Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wybitnie opiniotwórczy i inspirujący zbiór przemyśleń, rozważań i miniatur rozpraw. Leszek Kołakowski wraz z córką uzupełnili przemyślenia największych filozofów własnymi rozważaniami, co czyni je szerzej otwartymi dla odbiorców. Co ważne - ich świeży punkt widzenia kierunkuje nonkonformistyczne postawy , a takie są najwięcej warte.

Wybitnie opiniotwórczy i inspirujący zbiór przemyśleń, rozważań i miniatur rozpraw. Leszek Kołakowski wraz z córką uzupełnili przemyślenia największych filozofów własnymi rozważaniami, co czyni je szerzej otwartymi dla odbiorców. Co ważne - ich świeży punkt widzenia kierunkuje nonkonformistyczne postawy , a takie są najwięcej warte.

Trafne i, mimo niejakiego zawoalowania, jasno określone stanowisko względem totalitaryzmu Rosji w pierwszej połowie XX wieku. "Mistrz i Małgorzata" to istne studium ludzkiej ułomności, wątpliwej moralności oraz braku skrupułów w dochodzeniu do władzy bądź majątku. Kontrowersyjne jest podejście Bułhakowa do kwestii konfliktu dobro-zło, który został wręcz odwrócony, a zwykle gruba linia oddzielająca te dwie (przekornie nierozłączne pojęcia) jest tutaj bardzo rozmyta. To sprawia, że odbiorca sam musi sobie zadać pytania: czym jest dobro? co jest moralne? To z kolei skłania do przemyśleń nad naturą człowieka, która pokazana jest tu jako banalnie prosta konstrukcja, bardzo łatwa do zmanipulowania.

Istnieje zło, ponieważ istnieje dobro; dobro funkcjonuje w opozycji do zła, ale czy jednak nie są one związane ze sobą bardziej, niż nam się wydaje...?

Geniusz rosyjskiej prozy lat 40, ot co. Polecam z całego serca.

Trafne i, mimo niejakiego zawoalowania, jasno określone stanowisko względem totalitaryzmu Rosji w pierwszej połowie XX wieku. "Mistrz i Małgorzata" to istne studium ludzkiej ułomności, wątpliwej moralności oraz braku skrupułów w dochodzeniu do władzy bądź majątku. Kontrowersyjne jest podejście Bułhakowa do kwestii konfliktu dobro-zło, który został wręcz odwrócony, a zwykle...

Udany wywiad-rzeka. Roux zręcznie zadaje ciekawe, niewymuszone pytania, jest dobrym słuchaczem, a przez to dziennikarzem. Cała rozmowa jest przez niego kontrolowana, choć nie widać tego na pierwszy rzut oka.
Co do Gombrowicza, książka tworzy ciekawy portret psychologiczny pisarza, począwszy od arystokratycznych początków po niezależność artystyczną. Jest wiele na temat twórczości, a całość bynajmniej nie nudzi.
Myślę, że warto po nią sięgnąć jeszcze przed przeczytaniem "Ferdydurke". Może to pomóc w rozstrzygnięciu paru kwestii.

Udany wywiad-rzeka. Roux zręcznie zadaje ciekawe, niewymuszone pytania, jest dobrym słuchaczem, a przez to dziennikarzem. Cała rozmowa jest przez niego kontrolowana, choć nie widać tego na pierwszy rzut oka.
Co do Gombrowicza, książka tworzy ciekawy portret psychologiczny pisarza, począwszy od arystokratycznych początków po niezależność artystyczną. Jest wiele na temat...