Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo całej mojej, wciąż aktualnej, miłości do Okuniewskiej jako człowieka i internetowej twórczyni, ale też zamysłu i wykonania jej obu podcastów, przeczytanie tej książki potwierdziło moje obawy.

Książka wydaje się być pisana na szybko, bez dokładnego konspektu i przemyślenia (oczywiście jakąś tam ramą jest podział na cztery części, będące odzwierciedleniem faz relacji - jej szukania, bycia w niej, rozstania - i dodatkowa część napisanej ze specjalistami). Wątki często się powtarzają, a cała książka jest według mnie jedną wielką parafrazą jej przesłania, które jest oczywiście piękne, prawdziwe i podnoszące na duchu, ale równocześnie znane już wszystkim, którzy mieli do czynienia z "Idiotkami" z podcastu - że nie jesteśmy w tym bagnie sami/same.

To oczywiście ważna książka, bo jest namacalnym wytworem powstałym z czegoś audiowizualnego, co zrobiło w internetach spore zamieszanie, ale czy czymś niezbędnym, absolutnie potrzebnym? Czymś, co wnosi do mojego życia coś naprawdę nowego i uzupełniającym to, co wcześniej już usłyszałam? Wydaje mi się, że nie.

Poza tym, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że strona edytorsko-graficzna była przygotowywana tak samo pobieżnie - znalazłam w tekście trochę błędów, ale to oczywiście się zdarza. Bardziej chodzi mi o fakt dostosowania typografii do tego, żeby książkę po prostu wygodnie się czytało. Pomarańczowy font na różowym kolorze wydrukowany na lekko błyszczącym papierze - no, moje oczy trochę to wymęczyło.

Ale, helloł, to mimo wszystko jest ważna książka, bo jest przypieczętowaniem fenomenu Okuniewskiej, podcastów, ale też nadaniem "Idiotkom" rangi czegoś, co zostało opisane w literaturze! I być może jest to książka, do której w wyniku miłosnych perturbacji, będzie regularnie wracać wielu z na. Jednak bardzo chciałam wierzyć, że mój zachwyt po jej przeczytaniu dorówna zachwycie po przesłuchaniu podcastów, a tak niestety nie było.

Mimo całej mojej, wciąż aktualnej, miłości do Okuniewskiej jako człowieka i internetowej twórczyni, ale też zamysłu i wykonania jej obu podcastów, przeczytanie tej książki potwierdziło moje obawy.

Książka wydaje się być pisana na szybko, bez dokładnego konspektu i przemyślenia (oczywiście jakąś tam ramą jest podział na cztery części, będące odzwierciedleniem faz relacji -...

Książka, która daje do myślenia. Nie do końca, jak można myśleć na pierwszy rzut oka, o alkoholu. Według mnie o ludziach- o tym co dzieje się w środku każdego z nas; jak uciekamy od uczuć, emocji; o tym, że każdy z nas jest uzależniony. Serdecznie polecam.

Książka, która daje do myślenia. Nie do końca, jak można myśleć na pierwszy rzut oka, o alkoholu. Według mnie o ludziach- o tym co dzieje się w środku każdego z nas; jak uciekamy od uczuć, emocji; o tym, że każdy z nas jest uzależniony. Serdecznie polecam.

Książkę kupiłam jakiś czas temu i z braku czasu troszkę przeleżała na półce. Sądząc po licznych opiniach i wysokiej ocenie, spodziewałam się czegoś naprawdę dobrego, a skończyło się nie przykrym rozczarowaniu.
Bohaterowie może i fajni, sympatyczni, ale cała akcja rozkręcona w maksymalnie dziecinny sposób- niewyjaśnione zjawiska metafizyczne, które ni jak pasują do takiej książki.
Może po prostu za dużo książek już przeczytałam, żeby zadowolić się czymś zupełnie przeciętnym i zachłysnąwszy się piękną okładką i szumem wokół książki, wmawiać sobie, że mi się ona podoba?
Może to już nie ten wiek? Bo trzeba podkreślić, że książka to typowa młodzieżówka.
Tak czy siak, spodziewałam się czegoś lepszego.

Książkę kupiłam jakiś czas temu i z braku czasu troszkę przeleżała na półce. Sądząc po licznych opiniach i wysokiej ocenie, spodziewałam się czegoś naprawdę dobrego, a skończyło się nie przykrym rozczarowaniu.
Bohaterowie może i fajni, sympatyczni, ale cała akcja rozkręcona w maksymalnie dziecinny sposób- niewyjaśnione zjawiska metafizyczne, które ni jak pasują do takiej...