Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nic nie mów..., słowa to słowa. Nie chciałabym, żeby porwał je wiatr - powiedziała szeptem i przyciągnęła delikatnie jego głowę. Na ustach złożyła nieśmiały pocałunek. - To przypieczętuje tą chwilę. Pokiwał głową /.../ Objął ją ponownie ramieniem i wolno ruszyli w kierunku domu, w stronę szumiącego morza i piaszczystej złotej plaży. To był wyjątkowy spacer, nawet drzewa i ptaki na moment wstrzymały oddech, żeby nie przerywać im tej chwili.

- Nic nie mów..., słowa to słowa. Nie chciałabym, żeby porwał je wiatr - powiedziała szeptem i przyciągnęła delikatnie jego głowę. Na ustach złożyła nieśmiały pocałunek. - To przypieczętuje tą chwilę. Pokiwał głową /.../ Objął ją ponownie ramieniem i wolno ruszyli w kierunku domu, w stronę szumiącego morza i piaszczystej złotej plaży. To był wyjątkowy spacer, nawet drzewa i pt...

Kiedy był z nią, jego życie było doskonałe, niczego mu nie brakowało. Wystarczyło, że musiał się z nią pożegnać i jechać do domu, wszystko traciło kolory i sens. Kiedy był daleko tęsknił. Kiedy był blisko nie mógł się nią nacieszyć. To było jakieś szaleństwo”**

Kiedy był z nią, jego życie było doskonałe, niczego mu nie brakowało. Wystarczyło, że musiał się z nią pożegnać i jechać do domu, wszystko traciło kolory i sens. Kiedy był daleko tęsknił. Kiedy był blisko nie mógł się nią nacieszyć. To było jakieś szaleństwo”**

Kobieta ma tyle siły, że zadziwia mężczyzn. Dźwiga ciężary losu, rozwiązuje problemy, jest pełna miłości, radości i mądrości. Uśmiecha się gdy chce krzyczeć, śpiewa, gdy chce się jej płakać, płacze, gdy się cieszy i śmieje, gdy się boi. Jej miłość jest niekontrolowana. Łzy są jej sposobem wyrażania smutku, wątpliwości, miłości, samotności, cierpienia i dumy. Walczy o to, w co wierzy, sprzeciwia się niesprawiedliwości, daje z siebie wszystko, jej miłość jest bezwarunkowa. Mimo przeciwności losu znajduje w sobie siłę, by żyć dalej, wie, że pocałunek i przytulenie mogą uleczyć złamane serce. Ma tylko jedną wadę… zapomina ile jest warta.

Kobieta ma tyle siły, że zadziwia mężczyzn. Dźwiga ciężary losu, rozwiązuje problemy, jest pełna miłości, radości i mądrości. Uśmiecha się gdy chce krzyczeć, śpiewa, gdy chce się jej płakać, płacze, gdy się cieszy i śmieje, gdy się boi. Jej miłość jest niekontrolowana. Łzy są jej sposobem wyrażania smutku, wątpliwości, miłości, samotności, cierpienia i dumy. Walczy o to, w co w...

Jesteśmy sobie pisani jak Bolek i Lolek, Kubuś Puchatek i Prosiaczek, jak Adam i Ewa, jak Ula brzydula i prezes Dobrzański...

Jesteśmy sobie pisani jak Bolek i Lolek, Kubuś Puchatek i Prosiaczek, jak Adam i Ewa, jak Ula brzydula i prezes Dobrzański...

Życie nie może być idealne, w życiu każdego pojawiają się przeszkody, to dzięki nim wiemy, że żyjemy.

Życie nie może być idealne, w życiu każdego pojawiają się przeszkody, to dzięki nim wiemy, że żyjemy.

Przyszedł sen spokojny, zło pysk zagrzebało; Archanioł Gabryjel koi moje ciało

Przyszedł sen spokojny, zło pysk zagrzebało; Archanioł Gabryjel koi moje ciało

Widzi! Niebo spowite karminową poświatą. Delikatny puch opadający leniwie ku spopielonej ziemi. Cudownie kłębiące się, nienaturalnie purpurowe chmury… Widzi…

Widzi! Niebo spowite karminową poświatą. Delikatny puch opadający leniwie ku spopielonej ziemi. Cudownie kłębiące się, nienaturalnie purpurowe chmury… Widzi…

Co teraz zrobię? Zawiązałem sznur, ale go zdjąłem. Zejdę rano pod górę i zacznę kopać. Jestem przecież przeciętnym karłem. To cechuje moją naturę: praca, głupota i tchórzostwo.

Co teraz zrobię? Zawiązałem sznur, ale go zdjąłem. Zejdę rano pod górę i zacznę kopać. Jestem przecież przeciętnym karłem. To cechuje moją naturę: praca, głupota i tchórzostwo.

W bezkresnej pustce rozciągającej się za źrenicami nestora krążyły spiralne galaktyki. Mikroskopijne – a może jedynie tak odległe? – wielobarwne konstelacje zawieszone w próżni.

W bezkresnej pustce rozciągającej się za źrenicami nestora krążyły spiralne galaktyki. Mikroskopijne – a może jedynie tak odległe? – wielobarwne konstelacje zawieszone w próżni.