Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"To prawdziwy mocarz wśród chrząszczy". Duży, piękny okaz japońskiego rohatyńca dwurożnego (Trypoxylus dichotomus) został dołączony do siedemdziesiątego numeru z serii "Owady, pajęczaki i inne robaki". Numer poświęcony został głównie dwuparcom i parecznikom, czyli bezkręgowcom o nazwie wije.
Numer rozpoczyna się od ogólnego tekstu o dwuparcach. Po nim zostały scharakteryzowane następujące rodziny dwuparców: rosochatkowate, Spirobolidae, Spirostreptidae, krocionogowate, skulicowate. Najwięcej uwagi poświęcono ostatniej rodzinie, której opis zajmuje całą stronę. Po opisie rodziny skulicowatych ukazuje się oczom czytelnika tekst ogólny o parecznikach. Po nim zostały opisane następujące rodziny wijów, które do tejże grupy należą: Geophilidae, Scolopendridae (skolopendrowate), Scutigeridae oraz Lithobiidae. Najwięcej miejsca poświęcono rodzinie skolopendrowatych, opis tej rodziny zajmuje dwie pełne strony. Ostatnia strona (z tej strony pochodzi pierwsze zdanie tej opinii) zawiera najważniejsze informacje, które dotyczą wspomnianego rohatyńca dwurożnego.
Znakomite ilustracje. Interesujące teksty o wijach i azjatyckim chrząszczu rohatyńcu. Ten ciekawy numer zasługuje na wysoką ocenę.

"To prawdziwy mocarz wśród chrząszczy". Duży, piękny okaz japońskiego rohatyńca dwurożnego (Trypoxylus dichotomus) został dołączony do siedemdziesiątego numeru z serii "Owady, pajęczaki i inne robaki". Numer poświęcony został głównie dwuparcom i parecznikom, czyli bezkr...

Rozwiń

Zwiń

"Halit jest nie tylko znakomitym środkiem konserwującym, ale i ma wiele zastosowań w przemyśle chemicznym". Okaz hiszpańskiego halitu został dołączony do czterdziestego numeru z serii "Minerały świata". Numer z wieloma ilustracjami i znakomitymi tekstami.
Pierwszy tekst numeru (z niego pochodzi pierwsze zdanie tej opinii) zawiera najważniejsze informacje o halicie. W dziale "Minerały" umieszczono najdłuższy artykuł pt. "Związki organiczne". Artykuł mówi o IX grupie minerałów w klasyfikacji Strunza. Dwustronicowy artykuł pt. "Imitacje i podróbki" odnajdziemy w dziale "Kamienie szlachetne i półszlachetne". Artykuł mówi o tworzeniu fałszywych kamieni szlachetnych i półszlachetnych, o ich imitacjach, podróbkach i substytutach. Dział "Minerały i człowiek" reprezentuje dwustronicowy, bardzo ciekawy artykuł pt. "Minerały na Księżycu". Jednostronicowy artykuł pt. "Rubiny z Syjamu" odnajdziemy w dziale "W podróży". Dwie ostatnie strony ukazują i opisują kość słoniową oraz interesujący minerał o nazwie krokoit.
Super numer i super ocena mu się należy. Oto ona: 9/10. Zasłużona w pełni.

"Halit jest nie tylko znakomitym środkiem konserwującym, ale i ma wiele zastosowań w przemyśle chemicznym". Okaz hiszpańskiego halitu został dołączony do czterdziestego numeru z serii "Minerały świata". Numer z wieloma ilustracjami i znakomitymi tekstami.
Pierwszy tekst...

