają w nazwie smoki...

Bardzo podoba mi się konc...

Rozwiń Zwiń

"My kontra świat" to historia oryginalnego związku Sandry i Roberta, których dopadają demony przeszłości kobiety. Aby poznać odpowiedzi na najtrudniejsze pytania podejmują się czynów wykraczających poza normy, a po ich piętach depcze sędzia i kat w jednej osobie...

Bardzo przypadł mi do gustu sam pomysł na fabułę. Bohaterowie, zagubieni w swoim bólu, pragnieniach i przekonaniach, nie tylko przekraczają granice prawa i moralności, a jednocześnie stawiają przed sobą i czytelnikiem szereg ważnych pytań, które ów kondycją moralną społeczeństwa mogą zachwiać. Cienka linia między samosądem i anarchią pręży się tu niebezpiecznie, a kolejne zdarzenia ukazują, że przed jakimi dylematami staje się w obliczu zderzenia prawa i najgorszych zbrodni, tego co właściwe, a tego co konieczne.

Autor porusza szereg trudnych tematów - od wspomnianych już przestępstw najwyższego kalibru, po zaburzenia psychiczne i dyskurs polityczno-filozoficzny. Nie można pominąć wartości wspominanych kwestii, które więcej, niż warstwy rozrywkowej, zapewniają warstwy refleksyjnej. Opisanie książki jako ANTYromans czy ANTYkryminał nie jest tu słowami rzuconymi na wiatr, bo faktycznie czułam się wrzucona w coś zupełnie nowego i odwrotnego do dotychczasowych doświadczeń z tymi gatunkami. A i nie brakuje tu sensacji i elementów thrillera, więc każdy fan również mocniejszych wrażeń znajdzie coś dla siebie.

Autor posługuje się bardzo wypielęgnowanym, poważnym językiem, pełnym długich i opisowo zbudowanych zdań. Nie szczędzi ładnych synonimów i bogatej polszczyzny. Cenię tutaj konsekwencję w tym zabiegu, choć momentami brakowało mi akurat pod tym względem nieco prozaiczności i luzu - szczególnie w dialogach między bohaterami, żeby bardziej ich od siebie wyróżnić. Myślę, że ten balans mimo wszystko się w perspektywie kolejnych książek znajdzie, bo widać u pana Dawidowicza rozwój warsztatu i ciekawy kierunek książek.

Z pewnością mogę polecić jako oryginalny i niebanalny utwór, poniekąd "antybohaterski" (co by dodać jeszcze jedną kontrę ode mnie :) ). Zachęcam do poznania tej historii, a sama z przyjemnością czekam na kolejne książki autora, po które z chęcią sięgnę :)

"My kontra świat" to historia oryginalnego związku Sandry i Roberta, których dopadają demony przeszłości kobiety. Aby poznać odpowiedzi na najtrudniejsze pytania podejmują się czynów wykraczających poza normy, a po ich piętach depcze sędzia i kat w jednej osobie...

Bardzo przypa...

Rozwiń Zwiń

W "Królestwie Nikczemnych" poznajemy bliźniaczki - Emilię i Vittorię - które są potajemnie czarownicami, ukrywającymi się wśród ludzi. Gdy Emilia tragicznej nocy znajduje zwłoki ukochanej siostry, postanawia dopaść mordercę za wszelką cenę - nawet posługując się czarną magią i pomocą jednego z Książąt Piekieł, przed którymi ostrzegano ją od najmłodszych lat...

Ta książka od pierwszych stron trafiła w moje gusta. Mroczny klimat diabelskich knowań i ciemnych mocy towarzyszy nieustannie lekturze. Jest tu dobrze poprowadzony wątek zakazanych mocy i ukrywających się osób obdarzonych mocami - niechęć i uprzedzenia "zwykłych" ludzi były bardzo przekonujące. Poza tym bardzo podobało mi się czarowanie przez autorkę nie tylko magią zaklęć, ale i opisów, przestrzeni i zapachów. W spokojniejszych momentach można poczuć się wręcz jak na słonecznych wakacjach w malowniczych rejonach. Nie polecam czytać tej książki na pusty żołądek - wplatane w fabułę z pasją opisy potraw sprawiają, że ślinka cieknie. Uroczy dodatek :)

Jeśli chodzi o bohaterów, to Książęta Piekieł wiedli prym, jeśli chodzi o zbudowanie postaci. Lubię takie pełne mroku i sprzeczności osobowości, a któż może lepiej oddawać ciemną stronę mocy niż sami mieszkańcy piekielnych czeluści :D Z drugiej strony wydaje mi się, że nieco ucierpiały na tym i zostały bardziej po łebkach potraktowani ci "pozytywni", szczególnie Emilia - brakowało mi w niej rozwinięcia pełnej ikry, wydawała mi się błądzić momentami we mgle i nie dane jej było się wykazać. Ma ona niemniej potencjał i mam nadzieję, że kolejny tom ukaże ją w lepszym świetle jako silniejszą i rozwinięta postać.

Fabuła trzyma dobre tempo - części elementów fabuły się domyśliłam w trakcie lektury, ale nie zepsuło mi to pozytywnych wrażeń z niej. Czyta się z dużą przyjemnością i zaangażowaniem w zdarzenia, a cliffhanger na koniec zaostrza apetyt na kolejną cześć :)

Myślę, ze to dobry początek obiecującej serii, który mogę śmiało polecić, a sama z dużą chęcią sięgnę szybko po kontynuację :)

W "Królestwie Nikczemnych" poznajemy bliźniaczki - Emilię i Vittorię - które są potajemnie czarownicami, ukrywającymi się wśród ludzi. Gdy Emilia tragicznej nocy znajduje zwłoki ukochanej siostry, postanawia dopaść mordercę za wszelką cenę - nawet posługując się czarną magią i po...

Rozwiń Zwiń