Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

Zauważyłaś, że książka po kilkakrotnym przeczytaniu staje się o wiele grubsza, niż była? [...] Jakby za każdym razem coś zostawało między kartkami: uczucie, myśli, odgłosy, zapachy... A gdy po latach zaczynam ją kartkować, odnajdujemy w niej nas samych, młodszych, innych... Książka przechowuje nas jak zasuszony kwiat; odnajdujemy w niej siebie i jakby nie siebie.

Zauważyłaś, że książka po kilkakrotnym przeczytaniu staje się o wiele grubsza, niż była? [...] Jakby za każdym razem coś zostawało między kartkami: uczucie, myśli, odgłosy, zapachy... A gdy po latach zaczynam ją kartkować, odnajdujemy w niej nas samych, młodszych, innych... Książka przechowuje nas jak zasuszony kwiat; odnajdujemy w niej siebie i jakby nie siebie.

(...) Pan Bóg dary rozdziela(...) sypie garściami z góry bez ładu i składu, tam sypnie, tu sypnie, a potem ludzie nieszczęśliwi po ziemi się tułają. Niektórzy ze zdolnościami, ale bez możliwości, ograniczeni biedą lub pochodzeniem, inni z możliwościami, ale bez zdolności. A jak kto i dar ma, i wszelkie sposobności ku czemuś, to mu serce wystarczy złamać i zaraz po człowieku.

(...) Pan Bóg dary rozdziela(...) sypie garściami z góry bez ładu i składu, tam sypnie, tu sypnie, a potem ludzie nieszczęśliwi po ziemi się tułają. Niektórzy ze zdolnościami, ale bez możliwości, ograniczeni biedą lub pochodzeniem, inni z możliwościami, ale bez zdolności. A jak kto i dar ma, i wszelkie sposobności ku czemuś, to mu serce wystarczy złamać i zaraz po człowieku.

(...)należy być wdzięcznym losowi za to, co daje, i za to, co pozostawia, a nie mieć żalu, że coś zabiera czy też nie ofiarowuje większych przywilejów.

(...)należy być wdzięcznym losowi za to, co daje, i za to, co pozostawia, a nie mieć żalu, że coś zabiera czy też nie ofiarowuje większych przywilejów.

Raje są po to, aby je utracić, a wygnani – aby już nigdy nie oglądać Boga.

Raje są po to, aby je utracić, a wygnani – aby już nigdy nie oglądać Boga.

Jest czas śmierci, czas życia i czas miłości. Jest czas siania i czas zbierania tego, co zasiane. Czas pisania i czas czytania tego, co napisane. Jest czas prawdziwy i czas opowieści, a oba przenikają się nawzajem. Nie sprawdzaj czasów, nie szukaj czasów, podążaj za nimi. Czas jest ponad nami wszystkimi i ponad tą historią. Nie zawsze się zgadza i nie wiń go za to. Czas jest w nas. W Tobie i we mnie. Podaruj sobie ten czas.

Jest czas śmierci, czas życia i czas miłości. Jest czas siania i czas zbierania tego, co zasiane. Czas pisania i czas czytania tego, co napisane. Jest czas prawdziwy i czas opowieści, a oba przenikają się nawzajem. Nie sprawdzaj czasów, nie szukaj czasów, podążaj za nimi. Czas jest ponad nami wszystkimi i ponad tą historią. Nie zawsze się zgadza i nie wiń go za to. Czas jest w ...