Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Archaiczna, futurystyczna, aż nadto rzeczywista.
Wymyślona, przerysowana, na wskroś prawdziwa.
Klasyczny tragizm miłości, postmodernistyczna w formie, uderzająca całością.
Mnie znokautowała.
PIĘKNA!

Archaiczna, futurystyczna, aż nadto rzeczywista.
Wymyślona, przerysowana, na wskroś prawdziwa.
Klasyczny tragizm miłości, postmodernistyczna w formie, uderzająca całością.
Mnie znokautowała.
PIĘKNA!

Najkrócej rzecz ujmując: czasu poświęconego na przeczytanie tych (niemal) 300 stron nikt mi już nie zwróci. Trudno nie zgodzić się z notką wydawcy - książka powstała ze zlepek różnych historii (które niewiele mają ze sobą wspólnego). Korektor też się nie popisał, w kilku miejscach opisywane zdarzenia nijak mają się do rzeczywistości opisywanej przez autora. SZKODA CZASU

Najkrócej rzecz ujmując: czasu poświęconego na przeczytanie tych (niemal) 300 stron nikt mi już nie zwróci. Trudno nie zgodzić się z notką wydawcy - książka powstała ze zlepek różnych historii (które niewiele mają ze sobą wspólnego). Korektor też się nie popisał, w kilku miejscach opisywane zdarzenia nijak mają się do rzeczywistości opisywanej przez autora. SZKODA CZASU

Autor krzyżem powinien leżeć na Krakowskim. Niech mu kwiaty wpychają. Niech mu znicze podsuwają. I sam pomogę. Świeczkę zapalę. Na Niego splunę, dosadnym słowem znieważę. Pokuta za grzechy na czytelnikach musi być. Sąd Ostateczny i tak ogłosi: grzech ciężki. Bo jak inaczej nazwać brak tradycyjnej papierowej wersji?! Tego nigdy nie wybaczę.
Tymbardziej, że miejsce na regale pomiędzy Goerke a Jelinek czeka...

Autor krzyżem powinien leżeć na Krakowskim. Niech mu kwiaty wpychają. Niech mu znicze podsuwają. I sam pomogę. Świeczkę zapalę. Na Niego splunę, dosadnym słowem znieważę. Pokuta za grzechy na czytelnikach musi być. Sąd Ostateczny i tak ogłosi: grzech ciężki. Bo jak inaczej nazwać brak tradycyjnej papierowej wersji?! Tego nigdy nie wybaczę.
Tymbardziej, że miejsce na regale...