Rozwiń

Zwiń

"Owady te to groźne dla innych bezkręgowców drapieżniki, ale i same bywają ofiarami". Prawdziwy, duży okaz wietnamskiej modliszki z rodziny Mantidae (modliszkowatych) został dołączony do sześćdziesiątego dziewiątego numeru z serii "Owady, pajęczaki i inne robaki". Numer o bezkręgowcach, o owadach, głównie o ciekawych błonkówkach.
W numerze omówiono następujące rodziny, które należą do rzędu błonkoskrzydłych: Scoliidae (smukwowate), nastecznikowate, żronkowate, pszczołowate, smuklikowate, miesierkowate, mrówkowate. Każda z rodzin omówiona na jednej, poświęconej tylko dla niej stronie. Wyjątkiem od reguły są pszczołowate, które zostały omówione na dwóch stronach. Ostatnia strona (z niej pochodzi pierwsze zdanie tej opinii) zawiera najważniejsze informacje, które dotyczą okazu owada dołączonego do numeru.
Bardzo, bardzo dużo informacji natury entomologicznej, które umieszczono na niewielu, ale bogato ilustrowanych stronach. Ilustracje bardzo dobrze dobrane. Razem z tekstami stanowią znakomitą całość.

"Owady te to groźne dla innych bezkręgowców drapieżniki, ale i same bywają ofiarami". Prawdziwy, duży okaz wietnamskiej modliszki z rodziny Mantidae (modliszkowatych) został dołączony do sześćdziesiątego dziewiątego numeru z serii "Owady, pajęczaki i inne robaki". Numer...

Rozwiń

Zwiń

"Cóż może być ciekawszego dla człowieka niż los i dusza drugiego człowieka? Cóż może być bardziej pouczającego?" Może dlatego (i zgodnie z tym książkowym cytatem) tak chętnie wielu z nas czyta powieści obyczajowe i psychologiczne? Dzięki nim możemy wniknąć w duszę drugiego człowieka oraz poznać losy innych. Szczególnie interesujące wydaje się życie prywatne i uczuciowe różnych ludzi, także tych wyimaginowanych, stworzonych na kartach książki przez pisarza lub pisarkę. Zofia Nałkowska napisała rewelacyjną powieść, która daje możliwość wniknięcia w wiele domostw, podpatrzenie wielu bohaterów z okresu międzywojennego w Polsce. I to jest być może największy atut tej niezwykłej, niepospolitej i niedługiej powieści.
W posłowiu jednego z wydań tej powieści można przeczytać ciekawe zdanie. "Nałkowska jest bowiem prawdziwą mistrzynią w kreśleniu psychologicznych sylwetek swych bohaterów". Zgadzam się z tym całkowicie i ta książka tę tezę również dowodzi. Dzieło mówi o przeróżnych ludziach i ich rozterkach, ambicjach, obawach, uczuciach. Bardzo ważnym wątkiem jest też ów tytułowy romans Teresy Hennert. Ta książka nie jest typowym "romansidłem". Nic z tych rzeczy. Tragiczny romans i losy głównej bohaterki są ważną częścią dzieła, ale ten aspekt nie tłamsi, nie tłumi innych ważnych elementów składowych, dzięki którym ta powieść jest tak niesztampowa i interesująca. Interesująca z wielu względów i można ją rozpatrywać z różnych stron lub perspektyw (na przykład psychologicznych, obyczajowych, filozoficznych lub historycznych).
Czy dzieło można zaliczyć do wybitnych? Wg mnie nie, nie można. Można natomiast powiedzieć, napisać, że powieść jest ponadprzeciętna i wystawić jej wysoką ocenę, na którą ze wszech miar zasługuje. Dwadzieścia cztery intrygujące rozdziały tworzą frapujące dzieło, które watro przeczytać.

"Cóż może być ciekawszego dla człowieka niż los i dusza drugiego człowieka? Cóż może być bardziej pouczającego?" Może dlatego (i zgodnie z tym książkowym cytatem) tak chętnie wielu z nas czyta powieści obyczajowe i psychologiczne? Dzięki nim możemy wniknąć w duszę drugiego człowi...

