Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię sięgać po książki z tej serii, kiedy chcę się po prostu odprężyć, ale jak dotychczas żadna z nich (choć przyjemna) nie zrobiła na mnie tak dobrego wrażenia, jak właśnie ta część.

Na szczególne wyróżnienie zasługuje prowadzenie fabuły z dwóch perspektyw, Reachera oraz pary, Patty i Shorty'ego, jak szybko się domyślamy, przyszłych ofiar, które przyjdzie głównemu bohaterowi uratować. Mimo tej wiedzy fabuła wciąga. I moim skromnym zdaniem to właśnie Patty i Shorty sprawili, że ta część tak mi się podobała. Wreszcie bohaterzy, których imiona nie znikną mi z myśli, jak tylko przewrócę stronę. A tak zazwyczaj miałam z większością drugoplanowych postaci w powieściach z tej serii. Ale czy z czystym sumieniem można tę dwójkę nazwać drugoplanowymi? Trzeba to samemu ocenić.

Zdecydowanie polecam przeczytać.

Lubię sięgać po książki z tej serii, kiedy chcę się po prostu odprężyć, ale jak dotychczas żadna z nich (choć przyjemna) nie zrobiła na mnie tak dobrego wrażenia, jak właśnie ta część.

Na szczególne wyróżnienie zasługuje prowadzenie fabuły z dwóch perspektyw, Reachera oraz pary, Patty i Shorty'ego, jak szybko się domyślamy, przyszłych ofiar, które przyjdzie głównemu...

Bardziej wciągnęła mnie druga połowa książki, ale ogólnie czytało się tę pozycję całkiem nieźle. Przyjemny styl. Pod koniec miałam wrażenie, że motywy i skala działań niektórych postaci były zbyt naciągane.

Dziwnie wypadła kreacja rocznego dziecka w tej książce oraz motyw przewijającej się ciąży u kilku postaci kobiecych. Jakby autor pragnął zagrać na emocjach czytelnika dwa razy tą samą kartą, co mnie nieco zawiodło.

Bardziej wciągnęła mnie druga połowa książki, ale ogólnie czytało się tę pozycję całkiem nieźle. Przyjemny styl. Pod koniec miałam wrażenie, że motywy i skala działań niektórych postaci były zbyt naciągane.

Dziwnie wypadła kreacja rocznego dziecka w tej książce oraz motyw przewijającej się ciąży u kilku postaci kobiecych. Jakby autor pragnął zagrać na emocjach czytelnika...

Książka dobra jako punkt startowy, jeżeli chciałoby się zapoznać z tematem projektowania interfejsów (chociaż w mojej ocenie powinno być: stron internetowych) dla osób z dysfunkcjami, kiedy właściwie nie wiadomo od czego zacząć. Punkt startowy, ponieważ po tylu latach od wydania informacje z części praktycznej na wszelki wypadek należałoby zweryfikować pod kątem obecnie zalecanych praktyk.

Książka dobra jako punkt startowy, jeżeli chciałoby się zapoznać z tematem projektowania interfejsów (chociaż w mojej ocenie powinno być: stron internetowych) dla osób z dysfunkcjami, kiedy właściwie nie wiadomo od czego zacząć. Punkt startowy, ponieważ po tylu latach od wydania informacje z części praktycznej na wszelki wypadek należałoby zweryfikować pod kątem obecnie...