Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to druga powieść Murakamiego jaką przeczytałem. Pierwszą był "Koniec Świata i Hard-boiled Wonderland". Trochę drażniło mnie, że w "Tańcz, tańcz, tańcz" bohater jest bardzo podobny. To również samotny rozwiedziony mężczyzna, który chętnie rozmawia o muzyce i przykłada dużo wagi do gotowania. Zaintrygował mnie jednak wykreowany świat a w szczególności tajemniczy hotel.
Potem za każdym razem miałem wrażenie że gdy dzieje się coś ważnego, akcja zamiast przyspieszyć zwalniała i główny wątek odchodził gdzieś na dalszy bok. Dopiero po jakimś czasie wczułem się w tempo w jakim bohater funkcjonuje. Wszystkie postacie jakie napotyka są bardzo ciekawie nakreślone. Nawet rozmowy o błahostkach bardzo przyjemnie się czytało. W pewnym momencie gdzieś w środku książki akcja zaczęła mnie nużyć i gdy już zacząłem być zniechęcony moja cierpliwość została wynagrodzona podwójnie. Dalej nie mogłem się oderwać aż do samego końca i teraz wręcz czuję niedosyt. Zdecydowanie nie żałuje że przeczytałem "Tańcz, tańcz, tańcz".

Jest to druga powieść Murakamiego jaką przeczytałem. Pierwszą był "Koniec Świata i Hard-boiled Wonderland". Trochę drażniło mnie, że w "Tańcz, tańcz, tańcz" bohater jest bardzo podobny. To również samotny rozwiedziony mężczyzna, który chętnie rozmawia o muzyce i przykłada dużo wagi do gotowania. Zaintrygował mnie jednak wykreowany świat a w szczególności tajemniczy hotel....

Trzeca i ostatnia część z serii o Takeshim Kovacsu. Uważam że wyszła nieco lepiej niż "Upadłe Anioły" ale nie przebiła pierwszego tomu. W pierwszej połowie ciężko mi było przetrawić natłok informacji na temat planety na której ma miejsce akcja a także różnych jej organizacji. Potem większość z tego zaczęła się powtarzać i można było skupić się na śledzeniu głównych wątków.

Trzeca i ostatnia część z serii o Takeshim Kovacsu. Uważam że wyszła nieco lepiej niż "Upadłe Anioły" ale nie przebiła pierwszego tomu. W pierwszej połowie ciężko mi było przetrawić natłok informacji na temat planety na której ma miejsce akcja a także różnych jej organizacji. Potem większość z tego zaczęła się powtarzać i można było skupić się na śledzeniu głównych wątków.

Bardzo podobały mi się opisy planety. Lem potrafi tak pisać że mimo wielu technicznych kawałków nie czułem zbytnio nimi przesycenia. Dobra pozycja dla miłośników różnorakich maszyn. Polecam.

Bardzo podobały mi się opisy planety. Lem potrafi tak pisać że mimo wielu technicznych kawałków nie czułem zbytnio nimi przesycenia. Dobra pozycja dla miłośników różnorakich maszyn. Polecam.