Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężka do przebrnięcia i parę razy myślałam, że jej nie skończę. Ostatnie 4 rozdziały najlepsze. Początek tragedia. Skróciłabym tę książkę o połowę - moim zdaniem to wina wydawnictwa i redakcji. Co do treści - Kasia świetna jak zawsze, natomiast Miłosza momentami nie mogłam czytać. Dużo powtórzeń w całej książce, dygresji bez sensu, odbiegania do tematów nie na temat. Na pewno książka ta nie może być uznana za poradnik, bo w tak dużej ilości sarkazmu, trudno się czasem połapać co jest czym... Odbieram ją jako eksperyment autorów, jednak chyba średnio udany. Dużo przestarzałych stereotypów w książce - mój partner w ogóle nie zachowuje się tak jak podane jest w książce że "facet to..." Zresztą tak samo ja się tak nie zachowuję. Dużo przykładów dotyczyło zaburzonych osób, niedojrzałych, nieświadomych itp. z brakiem informacji, że nie wszyscy tak mają i można się normalnie komunikować w związku... aż 4 gwiazdki za kilka ciekawych zadań, które się pojawiły.

Ciężka do przebrnięcia i parę razy myślałam, że jej nie skończę. Ostatnie 4 rozdziały najlepsze. Początek tragedia. Skróciłabym tę książkę o połowę - moim zdaniem to wina wydawnictwa i redakcji. Co do treści - Kasia świetna jak zawsze, natomiast Miłosza momentami nie mogłam czytać. Dużo powtórzeń w całej książce, dygresji bez sensu, odbiegania do tematów nie na temat. Na...

Cała Barbara Rosiek. Brutalny język, brutalna treść. Książka trudna i nie dla każdego. Mimo że jest cieniutka, nie byłam w stanie jej przeczytać "za jednym zamachem". Dla zainteresowanych polecam najpierw sięgnąć po "Pamiętnik Narkomanki".

Cała Barbara Rosiek. Brutalny język, brutalna treść. Książka trudna i nie dla każdego. Mimo że jest cieniutka, nie byłam w stanie jej przeczytać "za jednym zamachem". Dla zainteresowanych polecam najpierw sięgnąć po "Pamiętnik Narkomanki".

Według mnie książka jest naprawdę niesamowita. I nie chodzi tu o same narkotyki. Sięgnęłam po nią z nastawieniem, że jak mi się nie spodoba, to ją odłożę, a podczas czytania byłam w szoku, że mogłam tak bardzo ocenić książkę po okładce. Dla mnie, same narkotyki nie stanowiły sedna. Jest to przede wszystkim książka psychologiczna, trochę filozoficzna. Jest wejrzeniem w głąb siebie, obnażeniem niewygodnych prawd. Styl pisania Rosiek jest bezbłędny - poruszający i dobitny, ale przede wszystkim prawdziwy. Ta książka to (wbrew pozorom) skarbnica uniwersalnych i ponadczasowych mądrości. Warto po kilku latach, znajdując się na kolejnym etapie życia, ponownie sięgnąć po Pamiętnik Narkomanki.

Według mnie książka jest naprawdę niesamowita. I nie chodzi tu o same narkotyki. Sięgnęłam po nią z nastawieniem, że jak mi się nie spodoba, to ją odłożę, a podczas czytania byłam w szoku, że mogłam tak bardzo ocenić książkę po okładce. Dla mnie, same narkotyki nie stanowiły sedna. Jest to przede wszystkim książka psychologiczna, trochę filozoficzna. Jest wejrzeniem w głąb...