Rozwiń

Zwiń

"Czarne skorpiony są groźnymi drapieżnikami dla innych bezkręgowców". Prawdziwy, duży okaz malezyjskiego, czarnego skorpiona z rodzaju Heterometrus został dołączony do sześćdziesiątego ósmego numeru z serii "Owady, pajęczaki i inne robaki". Numer nie mówi głównie o skorpionach. Numer traktuje przede wszystkim o owadach z rzędu błonkoskrzydłych..
Pierwszy tekst numeru przedstawia najważniejsze informacje o błonkoskrzydłych. Po nim omówione zostały następujące rodziny z tego rzędu: galasówkowate (jedna strona) Chalcididae (pół strony), Evaniidae (pół strony), gąsieniczkowate (jedna strona), męczelkowate (jedna strona), osowate (dwie strony), grzebaczowate (jedna strona). Ostatnia strona (z tej strony pochodzi pierwsze zdanie tej opinii) zawiera najważniejsze wiadomości, które odnoszą się do okazu bezkręgowca (skorpiona), który został dołączony do numeru.
Numer bogato ilustrowany, ciekawy. Dużo interesujących zoologicznych, głównie entomologicznych treści. Należy numer docenić i odpowiednio wysoko ocenić. Moja ocena jest wysoka.

"Czarne skorpiony są groźnymi drapieżnikami dla innych bezkręgowców". Prawdziwy, duży okaz malezyjskiego, czarnego skorpiona z rodzaju Heterometrus został dołączony do sześćdziesiątego ósmego numeru z serii "Owady, pajęczaki i inne robaki". Numer nie mówi głównie o skor...

Rozwiń

Zwiń

"Szczęśliwy, kto oglądał świat
W chwilach przemiany i przełomu:
Bogowie go do swego domu
Wezwali, by do uczty z nimi siadł".
Czy na pewno tak jest? Czy można się zgodzić z tym fragmentem dzieła Tiutczewa, który jest mottem do tej książki? Czy Igor Newerly, który w wielu niezwykłych przełomowych, dramatycznych wydarzeniach dwudziestego wieku uczestniczył ostatecznie zgodził się z tymi wersetami? Po przeczytaniu ostatniego, bardzo ważnego rozdziału książki każdy sam znajdzie odpowiedź na powyższe ważne, niebanalne pytania.
Rewelacyjne dzieło autobiograficzne. Autor ukazuje w nim głównie swoje dzieciństwo i młodość, a w ostatnim rozdziale podsumowuje całe swoje niezwykle barwne, ale też obfitujące w tragiczne, niebezpieczne, straszne momenty życie. Miliony osób wydarzenia wieku dwudziestego pozbawiły życia, wolności, godności. Ci, którzy przeżyli najbardziej tragiczne w nim momenty całe życie mieli je w głowach. Autor pisze: "Tak, depresja, jaką miewam, albo chandra to nie z powodów osobistych, po prostu kac po uczcie bogów, mnóstwo ludzi w mniejszym lub większym stopniu to przechodzi". Wydarzenia wieku dwudziestego odcisnęły swe piętno na ludziach, którzy owe wydarzenia przeżyli i te zdarzenia nadal rzutują, kształtują w dużej mierze na naszą rzeczywistość. Znów oddam głos pisarzowi: "Ano, wezwano nas, mój wieku, wezwano, uczta była na miarę bogów i tytanów, aż glob nam dotąd trzeszczy". Igor Newerly ukazał swoje życie, które wiek dwudziesty wystawiał na wiele prób. Tenże żywot opisał w znakomity, bardzo zadowalający sposób.
Książka autobiograficzna, która ma wiele walorów i zainteresuje niejednego miłośnika literatury, niejednego mola książkowego. Ja do owych miłośników i moli się zaliczam oraz po lekturze niewątpliwie znalazłem się w gronie wielbicieli tej książki. Ogólna ocena 8/10 pozwala mi książkę tę zachwalać i polecać.

"Szczęśliwy, kto oglądał świat
W chwilach przemiany i przełomu:
Bogowie go do swego domu
Wezwali, by do uczty z nimi siadł".
Czy na pewno tak jest? Czy można się zgodzić z tym fragmentem dzieła Tiutczewa, który jest mottem do tej książki? Czy Igor Newerly, który w wielu niezwykły...

