Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam, że porywa. Niebanalny temat w połączeniu z talentem Meyer dają naprawdę zachwycający efekt. I choć z początku szło opornie, może trochę nudno, to kilkudziesięciu stronicach ciężko było się oderwać.
Fabuła jest niezwykle ciekawa, a akcja wartka. Chwile grozy przeżywa się razem z bohaterką a jej szczęście przynosi ulgę czytelnikowi. Naprawdę dobra.

Przyznam, że porywa. Niebanalny temat w połączeniu z talentem Meyer dają naprawdę zachwycający efekt. I choć z początku szło opornie, może trochę nudno, to kilkudziesięciu stronicach ciężko było się oderwać.
Fabuła jest niezwykle ciekawa, a akcja wartka. Chwile grozy przeżywa się razem z bohaterką a jej szczęście przynosi ulgę czytelnikowi. Naprawdę dobra.

Moim zdaniem to książka, jakich wiele. Nie mam na myśli tego, że jest zła, ale nie zachwyca. To jedna z tych zwyczajnych, ale lepsza od wielu. Temat oryginalny, wykonanie w porządku. Zwyczajna, przyjazna powieść na jesienne wieczory, niezbyt obciążająca umysł. Luźna. Ale ciekawa.

Moim zdaniem to książka, jakich wiele. Nie mam na myśli tego, że jest zła, ale nie zachwyca. To jedna z tych zwyczajnych, ale lepsza od wielu. Temat oryginalny, wykonanie w porządku. Zwyczajna, przyjazna powieść na jesienne wieczory, niezbyt obciążająca umysł. Luźna. Ale ciekawa.

Zaczęłam ją czytać już jakiś czas temu i zacięłam się mniej więcej w połowie. Po prostu mnie nie porwała. Ale niedawno znów wzięłam ją do ręki i postanowiłam przebrnąć przez nią, choćby była najnudniejszą książką na świecie.
Muszę przyznać, że fabuła jest fascynująca, nie jest to popularny temat książek dla młodzieży. Co innego forma. Jak już wspomniałam, pierwsza połowa szła mi opornie, a to dlatego, że była zbyt oczywista. Od początku wiedziałam więcej, niż główna bohaterka, no i jeszcze ten nieudolny wątek miłosny... Te kilkadziesiąt stron dalej akcja zaczęła się na szczęście rozkręcać, a zakończenie było dość zaskakujące.
Autorka zachęciła mnie do sięgnięcia po następną część, ale nie mogę powiedzieć, że mnie zachwyciła.

Zaczęłam ją czytać już jakiś czas temu i zacięłam się mniej więcej w połowie. Po prostu mnie nie porwała. Ale niedawno znów wzięłam ją do ręki i postanowiłam przebrnąć przez nią, choćby była najnudniejszą książką na świecie.
Muszę przyznać, że fabuła jest fascynująca, nie jest to popularny temat książek dla młodzieży. Co innego forma. Jak już wspomniałam, pierwsza połowa...