Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Otrzymałam egzemplarz tej książki kończąc gimnazjum jako nagrodę i spojrzawszy na tytuł oraz opis postaci na początku książki, dosyć się rozczarowałam - dziecinna książka o dwunastoletnim chłopcu i jego rodzinie, w której co jeden członek to bardziej nieogarnięty, chyba nie jest lekturą dla mnie, niemal szesnastoletniej absolwentki gimnazjum. Wówczas czytywałam książki takie jak (po dwanaście tysięcy razy każdy tom) "Harry Potter" lub zatapiałam się w sztukach Moliera, bo teatr był moją pasją. Bibliotekarka z mojego gimnazjum zapytała mnie czy znam książkę, a słysząc odpowiedź przeczącą, którą zabarwiłam nutą pt. "nie mam ochoty na książki dla dzieci; mogliście dać mi chociażby jakiś leksykon", powiedziała mi, żebym się nie uprzedzała, bo jeszcze będę sobie pluć w brodę. Poradziła przeczytać książkę i oznajmiła tylko, że na pewno będę miała ubaw. Czy tak było? Oczywiście! "Dynastię Miziołków" pochłonęłam w jeden wieczór, śmiejąc się i dziękując osobie, która wybierała nagrody dla nas, że to właśnie do mnie trafiły Mizioły. Od tamtego czasu minęło już trochę lat, a ja co jakiś czas odświeżam sobie pamięć i w ramach relaksacji wieczorową porą, czytam z uśmiechem na twarzy o perypetiach zwariowanej rodzinki i przyjaciół Miziołka. Polecam tę książkę każdemu.

Otrzymałam egzemplarz tej książki kończąc gimnazjum jako nagrodę i spojrzawszy na tytuł oraz opis postaci na początku książki, dosyć się rozczarowałam - dziecinna książka o dwunastoletnim chłopcu i jego rodzinie, w której co jeden członek to bardziej nieogarnięty, chyba nie jest lekturą dla mnie, niemal szesnastoletniej absolwentki gimnazjum. Wówczas czytywałam książki...

momentami przytrzymała mnie w napięciu, ale w rezultacie nic szczególnie nieoczekiwanego się nie stało. warto się jednak z nią zetknąć, żeby dotknąć skrawka literatury albańskiej, która nie jest chyba zbyt szeroko znana.

momentami przytrzymała mnie w napięciu, ale w rezultacie nic szczególnie nieoczekiwanego się nie stało. warto się jednak z nią zetknąć, żeby dotknąć skrawka literatury albańskiej, która nie jest chyba zbyt szeroko znana.

sięgnęłam po "Martę", bo kiedyś przeczytałam ten tytuł w notce biograficznej Orzeszkowej, tak z ciekawości. byłam przekonana, że będę się męczyć z "Martą" tak jak z "Nad Niemnem", a jednak nie. pokochałam Martę i bardzo się cieszę, że poznałam tę postać.

sięgnęłam po "Martę", bo kiedyś przeczytałam ten tytuł w notce biograficznej Orzeszkowej, tak z ciekawości. byłam przekonana, że będę się męczyć z "Martą" tak jak z "Nad Niemnem", a jednak nie. pokochałam Martę i bardzo się cieszę, że poznałam tę postać.