Rozwiń

Zwiń

Do sześćdziesiątego siódmego numeru z serii "Owady, pajęczaki i inne robaki" został dołączony prawdziwy, ciekawy okaz indonezyjskiej cykady. Numer bardzo ciekawy, bogato ilustrowany. Cały numer mówi o owadach i poświęcony został motylom oraz chruścikom.
W numerze opisano następujące rodziny motyli: prządkowate, barczatkowate, zawisakowate, omacnicowate, przeziernikowate, zwójkowate, trociniarkowate. Najwięcej uwagi poświęcono rodzinie zawisakowatych (dwie strony). Jedną stronę poświęcono dla rodzin: omacnicowatych oraz przeziernikowatych. Opisy pozostałych czterech rodzin zajmują po pół strony na rodzinę. W numerze znalazł się także jednostronicowy tekst ogólny o chruścikach. Na przedostatniej stronie opisane zostały dwie rodziny chruścików: pierzekowate oraz wąsatkowate. Ostatnia strona dotyczy owada, którego okaz został dołączony do numeru sześćdziesiątego siódmego.
Interesujące informacje entomologiczne. Znakomite ilustracje, starannie dobrane i współgrające z tekstami. Ocena wysoka i zasłużona.

Do sześćdziesiątego siódmego numeru z serii "Owady, pajęczaki i inne robaki" został dołączony prawdziwy, ciekawy okaz indonezyjskiej cykady. Numer bardzo ciekawy, bogato ilustrowany. Cały numer mówi o owadach i poświęcony został motylom oraz chruścikom.
W numerze opisano następuj...

Rozwiń

Zwiń

"Lepidolit wykorzystywany jest jako ruda litu, ale ma także znaczenie kolekcjonerskie". Okaz tego minerału (pochodzący z Brazylii) został dołączony do trzydziestego dziewiątego numeru z serii "Minerały świata". Numer absolutnie nie zawodzi, zachowuje niezwykle wysoki poziom swych poprzedników.
Pierwszy tekst numeru (z niego pochodzi pierwsze zdanie tej opinii) zawiera najważniejsze informacje o lepidolicie. W dziale "Minerały" umieszczono najdłuższy i mający trzy strony artykuł pt. "Krzemiany o złożonej strukturze". Artykuł mówi o krzemianach łańcuchowych (inokrzemianach), warstwowych (fyllokrzemianach) oraz szkieletowych (tektokrzemianach). W dziale "Planeta Ziemia" znajdziemy dwustronicowy artykuł pt. "Siła ciężkości". Artykuł mówi o osuwiskach, odpadaniu, spełzywaniu (pełzaniu) i spływach skał, gleby, czyli o ruchach grawitacyjnych (masowych) na powierzchni naszej planety. W dziale "Minerały i człowiek" znalazł się dwustronicowy, interesujący artykuł pt. "Ziemia się wysusza". Mowa w artykule między innymi o procesach pustynnienia. Dział "Kolekcjonerstwo" reprezentuje jednostronicowy artykuł pt. "Identyfikacja minerałów". Artykuł porusza kwestie związane z wykorzystywaniem do rozpoznawania minerałów mikroskopów, chemicznych analiz instrumentalnych oraz promieniowania rentgenowskiego. Dwie ostatnie strony opisują oraz ukazują koral oraz korund.
Wszystko zasługuje na uznanie. Teksty i ilustracje znakomite. Ilustracje doskonale dobrane i wspaniale współgrają z tekstami.

"Lepidolit wykorzystywany jest jako ruda litu, ale ma także znaczenie kolekcjonerskie". Okaz tego minerału (pochodzący z Brazylii) został dołączony do trzydziestego dziewiątego numeru z serii "Minerały świata". Numer absolutnie nie zawodzi, zachowuje niezwykle wysoki po...

Rozwiń

Zwiń