Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z pamiętników nadesłanych na konkurs w 1961 r. Piotr Nesterowicz buduje ciekawą opowieść o latach 50-tych XX wieku na polskiej wsi. Na wydarzenia, które znamy chociażby z podręczników historii (kolektywizacja, prześladowanie "wrogów klasowych", powojenny awans społeczny mieszkańców wsi, kiepska dyscyplina pracy w PGR-ach, walka z Kościołem) patrzymy z perspektywy młodych ludzi, którzy uwierzyli w nowy ustrój. I tu leży największa słabość tej książki. Swoje wspomnienia nadsyłali ci, którzy aktywnie działali w organizacjach młodzieżowych tworzonych przez ówczesne władze. Głosu tych, którzy wówczas pozostali bierni, niestety nie ma.
Dlatego książkę warto przeczytać, niemniej należy pamiętać, że to niepełna historia.

Z pamiętników nadesłanych na konkurs w 1961 r. Piotr Nesterowicz buduje ciekawą opowieść o latach 50-tych XX wieku na polskiej wsi. Na wydarzenia, które znamy chociażby z podręczników historii (kolektywizacja, prześladowanie "wrogów klasowych", powojenny awans społeczny mieszkańców wsi, kiepska dyscyplina pracy w PGR-ach, walka z Kościołem) patrzymy z perspektywy młodych...

Mam problem z tą książką. Nie przekonuje mnie forma. Uważam, że materiał zebrany przez Winnicką mógłby być podstawą autorskiej opowieści o polskiej emigracji na Wyspach Brytyjskich. Niestety Winnicka przedstawia wyłącznie opowieści emigrantów. To dla mnie minus, po pewnym czasie opowieści zaczynały mnie nudzić. Nie mogę się jednak zgodzić z osobami, które twierdzą, że książka Winnickiej zniechęca do emigracji. Nie, wyjazd za granicę może być szansą, ale może zakończyć się niepowodzeniem. Mamy w książce tych co im się udało, ale także tych co żyją (a może raczej wegetują) na marginesie. Zdanie wypowiedziane przez jedną z rozmówczyń autorki "Jeśli w Polsce nie układa się z pracą i rodziną, w innym kraju ułoży się znaczenie gorzej" warto zapamiętać.
Tytuł książki przewrotny, ale myślę że udany. Angol to nie Anglik, a ktoś zawieszony między Polska a UK.

Mam problem z tą książką. Nie przekonuje mnie forma. Uważam, że materiał zebrany przez Winnicką mógłby być podstawą autorskiej opowieści o polskiej emigracji na Wyspach Brytyjskich. Niestety Winnicka przedstawia wyłącznie opowieści emigrantów. To dla mnie minus, po pewnym czasie opowieści zaczynały mnie nudzić. Nie mogę się jednak zgodzić z osobami, które twierdzą, że...